Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Aquila van Sinope: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
kGeen bewerkingssamenvatting
(+verwarring (bron Abrahams))
Regel 3: Regel 3:
Aquila was een tijdsgenoot van keizer Hadrianus. Volgens [[Epifanius]] was Aquila mogelijk een neef van keizer Hadrianus.<ref name=Deutsch>{{Aut|Emmanuel Deutsch}}, ''Literary Remains'', New York, 1874, pp. 337-340.</ref> Volgens de [[Midrasj]]<ref>Tanḥ. 41a, Misjpatim 3</ref> was hij de zoon van Hadrianus’ zus, maar de Babylonische Talmoed verwijst naar hem als „Onkelos de zoon van Kalonikus [v. Kalonymus] de zoon van Titus’ zus.”
Aquila was een tijdsgenoot van keizer Hadrianus. Volgens [[Epifanius]] was Aquila mogelijk een neef van keizer Hadrianus.<ref name=Deutsch>{{Aut|Emmanuel Deutsch}}, ''Literary Remains'', New York, 1874, pp. 337-340.</ref> Volgens de [[Midrasj]]<ref>Tanḥ. 41a, Misjpatim 3</ref> was hij de zoon van Hadrianus’ zus, maar de Babylonische Talmoed verwijst naar hem als „Onkelos de zoon van Kalonikus [v. Kalonymus] de zoon van Titus’ zus.”


Hij zou zich volgens Epifanius tot het christendom hebben bekeerd door afstammelingen van Joodse christenen die waren teruggekeerd van [[Pella]].<ref>{{Aut|Joseph Priestley}}, [http://books.google.be/books?id=iaEOAAAAIAAJ&pg=RA2-PA24&dq=epiphanius+aquila&hl=nl&sa=X&ei=k1tmT4DFKIfsOYy0me0H&ved=0CE8Q6AEwBQ#v=onepage&q=epiphanius%20aquila&f=false ''A Reply to the Animadversions on the History of the Corruptions of Christianity''], 1783.</ref> Het is niet helemaal duidelijk of hij voor die tijd een Jood was of een heidense religie aanhing. Volgens Epifanius zou hij later geëxcommuniceerd zijn omdat hij astrologie beoefende. Daarop  [[Bekering|bekeerde]] hij zich tot het [[Jodendom]]. Volgens [[Hiëronymus]] werd hij een volgeling van [[Rabbi Akiva|Rabbi Akiba]] of Akiva ben Josef die leefde van ca. 50 – ca. 135. De [[Talmoed]] vermeldt dat Aquila zijn vertaling voleindigde onder de invloed van Rabbi Akiva en dat zijn andere leraren Eliëzer ben Hyrcanus en Jozua ben Hananja waren. Zijn vertaling moet worden gedateerd voor Irenaeus zijn ''Adversus Haereses'' publiceerde, dus voor 177.
Hij zou zich volgens Epifanius tot het christendom hebben bekeerd door afstammelingen van Joodse christenen die waren teruggekeerd van [[Pella]].<ref>{{Aut|Joseph Priestley}}, [http://books.google.be/books?id=iaEOAAAAIAAJ&pg=RA2-PA24&dq=epiphanius+aquila&hl=nl&sa=X&ei=k1tmT4DFKIfsOYy0me0H&ved=0CE8Q6AEwBQ#v=onepage&q=epiphanius%20aquila&f=false ''A Reply to the Animadversions on the History of the Corruptions of Christianity''], 1783.</ref>
 
Het is niet helemaal duidelijk of hij voor die tijd een Jood was of een heidense religie aanhing. Volgens Epifanius zou hij later geëxcommuniceerd zijn omdat hij astrologie beoefende. Daarop  [[Bekering|bekeerde]] hij zich tot het [[Jodendom]].
 
De bewering dat Aquila een christen zou zijn geweest, lijkt niet gefundeerd te zijn. Dit verhaal ontstond waarschijnlijk als een verwarring tussen de vertaler en zijn naamgenoot uit dezelfde streek die in het Nieuwe Testament met zijn echtgenote Priscilla wordt vernoemd.<ref name=Abrahams>{{Aut|M. Abrahams}}, ''Aquila’s Greek version of the Hebrew Bible'', Londen 1919, p. 6</ref> Aquila (’Adelaar, Arend’) was een veelvoorkomende Romeinse naam.
 
De Talmoed geeft geen aanwijzingen dat Aquila ooit een christen zou zijn geweest, maar noemt hem steeds ’Aquila de Proseliet’.<ref name=Abrahams />
 
[[Hiëronymus]] vermeldt dat Aquila een volgeling van [[Rabbi Akiva|Rabbi Akiba]] of Akiva ben Josef die leefde van ca. 50 – ca. 135. De [[Talmoed]] vermeldt dat Aquila zijn vertaling voleindigde onder de invloed van Rabbi Akiva en dat zijn andere leraren Eliëzer ben Hyrcanus en Jozua ben Hananja waren. Zijn vertaling moet worden gedateerd voor Irenaeus zijn ''Adversus Haereses'' publiceerde, dus voor 177.


