Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Ignaz von Döllinger: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Ignaz Döllinger''' (Bamberg, Beieren, [[28 februari]] [[1799]] – [[München]], [[10 januari]] [[1890]]) was een Duits theoloog en historicus. | '''Ignaz Döllinger''' ('''Johann Joseph Ignaz von Döllinger'''; Bamberg, Beieren, [[28 februari]] [[1799]] – [[München]], [[10 januari]] [[1890]]) was een Duits theoloog en historicus. | ||
==Leven== | |||
Johann Joseph Ignaz Döllinger was een zoon van de hoogleraar in de geneeskunde Ignaz Döllinger. | |||
Hij werd tot priester gewijd in 1822 en begon in 1828 theologie te onderwijzen aan de Universiteit van München. | |||
Hij was fel gekant tegen het protestantisme, waarvan hij de invloed in Beieren bestreed. In 1842 trad hij in contact met de Britse theologen van de Oxford-beweging, met name Edward Pusey en James Hope-Scott, die vervolgens probeerden [[anglicanisme]] en [[katholicisme]] met elkaar te verzoenen. | |||
Voor en tijdens het [[Eerste Vaticaans Concilie]] was Döllinger een van de belangrijkste katholieke tegenstanders en heftigste Duitstalige onruststokers tegen de pauselijke dogma’s van [[Pius IX]]. Doorslaggevend voor zijn verzet was het dogma van de onfeilbaarheid van het pausdom, dat Döllinger om historisch-theologische redenen streng afwees. Hij bleef ook pleiten voor de scheiding van kerk en staat. | |||
Verzet tegen de leer van de [[onfeilbaarheid]] van de pauselijke ’[[ex cathedra]]’-uitspraken, die in [[1870]] tijdens het [[Eerste Vaticaans Concilie]] tot [[dogma]] werd verklaard, leidde in de Duitstalige landen tot afsplitsingen van de Rooms-Katholieke Kerk, onder meer onder leiding van priester dr. [[Ignaz Döllinger|Ignaz von Döllinger]] (1799–1890) en tot vorming van andere oudkatholieke kerkgemeenschappen (''Altkatholische Kirche''). Spoedig zocht men vanuit [[Bonn]], [[München]], [[Koblenz (Duitsland)|Koblenz]], [[Zwitserland]], [[Wenen]] en vooral [[Sudetenland|Duitstalig]] [[Bohemen]] contact met de Utrechtse kerk. | Verzet tegen de leer van de [[onfeilbaarheid]] van de pauselijke ’[[ex cathedra]]’-uitspraken, die in [[1870]] tijdens het [[Eerste Vaticaans Concilie]] tot [[dogma]] werd verklaard, leidde in de Duitstalige landen tot afsplitsingen van de Rooms-Katholieke Kerk, onder meer onder leiding van priester dr. [[Ignaz Döllinger|Ignaz von Döllinger]] (1799–1890) en tot vorming van andere oudkatholieke kerkgemeenschappen (''Altkatholische Kirche''). Spoedig zocht men vanuit [[Bonn]], [[München]], [[Koblenz (Duitsland)|Koblenz]], [[Zwitserland]], [[Wenen]] en vooral [[Sudetenland|Duitstalig]] [[Bohemen]] contact met de Utrechtse kerk. | ||
| Regel 5: | Regel 13: | ||
Priester Döllinger werd op 17 april 1871 geëxcommuniceerd door de aartsbisschop van München. Op een in München georganiseerd congres werd vervolgens besloten een onafhankelijke kerk te stichten. | Priester Döllinger werd op 17 april 1871 geëxcommuniceerd door de aartsbisschop van München. Op een in München georganiseerd congres werd vervolgens besloten een onafhankelijke kerk te stichten. | ||
De Beierse geestelijkheid die gekant was tegen het dogma van de pauselijke onfeilbaarheid nodigde bisschop [[Henricus Loos]] uit van de [[Oud-Katholieke Kerk]] van Nederland, die toen al meer dan 150 jaar onafhankelijk van het pausdom bestond, en ontving hem triomfantelijk. De Nederlandse Oud-Katholieke bisschoppen verklaarden zich bereid om in Beieren een bisschop te wijden. Döllinger weigerde het voorstel en trok zich terug uit de nieuwe oud-katholieke beweging in Beieren, waardoor de ontwikkeling van de beweging in Duitsland werd onderbroken. In 1878 veroordeelde hij de toestemming die aan de oud-katholieke Beierse priesters gegeven was om te trouwen. | |||
Vertaald met www.DeepL.com/Translator | |||
{{CathEn|05094a|Johann Joseph Ignaz von Döllinger}} | |||
{{DEFAULTSORT:Dollinger, Ignaz}} | {{DEFAULTSORT:Dollinger, Ignaz}} | ||
[[Categorie: Duits historicus]] | [[Categorie: Duits historicus]] | ||
Versie van 22 aug 2018 14:38
Ignaz Döllinger (Johann Joseph Ignaz von Döllinger; Bamberg, Beieren, 28 februari 1799 – München, 10 januari 1890) was een Duits theoloog en historicus.
