Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Sieske Vliex: verschil tussen versies
kGeen bewerkingssamenvatting |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Alphonsine 'Sieske' Vliex''' ([[Amby]] [[2 november]] [[1925]] - [[Maaseik]] [[11 maart]] [[2016]]) was een lid van het [[Belgisch verzet in de Tweede Wereldoorlog]].<ref>[http://www.knack.be/nieuws/belgie/hasselt-in-oorlog-het-verhaal-van-sieske-vliexs/article-normal-29752.html Hasselt in oorlog: het verhaal van Sieske Vliexs], [[Knack (tijdschrift)|Knack]]</ref><ref>[http://www.getuigen.be/Getuigenis/Vliexs-Sieske/index.html Ik ging door de hel, Sieske Vliexs, 2016]</ref><ref>[https://www.inmemoriam.be/nl/2016-03-11/sieske-vliexs/?redirects=1 Mevrouw Sieske Vliexs], [[In memoriam]]</ref> | '''Alphonsine 'Sieske' Vliex''' ([[Amby]] [[2 november]] [[1925]] - [[Maaseik]] [[11 maart]] [[2016]]) was een lid van het [[Belgisch verzet in de Tweede Wereldoorlog]].<ref>[http://www.knack.be/nieuws/belgie/hasselt-in-oorlog-het-verhaal-van-sieske-vliexs/article-normal-29752.html Hasselt in oorlog: het verhaal van Sieske Vliexs], [[Knack (tijdschrift)|Knack]]</ref><ref>[http://www.getuigen.be/Getuigenis/Vliexs-Sieske/index.html Ik ging door de hel, Sieske Vliexs, 2016]</ref><ref>[https://www.inmemoriam.be/nl/2016-03-11/sieske-vliexs/?redirects=1 Mevrouw Sieske Vliexs], [[In memoriam]]</ref> | ||
==Levensloop== | |||
Vliex kwam uit een gezin in Maaseik met zeven dochters. Haar ouders baatten een winkeltje uit met levensmiddelen. Door de oorlog werden de levensomstandigheden harder en de vijftienjarige Sieske werkte na de schooluren en tijdens vakanties bij op een boerderij in het [[Nederland]]se [[Roosteren]]. Hierdoor had ze een pasje waarmee ze de grens mocht oversteken, dat ze tevens gebruikte om te smokkelen. | Vliex kwam uit een gezin in Maaseik met zeven dochters. Haar ouders baatten een winkeltje uit met levensmiddelen. Door de oorlog werden de levensomstandigheden harder en de vijftienjarige Sieske werkte na de schooluren en tijdens vakanties bij op een boerderij in het [[Nederland]]se [[Roosteren]]. Hierdoor had ze een pasje waarmee ze de grens mocht oversteken, dat ze tevens gebruikte om te smokkelen. | ||
Vliex en haar 3 oudere zussen werden | Vliex en haar 3 oudere zussen werden gerekruteerd bij het [[Geheim Leger]] door mevrouw Nijssens, een klant van de winkel. In het begin deed Vliex weinig meer dan nu en dan een boodschap overbrengen, één keer ook handgranaten. Als koerierster bracht ze berichten over naar [[Gustaaf Béazar]] en nadat deze was ondergedoken werkte ze ook voor hem als typiste. Een tiental keer bracht ze [[Frankrijk|Franse]] [[krijgsgevangene]]n naar [[Luik (stad)|Luik]]. In juli 1943 bracht ze ook een neergehaalde [[Engeland|Engelse]] piloot naar Luik, waarmee ze verschillende controleposten moest passeren. | ||
Op 27 september 1943 was ze betrokken bij een opstootje toen de Duitsers de kerkklokken van Maaseik probeerden mee te nemen (voor het metaal). Vliex en een aantal anderen werden gearresteerd, ze kwam vrij na drie dagen. Ze ging terug aan het werk op de boerderij, maar na enkele dagen werd | Op 27 september 1943 was ze betrokken bij een opstootje toen de Duitsers de kerkklokken van Maaseik probeerden mee te nemen (voor het metaal). Vliex en een aantal anderen werden gearresteerd, ze kwam vrij na drie dagen. Ze ging terug aan