Dat wat over zijn leven bekend is, toont een aantal overeenkomsten met het leven van [[Onkelos]], die eveneens een joodse bekeerling was, en die de ''Targoem Onkelos'' schreef. (''[[Targoem]]'' is [[Hebreeuws]] voor vertaling). Sommigen nemen aan dat Aquila en Onkelos (met een kleine wijziging in de naam) dezelfde persoon zijn.<ref name=Deutsch /> Anderen denken dat dit een vergissing is en proberen deze persoonsverwarring op te lossen.<ref>{{en}}[http://www.jewishvirtuallibrary.org/jsource/judaica/ejud_0002_0015_0_15112.html ''Jewish Virtual Library website''] Onkelos and Aquila</ref>
Dat wat over zijn leven bekend is, toont een aantal overeenkomsten met het leven van [[Onkelos]], die eveneens een joodse bekeerling was, en die de ''Targoem Onkelos'' schreef. (''[[Targoem]]'' is [[Hebreeuws]] voor vertaling). Sommigen nemen aan dat Aquila en Onkelos (met een kleine wijziging in de naam) dezelfde persoon zijn.<ref name=Deutsch /> Anderen denken dat dit een vergissing is en proberen deze persoonsverwarring op te lossen.<ref>{{en}}[http://www.jewishvirtuallibrary.org/jsource/judaica/ejud_0002_0015_0_15112.html ''Jewish Virtual Library website''] Onkelos and Aquila</ref>

Versie van 19 mrt 2012 15:29

Aquila van Sinope was een joodse geleerde uit de eerste/tweede eeuw n.Chr. die de Hebreeuwse Bijbel naar het Grieks vertaalde.

Aquila was een tijdsgenoot van keizer Hadrianus. Volgens Epifanius was Aquila mogelijk een neef van keizer Hadrianus.[1] Volgens de Midrasj[2] was hij de zoon van Hadrianus’ zus, maar de Babylonische Talmoed verwijst naar hem als „Onkelos de zoon van Kalonikus [v. Kalonymus] de zoon van Titus’ zus.”

Hij zou zich volgens Epifanius tot het christendom hebben bekeerd door afstammelingen van Joodse christenen die waren teruggekeerd van Pella.[3]

Het is niet helemaal duidelijk of hij voor die tijd een Jood was of een heidense religie aanhing. Volgens Epifanius zou hij later geëxcommuniceerd zijn omdat hij astrologie beoefende. Daarop bekeerde hij zich tot het Jodendom.

De bewering dat Aquila een christen zou zijn geweest, lijkt niet gefundeerd te zijn. Dit verhaal ontstond waarschijnlijk als een verwarring tussen de vertaler en zijn naamgenoot uit dezelfde streek die in het Nieuwe Testament met zijn echtgenote Priscilla wordt vernoemd.[4] Aquila (’Adelaar, Arend’) was een veelvoorkomende Romeinse naam.

De Talmoed geeft geen aanwijzingen dat Aquila ooit een christen zou zijn geweest, maar noemt hem steeds ’Aquila de Proseliet’.[4]

Hiëronymus vermeldt dat Aquila een volgeling van Rabbi Akiba of Akiva ben Josef die leefde van ca. 50 – ca. 135. De Talmoed vermeldt dat Aquila zijn vertaling voleindigde onder de invloed van Rabbi Akiva en dat zijn andere leraren Eliëzer ben Hyrcanus en Jozua ben Hananja waren. Zijn vertaling moet worden gedateerd voor Irenaeus zijn Adversus Haereses publiceerde, dus voor 177.

Dat wat over zijn leven bekend is, toont een aantal overeenkomsten met het leven van Onkelos, die eveneens een joodse bekeerling was, en die de Targoem Onkelos schreef. (Targoem is Hebreeuws voor vertaling). Sommigen nemen aan dat Aquila en Onkelos (met een kleine wijziging in de naam) dezelfde persoon zijn.[1] Anderen denken dat dit een vergissing is en proberen deze persoonsverwarring op te lossen.[5]

Aquila zou door de Alexandrijnse Joden aangespoord zijn om de onnauwkeurigheid van de Septuaginta te verbeteren door een nieuwe, zeer letterlijke vertaling te produceren. Volgens Hiëronymus bracht hij een eerste en een tweede uitgave uit. [6]

Behalve een aantal fragmenten en citaten door de kerkvaders, is de vertaling verloren gegaan. Aquila’s tekst stond in de derde kolom van Origenes’ befaamde Hexapla.[7]

Zijn vertaling zou goed zijn opgenomen door de Griekssprekende Joden, maar niet door de christenen. De geleerden Origenes en Hiëronymus gebruikten en respecteerden zijn vertaling. Hiëronymus prees onbeschroomd Aquila’s vertaling, en schreef in een brief aan Marcella dat hij deze voortdurend onderzocht en hierin dagelijks dingen vond die voordelig zijn voor het geloof.

Weblinks


Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties:

rel=nofollow