Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Samuel Sheffield Snow: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(1890)
(proeflezen met http://schrijfassistent.standaard.be/index.php)
 
Regel 33: Regel 33:
Samuel Sheffield Snow trouwde op 28 november 1833 met Elvira Minerva Pond<ref name=DJC/><ref>http://genforum.genealogy.com/rich/messages/3049.html</ref> (geb. 27 juli 1805)<ref name=Harris/> uit Mansfield, Connecticut. Zij hadden zes kinderen.<ref name=Harris>{{Aut|Edward Doubleday Harris}}, [http://www.ebooksread.com/authors-eng/edward-doubleday-harris/a-genealogical-record-of-daniel-pond-and-his-descendants-rra/page-12-a-genealogical-record-of-daniel-pond-and-his-descendants-rra.shtml ''A genealogical record of Daniel Pond, and his descendants''] p. 122. Geraadpleegd op 29 juni 2013.</ref>
Samuel Sheffield Snow trouwde op 28 november 1833 met Elvira Minerva Pond<ref name=DJC/><ref>http://genforum.genealogy.com/rich/messages/3049.html</ref> (geb. 27 juli 1805)<ref name=Harris/> uit Mansfield, Connecticut. Zij hadden zes kinderen.<ref name=Harris>{{Aut|Edward Doubleday Harris}}, [http://www.ebooksread.com/authors-eng/edward-doubleday-harris/a-genealogical-record-of-daniel-pond-and-his-descendants-rra/page-12-a-genealogical-record-of-daniel-pond-and-his-descendants-rra.shtml ''A genealogical record of Daniel Pond, and his descendants''] p. 122. Geraadpleegd op 29 juni 2013.</ref>


Tot op zijn vijfendertigste geloofde Snow niet in de [[Bijbel]]. Een tijd lang werkte hij bij de ''[[Boston Investigator]]'', een [[atheïsme|atheïstische]] krant. In 1839 begon hij te geloven door het lezen van een gedrukt exemplaar van [[William Miller (predikant)|William Miller]]s lezingen dat zijn broer had gekocht.<ref>{{Aut|Francis D. Nichol}}, ''The Midnight Cry'' (Takoma Park, MD: Review and Herald, 1944), [http://books.google.com/books?id=wxoqmko7j-MC&pg=PA195 p. 195–196]</ref>
Tot op zijn vijfendertigste geloofde Snow niet in de [[Bijbel]]. Een tijd lang werkte hij bij de ''[[Boston Investigator]]'', een [[atheïsme|atheïstische]] krant. In 1839 las hij een gedrukt exemplaar van [[William Miller (predikant)|William Miller]]s lezingen dat zijn broer had gekocht, en werd hierdoor overtuigd.<ref>{{Aut|Francis D. Nichol}}, ''The Midnight Cry'' (Takoma Park, MD: Review and Herald, 1944), [http://books.google.com/books?id=wxoqmko7j-MC&pg=PA195 p. 195–196]</ref>


In 1840 sloot hij zich aan bij een [[congregationalisme|congregationalistische]] kerk. Op een [[camp meeting]] van de [[millerieten]] te East Kingston, New Hampshire in 1842, besloot hij de adventboodschap voltijds te gaan verkondigen.<ref>{{Aut|Francis D. Nichol}}, [http://books.google.com/books?id=wxoqmko7j-MC&lpg=PA527&dq=&pg=PA196 p.196]</ref>
In 1840 sloot hij zich aan bij een [[congregationalisme|congregationalistische]] kerk. Op een [[camp meeting]] van de [[millerieten]] te East Kingston, New Hampshire in 1842, besloot hij de adventboodschap voltijds te gaan verkondigen.<ref>{{Aut|Francis D. Nichol}}, [http://books.google.com/books?id=wxoqmko7j-MC&lpg=PA527&dq=&pg=PA196 p.196]</ref>
Regel 40: Regel 40:


=== Camp Meeting te Exeter ===
=== Camp Meeting te Exeter ===
Op 15 augustus 1844, de derde dag van een camp-meeting te Exeter, New Hampshire, was [[Joseph Bates]] aan het woord en sprak over de grote lijnen van de profetie die op Jezus Christus’ spoedige wederkomst duidden. Tijdens de toespraak was Samuel Snow te paard aangekomen. Nadat hij bij zijn zus<ref>[http://text.egwwritings.org/publication.php?pubtype=Book&bookCode=PFF4&pagenumber=811 ''The Prophetic Faith of Our Fathers''], vol 4, p. 811</ref> en haar man John Couch ging zitten, fluisterde hij iets in haar oor, met de Bijbel geopend in zijn hand.
Op 15 augustus 1844, de derde dag van een camp-meeting te Exeter, New Hampshire, was [[Joseph Bates]] aan het woord en sprak over de grote lijnen van de profetie die op Jezus Christus’ spoedige wederkomst duidden. Tijdens de toespraak was Samuel Snow te paard aangekomen. Nadat hij was gaan zitten bij zijn zus<ref>[http://text.egwwritings.org/publication.php?pubtype=Book&bookCode=PFF4&pagenumber=811 ''The Prophetic Faith of Our Fathers''], vol 4, p. 811</ref> en haar man John Couch ging, fluisterde hij iets in haar oor, met de Bijbel geopend in zijn hand.


Daarop onderbrak mevrouw Couch de spreker. Ze zei dat het te laat was om zich hiermee bezig te houden, maar dat er hier een man was „met een boodschap van God”. Joseph Bates nodigde de man, Samuel Snow, uit om naar voor te komen en te spreken, en ging zitten om te luisteren.
Daarop onderbrak mevrouw Couch de spreker. Ze zei dat het te laat was om zich met dat thema bezig te houden, maar dat er hier een man was „met een boodschap van God”. Joseph Bates nodigde de man, Samuel Snow, uit om naar voren te komen en te spreken, en ging zitten om te luisteren.


Snow presenteerde zijn interpretatie dat Christus zou terugkomen op de „tiende dag van de zevende maand van het huidige jaar, 1844”. Hij legde uit dat deze dag volgens de [[karaïtisch jodendom|karaïtisch]]-joodse kalender op 22 oktober 1844 zou vallen. Deze nieuwe zienswijze kwam bekend kwam te staan als de „seventh-month message” (de boodschap van de zevende maand) en verspreidde zich als een vuurtje door de bevolking.
Snow presenteerde zijn interpretatie dat Christus zou terugkomen op de „tiende dag van de zevende maand van het huidige jaar, 1844”. Hij legde uit dat deze dag volgens de [[karaïtisch jodendom|karaïtisch]]-joodse kalender op 22 oktober 1844 zou vallen. Deze nieuwe zienswijze kwam bekend te staan als de „seventh-month message” (de boodschap van de zevende maand) en verspreidde zich als een vuurtje door de bevolking.


Miller was in het begin sceptisch om deze nieuwe datum te aanvaarden, maar uiteindelijk liet hij zich door Snows argumenten overtuigen. Op 12 oktober 1844 liet Miller een brief afdrukken in de ''[[Midnight Cry]]'', waaruit bleek dat hij er het volste vertrouwen in had dat Christus zou komen in de zevende maand en hen allen zou zegenen.<ref>{{Aut|William Miller}}, ''Letter to [[Joshua Himes]]'', gepubliceerd in ''The Midnight Cry'', 12 oktober 1844.</ref>
Miller was in het begin sceptisch om deze nieuwe datum te aanvaarden, maar uiteindelijk liet hij zich door Snows argumenten overtuigen. Op 12 oktober 1844 liet Miller een brief afdrukken in de ''[[Midnight Cry]]'', waaruit bleek dat hij er het volste vertrouwen in had dat Christus zou komen in de zevende maand en hen allen zou zegenen.<ref>{{Aut|William Miller}}, ''Letter to [[Joshua Himes]]'', gepubliceerd in ''The Midnight Cry'', 12 oktober 1844.</ref>


=== Na de ''Great Disappointment'' ===
=== Na de ''Great Disappointment'' ===
Toen 22 oktober 1844 voorbijging en Jezus niet zoals gehoopt terugkwam, leidde dit tot een grote teleurstelling, die bekend kwam te staan als de [[Great Disappointment]]. De beweging viel uiteen.
Toen 22 oktober 1844 voorbijging en Jezus niet zoals gehoopt terugkwam, leidde dit tot een grote teleurstelling, die bekend kwam te staan als de [[Great Disappointment]]. De beweging viel uit elkaar.