het werk op de boerderij, maar na enkele dagen werd aan de grensovergang haar grenspas afgenomen. Tijdens de daaropvolgende woordenwisseling werd ze gearresteerd en overgebracht naar de Feldgendarmerie in Maaseik, en later op 3 oktober naar de gevangenis van [[Hasselt]]. Ze werd, zonder dat ze zelf op het proces aanwezig was, veroordeeld tot zes maanden gevangenisstraf wegens verzet tegen de Duitsers. Ze werd evenwel vervroegd vrijgelaten op 9 februari 1944. Vliex hernam hierop haar dagelijkse routine en bleef actief in ht verzet en bracht onder meer zestien mannen naar Luik. | ||
In september 1944 was Vliex bij de honderden leden van het Geheim Leger die tijdens de bevrijding van België verzamelden in de bossen nabij [[Rotem (Dilsen-Stokkem)|Rotem]] waar ze wachtten op een dropping door de [[Royal Air Force|RAF]] met wapens. De wapens werden nooit geleverd en de Duitsers wonnen makkelijk het gevecht met het legertje, waarbij verschillende verzetslieden gevangen werden genomen. Vliex hield zich bezig met het inwinnen van informatie van de troepenbewegingen van de Duitsers. Ze werd op 10 september 1940 gearresteerd. Vliex en de anderen werden overgebracht naar het Nederlandse [[Heer (Maastricht)|Heer]] waar ze haar verloofde Martin Wolfs terugzag die ze eerder dat jaar had leren kennen op de kermis. Het jonge paar wist nog niet van elkaar dat ze bij het verzet waren. Wolfs moest de volgende dag zijn eigen graf delven vooraleer te worden gefusilleerd en te begraven ter hoogte van het na de oorlog opgerichte [[Belgisch monument te Cadier en Keer]] ter nagedachtenis aan de gefusilleerden. | In september 1944 was Vliex bij de honderden leden van het Geheim Leger die tijdens de bevrijding van België verzamelden in de bossen nabij [[Rotem (Dilsen-Stokkem)|Rotem]] waar ze wachtten op een dropping door de [[Royal Air Force|RAF]] met wapens. De wapens werden nooit geleverd en de Duitsers wonnen makkelijk het gevecht met het legertje, waarbij verschillende verzetslieden gevangen werden genomen. Vliex hield zich bezig met het inwinnen van informatie van de troepenbewegingen van de Duitsers. Ze werd op 10 september 1940 gearresteerd. Vliex en de anderen werden overgebracht naar het Nederlandse [[Heer (Maastricht)|Heer]] waar ze haar verloofde Martin Wolfs terugzag die ze eerder dat jaar had leren kennen op de kermis. Het jonge paar wist nog niet van elkaar dat ze bij het verzet waren. Wolfs moest de volgende dag zijn eigen graf delven vooraleer te worden gefusilleerd en te begraven ter hoogte van het na de oorlog opgerichte [[Belgisch monument te Cadier en Keer]] ter nagedachtenis aan de gefusilleerden. | ||
| Regel 11: | Regel 12: | ||
De 14 overige gevangen verzetslui werden overgebracht naar [[Schinveld]] waar ze verder werden ondervraagd en vernederende klusjes moesten uitvoeren zoals het kuisen van de straten met tandenborstels. Op 14 september werd de groep nogmaals gesplitst. 7 mannen werden per camion overgebracht naar [[Mindergangelt]] waar ze een gat moesten graven om brandstof in op te slaan. In realiteit groeven ze hun eigen graf, waarna ze werden gefusilleerd. De overige zeven gevangenen, waaronder Vliex, werden per auto overgebracht naar [[Düsseldorf]]. Vliex werd met [[Hélène Vanlaer]] overgebracht naar een strafkamp in [[Ratingen]], waar ze met een hondertal [[Rusland|Russische]] [[dwangarbeid]] moest verichten in de staalfabriek Siebeck. | De 14 overige gevangen verzetslui werden overgebracht naar [[Schinveld]] waar ze verder werden ondervraagd en vernederende klusjes moesten uitvoeren zoals het kuisen van de straten met tandenborstels. Op 14 september werd de groep nogmaals gesplitst. 