Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Staccato: verschil tussen versies
(bron: http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Staccato&oldid=12700909 zie aldaar voor co-auteurs) |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Staccato''' (van het [[Italiaans]]e ''staccare'' = 'stoten, prikken, steken') is een term uit de [[muziek]], die aangeeft dat de noten los van elkaar gespeeld moeten worden. De lengte van elke noot wordt korter en er is een korte stilte hoorbaar tussen elke twee noten. Het [[tempo (muziek)|tempo]] van het muziekstuk blijft hierbij gelijk. | {{Zie Luisterrijk}}'''Staccato''' (van het [[Italiaans]]e ''staccare'' = 'stoten, prikken, steken') is een term uit de [[muziek]], die aangeeft dat de noten los van elkaar gespeeld moeten worden. De lengte van elke noot wordt korter en er is een korte stilte hoorbaar tussen elke twee noten. Het [[tempo (muziek)|tempo]] van het muziekstuk blijft hierbij gelijk. | ||
Staccato wordt genoteerd met een punt boven elke noot. <ref>Let wel: deze punt dient niet te worden verward met de [[Puntering|verlengingspunt]] achter de noot.</ref> Het wordt een enkele keer ook wel afgekort met "stacc." in de [[partituur]]. | Staccato wordt genoteerd met een punt boven elke noot. <ref>Let wel: deze punt dient niet te worden verward met de [[Puntering|verlengingspunt]] achter de noot.</ref> Het wordt een enkele keer ook wel afgekort met "stacc." in de [[partituur]]. | ||
Huidige versie van 6 okt 2008 om 23:20
Staccato (van het Italiaanse staccare = 'stoten, prikken, steken') is een term uit de muziek, die aangeeft dat de noten los van elkaar gespeeld moeten worden. De lengte van elke noot wordt korter en er is een korte stilte hoorbaar tussen elke twee noten. Het tempo van het muziekstuk blijft hierbij gelijk.
Staccato wordt genoteerd met een punt boven elke noot. [1] Het wordt een enkele keer ook wel afgekort met "stacc." in de partituur.
Het woord staccato komt zoals veel muziektermen uit het Italiaans: van het woord staccare, wat losmaken of lostrekken betekent.
Staccatissimo is de overtreffende trap van staccato, waarbij dus zeer overdreven staccato wordt gespeeld.
Waar staccato korte puntige klanken voortpbrengt is legato qua karakter juist vaak lyrischer en melodieuzer. Duurarticulatie tussen staccato en legato in wordt non-legato of portato genoemd (soms ook wel onjuist tenuto)
In de uitvoeringspraktijk wordt staccato doorgaans gerelateerd aan de stijl waarin een compositie is geschreven. De lengte van de staccatotoon varieert derhalve. In barokmuziek wordt staccato vaak gebruikt als affect, maar ook in de romantiek ziet men bijvoorbeeld staccato's in de pianoliteratuur die in een liggend rechter pedaal gespeeld moeten worden (waarbij de tonen dus wel kort worden aangeslagen, maar door het pedaal toch lang klinken), en dan meer een psychische dan reële invloed hebben op de luisteraar en uitvoerende.
In de dans wordt met staccato bedoeld, dat de bewegingen duidelijk begrensd moeten zijn, waarbij elke beweging een duidelijk begin en einde heeft.
Bronvermelding
Bronnen, noten en/of referenties:
- º Let wel: deze punt dient niet te worden verward met de verlengingspunt achter de noot.