Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Beginselen van Agalev: verschil tussen versies
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Beginselen_van_Agalev&oldid=41030834 62.235.183.125 14 jun 2005 Karel Anthonissen) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 28: | Regel 28: | ||
{{Wikidata|}} | {{Wikidata|}} | ||
{{Wikisource | {{Wikisource|Beginselverklaring van Agalev}} | ||
{{Navigatie Groen}} | {{Navigatie Groen}} | ||
[[Categorie:Groen]] | [[Categorie:Groen]] | ||
Huidige versie van 15 feb 2018 om 07:21
De Vlaamse groene partij Agalev, de voorloper van het huidige Groen!, is op een merkwaardige manier ontstaan. Een actiegroep met de naam Anders Gaan Leven deed sinds 1977 bij wijze van "actie" mee aan de parlementsverkiezingen en haalde in 1981 tamelijk onverwacht drie parlementszetels.
Daarna duurde het nog even vóór deze "vereniging-met-parlementsleden" een min of meer geordende partij werd. De statuten en de verhouding met de "beweging" werden pas een jaar later goedgekeurd (Beraad van Tielrode, 27-28 maart 1982), net zoals de beginselverklaring (congres van Hasselt, 22-23 mei 1982) en het sociale luik van de beginselverklaring (congres van Westende, 11-12 december 1982). Het economisch programma van de partij kreeg nog later vorm (Economisch Congres van Mechelen, 4-5 mei 1985).
De groene draad doorheen de drie basisteksten (statuten, beginselverklaring, economisch programma) waren de drie beginselen
Door deze fundamenten moest de partij haar radicalisme in het ecologisch (en dus ook economisch) programma proberen te verzoenen met een geduldig vertrouwen in de kracht van de mensen aan de "basis". Deze nieuwe groene partij onderscheidde zich daarmee duidelijk van andere, ogenschijnlijk soortgelijke stromingen die vaak meer autoritaire of zelfs gewelddadige middelen vooropstelden, zoals het marxisme of strekkingen van het anarchisme.
De drie sleutelwoorden sierden de kop van het ledenblad Bladgroen, tot het blad in april 1988 een zogenaamd "kwalitatieve sprong" maakte (zie redactioneel in jaargang 7 nummer 3). De partij deed inderdaad al gauw ervaring op met de ijzeren wet van Michels of de wet van de oligarchie. Een groeiende strekking bleek vooral problemen te hebben met de basisdemocratie, de afkeer van het leiderschapsbeginsel en van centralisatie, die ook intern, in de partijstructuren beoefend werd.
Onder de noemer professionalisering werden een reeks "statutaire" beraden en congressen belegd, waarbij telkens geprobeerd werd het organisatorische model te stroomlijnen: Wilrijk 1986, Deinze 1988, Gent 1989, Malle 1993, Brussel 1995, Gent 1995, Klemskerke-de Haan 1996. Deze pogingen lukten steeds maar gedeeltelijk doordat in de amendementenslag telkens opnieuw de "oude" beginselen doorbraken in de teksten.
De duidelijkste afkeer van de basisbeginselen werd verwoord door de kopstukken Geysels en Vogels, die in een boek de basisdemocratie een "waanidee" noemden (GEYSELS J. & VOGELS M., Politieke herbebossing, notities voor de 21e eeuw, Hadewijch, Antwerpen 1993).
Na een zware verkiezingsnederlaag in 2003, toen Jos Geysels Politiek Secretaris was, verdween de partij uit het federale parlement. Het oude Agalev werd opgedoekt en er werd een nieuwe partij Groen! opgericht (15 november 2003). Het was meer dan een naamsverandering. Voor het eerst kreeg de partij in de persoon van Vera Dua een echte voorzitter of voorzitster, zoals alle andere partijen.
In tegenstelling tot Groen! en de andere groen-linkse partijen in Europa zou het Agalev van de jaren 80 zich nauwelijks of niet als progressief of als links gepositioneerd hebben. Om zich ergens een plaats in het politieke spectrum te geven werd eerder de term "alternatief" (anders) gebruikt. Ook sprak men van de brede groene stroming, dit om aan te geven dat men de klassieke politieke tegenstellingen (links-rechts, progressief-conservatief, liberaal-socialistisch, vrijzinnig-gelovig, Vlaams-Belgisch) wilde overstijgen.
Zie ook
Externe link
Beginselverklaring van Agalev op Wikisource
.png){kind=small} | Groen |  |
|---|
| ||||||||||||||