Snow onderzocht of er ergens een rekenfout was gemaakt. Hij veronderstelde dat de Wederkomst zou komen op 22 oktober van het jaar 1845, 1846, of 1847, maar haalde zich de kritiek op de hals van de millerieten, die vonden dat ze geen nieuwe datum moesten berekenen.<ref name=LWF>[http://www.aplib.org/files/lwf/LWFV3N2.pdf ''Lest We Forget''] Vol. 3, No. 2, Adventist Pioneer Library. Nummer over Samuel Snow</ref>
Snow onderzocht of er ergens een rekenfout was gemaakt. Hij veronderstelde dat de Wederkomst zou komen op 22 oktober van het jaar 1845, 1846, of 1847, maar haalde zich de kritiek op de hals van de millerieten, die vonden dat ze geen nieuwe datum moesten berekenen.<ref name=LWF>[http://www.aplib.org/files/lwf/LWFV3N2.pdf ''Lest We Forget''] Vol. 3, No. 2, Adventist Pioneer Library. Nummer over Samuel Snow</ref>


Hij verhuisde naar [[New York City]] om vanaf januari 1845 als predikant te dienen van de kerk in de Franklin Hall. Rond die tijd aanvaardde hij [[Joseph Turner]]s zienswijze over de „gesloten deur”, volgens welke de datum correct was, maar de gebeurtenis een andere was dan ze hadden verwacht. Volgens deze zienswijze werd de deur tot redding op 22 oktober gesloten en bestond er nadien voor zondaars geen mogelijkheid meer om zich tot God te keren.
Hij verhuisde naar [[New York City]] om vanaf januari 1845 als predikant te dienen van de kerk in de Franklin Hall. Rond die tijd aanvaardde hij [[Joseph Turner]]s zienswijze over de „gesloten deur”, volgens welke de datum correct was, maar de gebeurtenis een andere was dan ze hadden verwacht. Volgens deze zienswijze werd de deur tot redding op 22 oktober gesloten en bestond er daarna voor zondaars geen mogelijkheid meer om zich tot God te keren.


Snow werd daarom niet langer aanvaard in de kerk in de Franklin Hall en werd na zijn toespraak op 27 februari 1845 uit zijn ambt gezet. Met een aantal kerkleden die het met hem eens waren, begon hij in maart 1845 een eigen groep, genaamd de ''Mount Zion Church''. Hij begon een tijdschrift uit te geven, getiteld ''The Jubilee Standard'', om de theorie van de „gesloten deur” te verspreiden. Het tijdschrift verscheen slechts sporadisch, in 21 nummers, van maart tot augustus 1845.
Snow werd daarom niet langer aanvaard in de kerk in de Franklin Hall en werd na zijn toespraak op 27 februari 1845 uit zijn ambt gezet. Met een aantal kerkleden die het met hem eens waren, begon hij in maart 1845 een eigen groep, genaamd de ''Mount Zion Church''. Hij begon een tijdschrift uit te geven, getiteld ''The Jubilee Standard'', om de theorie van de „gesloten deur” te verspreiden. Het tijdschrift verscheen slechts sporadisch, in 21 nummers, van maart tot augustus 1845.
Regel 59: Regel 59:
Op 29 december 1845 begonnen zijn volgelingen het tijdschrift ''The True Day Star'' uit te geven dat verkondigde dat Jezus Koning was, en Snow zijn boodschapper, de hedendaagse ’Elia’.
Op 29 december 1845 begonnen zijn volgelingen het tijdschrift ''The True Day Star'' uit te geven dat verkondigde dat Jezus Koning was, en Snow zijn boodschapper, de hedendaagse ’Elia’.


Snow wou de beweging onder het leiderschap van [[James White|James]] en [[Ellen G. White|Ellen White]] niet ondersteunen. (Zij vormden de [[zevendedagsadventisten]].) Hij wees op {{Bijbel|1 Korintiërs|14|34|SV}}: „Dat uw vrouwen in de Gemeenten zwijgen; want het is haar niet toegelaten te spreken, maar [bevolen] onderworpen te zijn, gelijk ook de wet zegt.”
Snow wou de beweging onder het leiderschap van [[James White|James]] en [[Ellen G. White|Ellen White]] niet ondersteunen. (De groep rond de Whites vormden de [[zevendedagsadventisten]].) Hij wees op {{Bijbel|1 Korinthiërs|14|34|SV}}: „Dat uw vrouwen in de Gemeenten zwijgen; want het is haar niet toegelaten te spreken, maar [bevolen] onderworpen te zijn, gelijk ook de wet zegt.”