7 mannen werden per camion overgebracht naar [[Mindergangelt]] waar ze een gat moesten graven om brandstof in op te slaan. In realiteit groeven ze hun eigen graf, waarna ze werden gefusilleerd. De overige zeven gevangenen, waaronder Vliex, werden per auto overgebracht naar [[Düsseldorf]]. Vliex werd met [[Hélène Vanlaer]] overgebracht naar een strafkamp in [[Ratingen]], waar ze met een hondertal [[Rusland|Russische]] [[dwangarbeid]] moest verichten in de staalfabriek Siebeck. | ||
Via een venstertje ontsnapten Vliex en Vanlaer op een zondag, waarna ze op een veldweggetje werden ontdekt door een landbouwer (een tewerkgestelde [[Polen|Pool]]) die hen verstopte op zijn kar en overbracht naar een afgelegen huis, waar ze de weg richting Nederland kregen uitgelegd. Ze ontmoetten een | Via een venstertje ontsnapten Vliex en Vanlaer op een zondag, waarna ze op een veldweggetje werden ontdekt door een landbouwer (een tewerkgestelde [[Polen|Pool]]) die hen verstopte op zijn kar en overbracht naar een afgelegen huis, waar ze de weg richting Nederland kregen uitgelegd. Ze ontmoetten een Nederlandse melkverkoopster die hen brood en geld gaf, en hen aanraadde de tram te nemen tot [[Moers]]. Ze werden bij een controle echter aangehouden door de geheime politie en overgebracht naar de gevangenis van [[Duisburg]], en nadien terug naar Straflager Ratignen. Korte tijd later werden ze overgeplaatst naar het [[concentratiekamp]] [[Ravensbrück]], waar ze terug dwangarbeid moest verrichten: boomstronken uitgraven, kiepwagens met zand transporteren, etc) | ||
In november 1944 werd ze overgeplaatst naar een kamp in [[Wittenberg]] dat onder het commando viel van [[Sachsenhausen (concentratiekamp)|Sachsenhausen]], waar ze moesten werken in de vliegtuigfabriek Arado. | In november 1944 werd ze overgeplaatst naar een kamp in [[Wittenberg]] dat onder het commando viel van [[Sachsenhausen (concentratiekamp)|Sachsenhausen]], waar ze moesten werken in de vliegtuigfabriek Arado. | ||
Versie van 9 okt 2019 20:57
Alphonsine 'Sieske' Vliex (Amby 2 november 1925 - Maaseik 11 maart 2016) was een lid van het Belgisch verzet in de Tweede Wereldoorlog.[1][2][3]
Levensloop
Vliex kwam uit een gezin in Maaseik met zeven dochters. Haar ouders baatten een winkeltje uit met levensmiddelen. Door de oorlog werden de levensomstandigheden harder en de vijftienjarige Sieske werkte na de schooluren en tijdens vakanties bij op een boerderij in het Nederlandse Roosteren. Hierdoor had ze een pasje waarmee ze de grens mocht oversteken, dat ze tevens gebruikte om te smokkelen.
Vliex en haar 3 oudere zussen werden gerekruteerd bij het Geheim Leger door mevrouw Nijssens, een klant van de winkel. In het begin deed Vliex weinig meer dan nu en dan een boodschap overbrengen, één keer ook handgranaten. Als koerierster bracht ze berichten over naar Gustaaf Béazar en nadat deze was ondergedoken werkte ze ook voor hem als typiste. Een tiental keer bracht ze Franse krijgsgevangenen naar Luik. In juli 1943 bracht ze ook een neergehaalde Engelse piloot naar Luik, waarmee ze verschillende controleposten moest passeren.
