Mensenkennis

Mensenkennis oftewel mensen kennen is een verzamelnaam voor alles dat een persoon nodig heeft om met andere mensen om te gaan (anticiperen), en zich in te kunnen leven en empathie te kunnen tonen, en ook zichzelf (zelfkennis) te kunnen doorgronden.

Benodigdheden voor ontwikkeling (opbouw)

• Observeren, het kijken (registreren) naar mensen, naar wat ze doen en wat ze zeggen en hoe ze reageren, maar vooral ook we ze verhullen. Namelijk is niet ieder persoon zichzelf, en zal diegene zich anders voordoen, of zal diegene mogelijk níet zeggen wat die bedoelt. Het is voor een objectieve observering noodzakelijk om vooroordelen uit te schakelen (mits daar bewust van).
• Vragen stellen, naar bijvoorbeeld drijfveer of motivatie, zodat er inzicht verkregen wordt in de verschillende manieren waarop mensen kunnen denken en beredeneren. Dit inzicht is onmetelijk uit te breiden, gezien het aantal verschillen in mensen.
• Luisteren is een vaardigheid die iemand heeft die goed hoort wat er door een ander gezegt wordt, en dat vervolgens ook allemaal begrijpt, en daar op in kan spelen door tussendoor vragen te stellen over informatie die de ander (nog) niet vertelt heeft. Bij menselijkheden zal het ook snel gevoelens betreffen, wat een specifieke benadering (reactie) vereist.
• Inleving, dat iemand zich in kan leven oftewel kan begrijpen hoe een ander zich voelt en wat die denkt en ervaart. Dus bijvoorbeeld voorstellen hoe het is voor iemand in een rolstoel, of wat iemand ervaart die verlegen is. Door vaak in te leven in anderen wordt ook het gevoel voor empathie ontwikkeld.
• Herkenning van onbewust gedane/gemaakte handelingen, bewegingen (ook van het hoofd en de ogen) en gedrag bij anderen. Deze onbewuste acties zeggen veelal iets over wat bewust gedaan wordt, als ook theatraal gedrag (ook inzake het hoofd en ogen).
• Reflecteren, begint bij het kennen van jezelf (zelfkennis), waar er vervolgens met anderen kan worden vergeleken, hoe die dingen doen, waaronder het gedrag. Dit kunnen ook onbewust gedane acties of uitingen zijn van anderen, die ook bij zichzelf herkend worden.
• Persoonlijkheidsmodellen kennen en vergelijken (hanteren), om verschillende persoonlijkheden te kennen, waardoor de kennis uitgebreidt wordt over anderen, maar ook over iemand zelf.

Waar nodig / bruikbaar in maatschappij ?

• Sociale sector, sociaal werk met hulp, begeleiding, advisering en ondersteuning van mensen met sociale problemen.
• Zorgsector, de verpleging en verzorging van mensen die dit nodig hebben, zoals een ziekenhuis of verpleeghuis.
• Maatschappelijke sector, het fisiek helpen van mensen, zoals jeugdwerk, kinderverzorging en andere maatschappelijke begeleidingen.
• Financiële sector, weten wat mensen beweegt, inzake financiën, zodat daar op in gespeeld kan worden.
• Communicatieve sector, weten hoe te communiceren met anderen om daar zoveel mogelijk vruchten van te plukken, oftewel uit te halen.
• Adviserende sector, het juiste (op maat) advies kunnen geven voor de betreffende kwestie, inzake mensen.

Aangaande werk is het voor leidinggevenden en mensen die samenwerken met anderen, van belang om mensenkennis te hebben. Al bij het solliciteren wordt er gelet op het aanwezig zijn van mensenkennis.Qua inzichten wordt de intrapersoonlijke intelligentie (zelfkennis) en de interpersoonlijke intelligentie (anderen) tezamen aangesproken, die deel uit maakt van de meervoudige intelligentie (Howard Gardner).

Contradictie van religie

Aangaande religie kan men stellen dat er na bijna tweeduizend jaar geen of amper mensenkennis is voortgesproten uit de respectievelijke leidraden die gehanteerd worden, wat in contradictie is met het doel (boodschap) ervan. Namelijk is dit specifiek bedoeld voor mensen, waar dan een ontwikkeling (niet-statisch) in zou moeten zitten, evenredig aan de ontwikkeling van de mens. Doordat men voortdurend naar gebeurtenissen teruggrijpt waarvan aangenomen wordt dat die in het verleden hebben plaatsgevonden, is er amper ontwikkeling van persoonlijke inzichten, doordat de bundeling van beredeneringen waar men op terugvalt het belemmert nieuwe inzichten te vormen. De kennis die er momenteel is aangaande mensen is voortgekomen uit het werk van psychiaters, psychologen, sociologen enz. Als vervolgens naar de respectievelijke geestelijk leiders wordt gekeken, is het een contradictie te meer, gezien dezen leiding geven (eigenlijk dus niet) aan een groot percentage van alle mensen en amper een juiste mensenkennis hebben. Dit blijkt uit het feit dat ze momenteel zijn verworden (eigenlijk (nog) nooit anders geweest) tot "negatieve gebieders", en dus een negatieve invloed hebben en al helemaal geen juiste sturing geven aan mensen. Wat jammerlijk te constateren valt is dat de betreffende geestelijken zich blijven vasthouden aan doctrines en verkeerd (selectief) geïnterpreteerde beredeneringen en teksten, te weten wordt het negatieve niet als tegenhanger binnen het geheel beschouwd, maar als overheersende (dwang, waarschuwing, dreiging enz.) factor, wat het positieve niet doorslaggevend (leidend, bepalend) laat zijn. Voor mensenkennis is het nodig om ontvankelijk te zijn voor verandering, verbetering en nieuwe (anderssoortige) inzichten, waar men zich zelf toe belemmert plaats te laten vinden.

Referenties

• Het ontwikkelen van mensenkennis
• Overtuigen en beïnvloeden
• Lastige mensen

Zie ook

• antropologie (menskunde)
• emotionele intelligentie
• sociale vaardigheden
• persoonlijkheid
• communicatieve vaardigheden
• karakter
• psyche dat anders is