3rd bridge-gitaar

Een 3rd bridge-gitaar is een elektrische gitaar met een toegevoegde derde brug. Meestal is de derde brug een drumstok, schroevendraaier, balpen of Japans eetstokje. Een 3rd bridge-gitaar kan een normale elektrische gitaar zijn die aangepast is, een prepared gitaar, of het kan een ander, eventueel zelf ontworpen, elektrisch snaarinstrument zijn. Door de toevoeging van de derde brug is het feitelijk geen gitaar, maar een zither, omdat er geen gebruik wordt gemaakt van de frets.

Geschiedenis

Deze speltechniek is een afgeleide van de prepared piano van John Cage. Keith Rowe was waarschijnlijk de eerste gitarist die deze speltechniek toepaste op zijn prepared gitaar. Een andere pionier was Fred Frith. Glenn Branca componeerde microtonale composities met deze techniek en bouwde speciale instrumenten met een derde brug. Zijn werk is een grote inspiratiebron voor Sonic Youth geweest die beroemd werden met hun schroevendraaiermethode, met name hoorbaar op hun album Confusion is Sex.

Andere gitaarbouwers die instrumenten ontwierpen met een toegevoegde derde brug zijn Bradford Reed met zijn Pencilina en de noise band Neptune uit Boston. In 2006 werd een 12-snarige boventoon zither met ingebouwde derde brug, genaamd de Moodswinger, ontwikkeld voor de Amerikaanse noiseband Liars. De toonschaal op dit instrument is een opsomming van alle eenvoudige breuken die tot harmonische boventonen leiden. Ook The Luyas gebruiken ditzelfde instrument.

Hoe het werkt

De verplaatsbare 3e brug verdeelt de snaar in 2 delen. De snaar wordt vervolgens aangeslagen aan de kant waar de pickup zich niet bevindt. Door de aanslag resoneert de wederhelft, afhankelijk van de positie van de stang, in een bepaalde boventoon. Op eenvoudige breukverhoudingen is deze boventoon luid en consonant. Hoe hoger het getal onder de breukstreep, des te zwakker is de resonantie. Door zowel de aanslag als de boventoon resoneert de weerszijden naast de boventoon ook nog in zijn eigen grondtoon.

Eenvoudig verklaard:

1f	440 Hz	grondtoon	eerste harmonische
2f	880 Hz	eerste boventoon	tweede harmonische
3f	1320 Hz	tweede boventoon	derde harmonische
4f	1760 Hz	derde boventoon	vierde harmonische

Meer complex:

stangpositie	resonerende ondertoon	harmonische boventoon	centen	verminderde centen
1/2	octaaf	P8	1200.0	0.0
1/3	reine kwint	P8 + P5	1902.0	702.0
1/4	reine kwart	2P8	2400.0	0.0
1/5	reine grote terts	2P8 + reine M3	2786.3	386.3
1/6	reine kleine terts	2P8 + P5	3102.0	702.0
1/7	septimale kleine terts	2P8 + septimale m7	3368.8	968.8
1/8	septimale grote secunde	3P8	3600.0	0.0
1/9	grote secunde	3P8 + pyth M2	3803.9	203.9
1/10	kleine grote secunde	3P8 + reine M3	3986.3	386.3
1/11	viervijfde toon, Ptolemeus' secunde	3P8 + reine M3 + GUN2	4151.3	551.3
1/12	driekwarttoon, undecimale neutrale secunde	3P8 + P5	4302.0	702.0
1/13	tridecimale twee derde toon	3P8 + P5 + T23T	4440.5	840.5
1/14	twee derde toon	3P8 + P5 + septimale m3	4568.8	968.8
1/15	grote diatonische halve toon	3P8 + P5 + reine M3	4688.3	1088.3
1/16	diatonische halve toon	4P8	4800.0	0.0

Op breukverhoudingen als bijvoorbeeld 2/5 is de harmonische boventoon identiek aan die van 1/5.

Bekende songs waarbij de speelwijze toegepast werd

• Bull in the Heather, Sonic Youth - Experimental Jetset and No Star
• Goodmorning Captain, Slint - Spiderland (ook op de soundtrack van de film Kids)
• The World looks Red, Sonic Youth - Confusion is Sex

Bekende muzikanten

• Derek Bailey
• Glenn Branca
• Fred Frith
• Bradford Reed
• Keith Rowe
• Slint
• Sonic Youth

Bronnen

• Lijst van microtonale intervallen Stichting Huygens-Fokker

Externe link

• www.pencilina.com, Bradford Reeds homepagina over de Pencilina

Experimentele muziek