Adolphe Adam

Dit artikel valt onder beheer van Dorp:Luisterrijk.

Adolphe Adam
Adolphe Adam; lithografie van Nicolas Eustache Maurin 1840
Achtergrondinformatie
Volledige naam	Adolphe Adam
Geboren	24 juli 1803
Overleden	3 mei 1856
Origine	Frankrijk
Genre(s)	Klassiek
Beroep(en)	Componist, dirigent, docent

Adolphe Adam (Parijs, 24 juli 1803 – Parijs, 3 mei 1856) was een Frans componist, pianist, muziekpedagoog en muziekcriticus. Tijdens zijn leven had hij veel succes, vooral als componist maar ook als docent.
Adolphe Adam componeerde een groot aantal muziekstukken, die echter geen repertoire hebben gehouden, met uitzondering dan van de ouverture Si j'étais roi, en het ballet Giselle dat nog geregeld wordt uitgevoerd.

Opleiding

De Franse componist Adolphe Adam (1803-1856) werd geboren in Parijs. Zijn vader – Johann Ludwig Adam, afkomstig uit de Elzas – was componist, pianist en pianoleraar aan het Conservatoire de Paris. Alhoewel Adolphe een groot muzikaal talent had, wilde zijn vader niet dat hij die kant opging, maar hij ging toch muziek studeren zonder dat zijn ouders daar iets van wisten.
Op veertienjarige leeftijd werd hij als 'amateur' toegelaten tot het Conservatoire de Paris in Parijs, op voorwaarde, dat hij nooit theatermuziek zou gaan schrijven. Daar is in de praktijk niet veel van terecht gekomen.

Talrijke composities

Adolphe Adam was tijdens zijn leven zeer populair. Hij schreef voornamelijk opera's en balletten.
De eerste compositie die Adam schreef, was een komische opera Pierre et Catherine. Deze opera werd opgevoerd in Parijs in 1829. Een jaar later volgde Danilowa.
Adolphe Adam bedacht met groot gemak nieuwe melodieën en de orkestratie daarvan ging hem ook gemakkelijk af. Zijn volgende opera's waren eveneens zeer succesvol.
De muziek die hij schreef bij de balletten, werd niet alleen in Parijs, maar ook in Berlijn, Londen en St. Petersburg opgevoerd.
Een van zijn bekendste balletten is Giselle uit 1841 dat nog vaak wordt uitgevoerd.

Adolphe Adam was een componist, die tijdens zijn leven veel succes had met zijn muziek. Van al zijn werk wordt tegenwoordig niet veel meer uitgevoerd. Wel houdt zijn ballet Giselle nog steeds repertoire. Een ander muziekstuk – de ouverture Si j'étais roi – is ook nog geregeld in de concertzaal te horen. De bijbehorende opera wordt echter nog maar zelden uitgevoerd. In de ouverture Si j'étais roi volgen een paar thema's elkaar vloeiend op, te beginnen met een stevige inzet van het orkest in 2/4-maat, overgaand in meer melodieuze muziek en vervolgd door – wat lijkt op – een Perzische dans.

Si j'étais roi

In 1852 schreef Adolphe Adam schreef de muziek voor de opéra-comique Si j’étais roi (Als ik Koning zou zijn).
Het libretto werd geschreven door Adolphe d’Ennery und Jules-Henri Brésil. Het is een opera in drie aktes geworden, die tot de Franse Romantiek wordt gerekend.
Het werk beleefde zijn prèmiere op 4 september 1852 in het Théâtre-Lyrique in Paris. De opera was zeer succesvol en beleefde een groot aantal opvoeringen. Ook in andere landen werd de opera met gejuich ontvangen. In Duitsland bijvoorbeeld kwam deze uit onder de titel: Wenn ich König wär’.

De handeling speelt zich af in begin 1600 in een fantastisch koninkrijk, dat dicht bij zee ligt. De arme visser Zéphoris redt het leven van een meisje – Néméa – dat bijna verdronk. Hij denkt nog steeds aan haar, ook omdat hij graag de kostbare ring wil teruggeven die bij haar redding van de vinger was gegleden. Toevallig komt op een dag koning Moussol, voorbij en ziet, dat de visser iets in het zand heeft geschreven, namelijk:

ALS IK KONING ZOU ZIJN

Dit brengt de koning op het idee de visser voor één dag koning te laten zijn. Dit gebeurt dan ook, met als resultaat de meest wonderlijke taferelen en – zoals het hoort – met een goede afloop voor Zéphoris die in de adelstand wordt verheven en mag trouwen met Néméa, de dochter van koning Moussol.

Théâtre National

Adolphe Adam was ondernemend genoeg. Toen hij in 1847 ruzie kreeg met de directie van de Opéra Comique, ging hij niet bij de pakken neerzitten maar opende op eigen kosten het Théâtre National,waar vooral het werk van jonge componisten werd opgevoerd. De revolutie van 1848 maakte een eind aan deze onderneming, omdat Adam al zijn spaargeld was kwijtgeraakt.
In 1849 werd Adam aangesteld als compositieleraar aan het conservatorium in Parijs.

Persoonlijke leven

Adolphe Adam trouwde in 1829 met de actrice Sara Lescot, met wie hij een zoon had, Adrien-Leopold Adam (1832-1851). Na de dood van zijn vrouw in 1851 trouwde hij met de zangeres Cherie Louise Couraud.
Adolphe Adam werd slechts 52 jaar oud, en werd begraven op het Cimetière de Montmartre in Parijs, waar ook Léo Delibes en Heinrich Heine hun laatste rustplaats hebben gevonden.
Tijdens zijn relatief korte leven schreef Adam meer dan vijftig opera's, vijftien balletten en talloze producties voor de Parijse vaudevilletheaters.

Links

(de) www.das-klassik-portal.de

  Si j'étais roi op YouTube

(en) Partituren van Adams muziek op International Music Score Library Project

  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Adolphe Adam op Wikimedia Commons.