Op 27 september 1943 was ze betrokken bij een opstootje toen de Duitsers de kerkklokken van Maaseik probeerden mee te nemen (voor het metaal). Vliex en een aantal anderen werden gearresteerd, ze kwam vrij na drie dagen. Ze ging terug aan het werk op de boerderij, maar na enkele dagen werd aan de grensovergang haar grenspas afgenomen. Tijdens de daaropvolgende woordenwisseling werd ze gearresteerd en overgebracht naar de Feldgendarmerie in Maaseik, en later op 3 oktober naar de gevangenis van Hasselt. Ze werd, zonder dat ze zelf op het proces aanwezig was, veroordeeld tot zes maanden gevangenisstraf wegens verzet tegen de Duitsers. Ze werd evenwel vervroegd vrijgelaten op 9 februari 1944. Vliex hernam hierop haar dagelijkse routine en bleef actief in ht verzet en bracht onder meer zestien mannen naar Luik.
In september 1944 was Vliex bij de honderden leden van het Geheim Leger die tijdens de bevrijding van België verzamelden in de bossen nabij Rotem waar ze wachtten op een dropping door de RAF met wapens. De wapens werden nooit geleverd en de Duitsers wonnen makkelijk het gevecht met het legertje, waarbij verschillende verzetslieden gevangen werden genomen. Vliex hield zich bezig met het inwinnen van informatie van de troepenbewegingen van de Duitsers. Ze werd op 10 september 1940 gearresteerd. Vliex en de anderen werden overgebracht naar het Nederlandse Heer waar ze haar verloofde Martin Wolfs terugzag die ze eerder dat jaar had leren kennen op de kermis. Het jonge paar wist nog niet van elkaar dat ze bij het verzet waren. Wolfs moest de volgende dag zijn eigen graf delven vooraleer te worden gefusilleerd en te begraven ter hoogte van het na de oorlog opgerichte Belgisch monument te Cadier en Keer ter nagedachtenis aan de gefusilleerden.
De 14 overige gevangen verzetslui werden overgebracht naar Schinveld waar ze verder werden ondervraagd en vernederende klusjes moesten uitvoeren zoals het kuisen van de straten met tandenborstels. Op 14 september werd de groep nogmaals gesplitst. 7 mannen werden per camion overgebracht naar Mindergangelt waar ze een gat moesten graven om brandstof in op te slaan. In realiteit groeven ze hun eigen graf, waarna ze werden gefusilleerd. De overige zeven gevangenen, waaronder Vliex, werden per auto overgebracht naar Düsseldorf. Vliex werd met Hélène Vanlaer overgebracht naar een strafkamp in Ratingen, waar ze met een hondertal Russische dwangarbeid moest verichten in de staalfabriek Siebeck.
Via een venstertje ontsnapten Vliex en Vanlaer op een zondag, waarna ze op een veldweggetje werden ontdekt door een landbouwer (een tewerkgestelde Pool) die hen verstopte op zijn kar en overbracht naar een afgelegen huis, waar ze de weg richting Nederland kregen uitgelegd. Ze ontmoetten een Nederlandse melkverkoopster die hen brood en geld gaf, en hen aanraadde de tram te nemen tot Moers. Ze werden bij een controle echter aangehouden door de geheime politie en overgebracht naar de gevangenis van Duisburg, en nadien terug naar Straflager Ratignen. Korte tijd later werden ze overgeplaatst naar het concentratiekamp Ravensbrück, waar ze terug dwangarbeid moest verrichten: boomstronken uitgraven, kiepwagens met zand transporteren, etc)
In november 1944 werd ze overgeplaatst naar een kamp in Wittenberg dat onder het commando viel van Sachsenhausen, waar ze moesten werken in de vliegtuigfabriek Arado.
Ze werd op 29 april 1945 bevrijd uit het kamp Sachsenhausen, en verbleef nadien onder meer in een ziekenhuis in Bitterfeld tot einde mei 1945. Op 8 juni 1945 vloog ze met een troepentransportvliegtuig tot Bierset. Diezelfde dag kwam ze terug thuis, waar ze leerde dat haar twee zussen Pia en Bertha door de Duitsers werden gearresteerd bij een andere actie tegen het verzet en allebei waren gefusilleerd op 11 september 1944.[4]
Vliex hield aan de gevangenschap een wankele gezondheid over en ze verbleef na de oorlog meer dan een jaar in een sanatorium in Zwitserland. Ze zou de rest van haar leven last blijven hebben van een zwakke gezondheid. Vliex overleed in 2016.
Zie ook
| Bronnen, noten en/of referenties
|