Leven
Johann Joseph Ignaz Döllinger was een zoon van de hoogleraar in de geneeskunde Ignaz Döllinger.
Hij werd tot priester gewijd in 1822 en begon in 1828 theologie te onderwijzen aan de Universiteit van München. Hij was fel gekant tegen het protestantisme, waarvan hij de invloed in Beieren bestreed. In 1842 trad hij in contact met de Britse theologen van de Oxford-beweging, met name Edward Pusey en James Hope-Scott, die vervolgens probeerden anglicanisme en katholicisme met elkaar te verzoenen.
Voor en tijdens het Eerste Vaticaans Concilie was Döllinger een van de belangrijkste katholieke tegenstanders en heftigste Duitstalige onruststokers tegen de pauselijke dogma’s van Pius IX. Doorslaggevend voor zijn verzet was het dogma van de onfeilbaarheid van het pausdom, dat Döllinger om historisch-theologische redenen streng afwees. Hij bleef ook pleiten voor de scheiding van kerk en staat.
Verzet tegen de leer van de onfeilbaarheid van de pauselijke ’ex cathedra’-uitspraken, die in 1870 tijdens het Eerste Vaticaans Concilie tot dogma werd verklaard, leidde in de Duitstalige landen tot afsplitsingen van de Rooms-Katholieke Kerk, onder meer onder leiding van priester dr. Ignaz von Döllinger (1799–1890) en tot vorming van andere oudkatholieke kerkgemeenschappen (Altkatholische Kirche). Spoedig zocht men vanuit Bonn, München, Koblenz, Zwitserland, Wenen en vooral Duitstalig Bohemen contact met de Utrechtse kerk.
Priester Döllinger werd op 17 april 1871 geëxcommuniceerd door de aartsbisschop van München. Op een in München georganiseerd congres werd vervolgens besloten een onafhankelijke kerk te stichten.
De Beierse geestelijkheid die gekant was tegen het dogma van de pauselijke onfeilbaarheid nodigde bisschop Henricus Loos uit van de Oud-Katholieke Kerk van Nederland, die toen al meer dan 150 jaar onafhankelijk van het pausdom bestond, en ontving hem triomfantelijk. De Nederlandse Oud-Katholieke bisschoppen verklaarden zich bereid om in Beieren een bisschop te wijden. Döllinger weigerde het voorstel en trok zich terug uit de nieuwe oud-katholieke beweging in Beieren, waardoor de ontwikkeling van de beweging in Duitsland werd onderbroken. In 1878 veroordeelde hij de toestemming die aan de oud-katholieke Beierse priesters gegeven was om te trouwen.
Vertaald met www.DeepL.com/Translator
(en) Johann Joseph Ignaz von Döllinger, in: Catholic Encyclopedia, New York, Robert Appleton Company, 1907-1912. (vertaal via: 
)
 |
Werk in uitvoering | |
| Iemand is nog met dit artikel bezig. Kom later terug om het resultaat te bekijken. | ||