De zienswijzen dat christenen de sabbat dienen te onderhouden en dat de overledenen in de dood slapen tot zij zullen worden opgewekt, werden door hem niet gedeeld.
De zienswijzen dat christenen de sabbat dienen te onderhouden en dat de overledenen in de dood slapen tot zij zullen worden opgewekt, werden door hem niet gedeeld.


In 1848 stelde hij zichzelf in zijn boek ''Overflowing Scourge'' voor als de ''Prime Minister" van Koning Jezus, en in 1863 gaf hij een commentaar uit over Daniël en de Openbarkng, getiteld: ''The Voice of Elias''. Een ''Mount Zion Church Manual'', getiteld ''The Sacred Symbol'', werd
In 1848 stelde hij zichzelf in zijn boek ''Overflowing Scourge'' voor als de ''Prime Minister'' van Koning Jezus, en in 1863 gaf hij een commentaar uit over Daniël en de Openbaring, getiteld: ''The Voice of Elias''. In 1868 gaf hij een handleiding voor de Mount Zion-kerk uit, de ''Mount Zion Church Manual'', getiteld ''The Sacred Symbol''.


Op zondag 13 juli 1870 gaf hij zijn laatste toespraak in de Mount Zion kerk.
Op zondag 13 juli 1870 gaf hij zijn laatste toespraak in de Mount Zion-kerk.


Hij overleed op 28 juli 1890. Volgens wat men op zijn begrafenisdienst zei, was hij toen 84 jaar.
Hij overleed op 28 juli 1890. Volgens wat men op zijn begrafenisdienst zei, was hij toen 84 jaar.

Huidige versie van 2 nov 2016 om 19:05

rel=nofollow

Samuel Sheffield Snow (Connecticut, 10 september 1806[2]27 juli 1890)[3][4] was een adventistisch predikant uit New York.

Leven

Samuel Sheffield Snow trouwde op 28 november 1833 met Elvira Minerva Pond[2][5] (geb. 27 juli 1805)[1] uit Mansfield, Connecticut. Zij hadden zes kinderen.[1]

Tot op zijn vijfendertigste geloofde Snow niet in de Bijbel. Een tijd lang werkte hij bij de Boston Investigator, een atheïstische krant. In 1839 las hij een gedrukt exemplaar van William Millers lezingen dat zijn broer had gekocht, en werd hierdoor overtuigd.[6]

In 1840 sloot hij zich aan bij een congregationalistische kerk. Op een camp meeting van de millerieten te East Kingston, New Hampshire in 1842, besloot hij de adventboodschap voltijds te gaan verkondigen.[7]

William Miller was ervan uitgegaan dat de Wederkomst van Jezus Christus ergens tussen 21 maart 1843 en 21 maart 1844 zou plaatsvinden. Toen die datum voorbijging, bekende Miller aan zijn volgelingen dat hij zich blijkbaar vergist had.

Camp Meeting te Exeter

Op 15 augustus 1844, de derde dag van een camp-meeting te Exeter, New Hampshire, was Joseph Bates aan het woord en sprak over de grote lijnen van de profetie die op Jezus Christus’ spoedige wederkomst duidden. Tijdens de toespraak was Samuel Snow te paard aangekomen. Nadat hij was gaan zitten bij zijn zus[8] en haar man John Couch ging, fluisterde hij iets in haar oor, met de Bijbel geopend in zijn hand.

Daarop onderbrak mevrouw Couch de spreker. Ze zei dat het te laat was om zich met dat thema bezig te houden, maar dat er hier een man was „met een boodschap van God”. Joseph Bates nodigde de man, Samuel Snow, uit om naar voren te komen en te spreken, en ging zitten om te luisteren.

Snow presenteerde zijn interpretatie dat Christus zou terugkomen op de „tiende dag van de zevende maand van het huidige jaar, 1844”. Hij legde uit dat deze dag volgens de karaïtisch-joodse kalender op 22 oktober 1844 zou vallen. Deze nieuwe zienswijze kwam bekend te staan als de „seventh-month message” (de boodschap van de zevende maand) en verspreidde zich als een vuurtje door de bevolking.

