Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Audio feedback
Audio feedback (rondzingen; tevens bekend als het Larsen-effect, vernoemd naar de Deense wetenschapper Søren Larsen) is een vorm van feedback en treedt op bij elektrisch versterkte muziekinstrumenten of microfoons die in verbinding staan met een versterker onder een te hoge geluidsdruk. Het uitkomende geluid van de versterker wordt opgevangen door de bron, die dit signaal weer doorstuurt naar de versterker, etc.
Uitleg
Bij audio feedback van overstuurde gitaren treedt dezelfde werking op als bij overblazen. De energie van de luchttrilling, veroorzaakt door de staande golf, is in staat om bij toenemend geluidsvolume over te slaan op een boventoon die een rang hoger ligt in de natuurtonenreeks. In de elektroakoestische muziek en noise rock wordt veelvuldig van dit verschijnsel gebruik gemaakt. Lou Reed maakte Metal Machine Music met deze extended techniek om via een gitaar het geluid van een blaasinstrument na te bootsen.
Er zijn twee vormen van audio-feedback bij gitaar-pickups. Een is de boven beschrevene en de ander is de zogenaamde microfonische feedback, die niets met de snaren te maken heeft, maar volgt uit de resonantie van de magnetische polen in de pickup. Om dit effect tegen te gaan worden pickups geharst.
Men spreekt van Circuit bending als de feedback in een systeem intern gebeurt en niet via de lucht.
In de tijd van de vinylplaten was audio-feedback berucht; een te hoge geluidsdruk (vanuit de luidsprekers) deed de draaitafel en/of het pickup-element bij lage frequenties resoneren waardoor de geluidsreproductie geheel uit de hand liep.
Rock
De techniek is in de rockmuziek in de studio voor het eerst toegepast bij het nummer I Feel Fine van The Beatles, later zouden The Who maar vooral Jimi Hendrix er veel gebruik van maken. Live gebeurde dat al veel eerder, vaak omdat de gitarist te dicht bij zijn versterker stond.
In de jaren tachtig maakten Amerikaanse groepen als Sonic Youth, Thin White Rope en Dinosaur Jr. intensief gebruik van deze extended techniek die later gemeengoed werd in stijlen als noise rock en grunge. In Engeland was vooral het werk van My Bloody Valentine baanbrekend en van grote invloed.
Zie ook
| Experimentele muziek |
|---|