Miller was in het begin sceptisch om deze nieuwe datum te aanvaarden, maar uiteindelijk liet hij zich door Snows argumenten overtuigen. Op 12 oktober 1844 liet Miller een brief afdrukken in de Midnight Cry, waaruit bleek dat hij er het volste vertrouwen in had dat Christus zou komen in de zevende maand en hen allen zou zegenen.[9]

Na de Great Disappointment

Toen 22 oktober 1844 voorbijging en Jezus niet zoals gehoopt terugkwam, leidde dit tot een grote teleurstelling, die bekend kwam te staan als de Great Disappointment. De beweging viel uit elkaar.

Snow onderzocht of er ergens een rekenfout was gemaakt. Hij veronderstelde dat de Wederkomst zou komen op 22 oktober van het jaar 1845, 1846, of 1847, maar haalde zich de kritiek op de hals van de millerieten, die vonden dat ze geen nieuwe datum moesten berekenen.[10]

Hij verhuisde naar New York City om vanaf januari 1845 als predikant te dienen van de kerk in de Franklin Hall. Rond die tijd aanvaardde hij Joseph Turners zienswijze over de „gesloten deur”, volgens welke de datum correct was, maar de gebeurtenis een andere was dan ze hadden verwacht. Volgens deze zienswijze werd de deur tot redding op 22 oktober gesloten en bestond er daarna voor zondaars geen mogelijkheid meer om zich tot God te keren.

Snow werd daarom niet langer aanvaard in de kerk in de Franklin Hall en werd na zijn toespraak op 27 februari 1845 uit zijn ambt gezet. Met een aantal kerkleden die het met hem eens waren, begon hij in maart 1845 een eigen groep, genaamd de Mount Zion Church. Hij begon een tijdschrift uit te geven, getiteld The Jubilee Standard, om de theorie van de „gesloten deur” te verspreiden. Het tijdschrift verscheen slechts sporadisch, in 21 nummers, van maart tot augustus 1845.

Op 29 december 1845 begonnen zijn volgelingen het tijdschrift The True Day Star uit te geven dat verkondigde dat Jezus Koning was, en Snow zijn boodschapper, de hedendaagse ’Elia’.

Snow wou de beweging onder het leiderschap van James en Ellen White niet ondersteunen. (De groep rond de Whites vormden de zevendedagsadventisten.) Hij wees op 1 Korinthiërs 14:34 (SV): „Dat uw vrouwen in de Gemeenten zwijgen; want het is haar niet toegelaten te spreken, maar [bevolen] onderworpen te zijn, gelijk ook de wet zegt.”

De zienswijzen dat christenen de sabbat dienen te onderhouden en dat de overledenen in de dood slapen tot zij zullen worden opgewekt, werden door hem niet gedeeld.

In 1848 stelde hij zichzelf in zijn boek Overflowing Scourge voor als de Prime Minister van Koning Jezus, en in 1863 gaf hij een commentaar uit over Daniël en de Openbaring, getiteld: The Voice of Elias. In 1868 gaf hij een handleiding voor de Mount Zion-kerk uit, de Mount Zion Church Manual, getiteld The Sacred Symbol.

Op zondag 13 juli 1870 gaf hij zijn laatste toespraak in de Mount Zion-kerk.

Hij overleed op 28 juli 1890. Volgens wat men op zijn begrafenisdienst zei, was hij toen 84 jaar.

Zie ook

Geschriften online

Weblinks

Bronvermelding

  1. 1,0 1,1 1,2 Edward Doubleday Harris, A genealogical record of Daniel Pond, and his descendants p. 122. Geraadpleegd op 29 juni 2013.
  2. 2,0 2,1 "DianeJohnsonCollection", database, FamilySearch (http://familysearch.org/pal:/MM9.2.1/3S3W-X25 : geraadpleegd op 29 juli 2013), entry for Samuel Sheffield /Snow/.
  3. º familysearch
  4. º Some Highlights of the Life of Samuel Snow (1806-1890)
  5. º http://genforum.genealogy.com/rich/messages/3049.html
  6. º Francis D. Nichol, The Midnight Cry (Takoma Park, MD: Review and Herald, 1944), p. 195–196
  7. º Francis D. Nichol, p.196
  8. º The Prophetic Faith of Our Fathers, vol 4, p. 811
  9. º William Miller, Letter to Joshua Himes, gepubliceerd in The Midnight Cry, 12 oktober 1844.
  10. º Lest We Forget Vol. 3, No. 2, Adventist Pioneer Library. Nummer over Samuel Snow