Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Jean Paul Egide Martini: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
 
(3 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
{{Zie Luisterrijk}}
{{Zie Luisterrijk}}
[[Bestand:Jean Paul Egide Martini.jpg|250px|thumb|left|Jean Paul Egide Martini omstreeks 1810]]
[[Bestand:Jean Paul Egide Martini.jpg| {{largethumb}}|Jean Paul Egide Martini omstreeks 1810]]
{{Infobox Bmoc}}
{{Infobox Bmoc}}
__NOTOC__
__NOTOC__
Regel 23: Regel 23:


== Levensloop==
== Levensloop==
De ouders van Jean Paul waren de leraar en organist [[Andreas Martin]] en zijn echtgenote [[Barbara Martin|Barbara]].  
De ouders van Jean Paul waren de leraar en organist [[Andreas Martin]] en zijn echtgenote [[Barbara Martin|Barbara]].


''Martini'' die eigenlijk '''Johann Paul Aegidius Schwarzendorf''' heette, vond zijn eigen naam niet zo geweldig en liet zich dan ook zo niet noemen.
''Martini'' die eigenlijk '''Johann Paul Aegidius Schwarzendorf''' heette, vond zijn eigen naam niet zo geweldig en liet zich dan ook zo niet noemen.


Op het Jezuïetencollege in Neuburg aan de Donau, was Jean Paul naast zijn studie al op 11-jarige leeftijd als organist werkzaam. Vervolgens ging hij naar [[Freiburg im Breisgau]] om [[filosofie]] te studeren. Hij brak deze studie af, om zich op de muziek te concentreren.  
Op het Jezuïetencollege in Neuburg aan de Donau, was Jean Paul naast zijn studie al op 11-jarige leeftijd als organist werkzaam. Vervolgens ging hij naar [[Freiburg im Breisgau]] om [[filosofie]] te studeren. Hij brak deze studie af, om zich op de muziek te concentreren.


In [[1760]] vertrok hij naar [[Nancy]] in [[Lotharingen]], waar hij de naam [[Martini il Tedesco]] (''Martini de Duitser'') kreeg toegemeten. Hij trouwde daar met ''[[Marguerite Camelot]]'', die ook uit een organistenfamilie kwam.
In [[1760]] vertrok hij naar [[Nancy]] in [[Lotharingen]], waar hij de naam [[Martini il Tedesco]] (''Martini de Duitser'') kreeg toegemeten. Hij trouwde daar met ''[[Marguerite Camelot]]'', die ook uit een organistenfamilie kwam.


==Sucessen en terugval==
==Successen en terugval==
Martini boekte zijn grootste successen in [[Parijs]], waar hij vooral [[opera]]'s en [[marsmuziek]] componeerde. In [[1788]] werd hij ''Surintendant de la musique du Roi'' voor [[kerkmuziek]] aan het [[hof]] en werd ook nog [[directeur]] van enkele belangrijkste Parijse [[theater]]s.  
Martini boekte zijn grootste successen in [[Parijs]], waar hij vooral [[opera]]'s en [[marsmuziek]] componeerde. In [[1788]] werd hij ''Surintendant de la musique du Roi'' voor [[kerkmuziek]] aan het [[hof]] en werd ook nog [[directeur]] van enkele belangrijkste Parijse [[theater]]s.


Door de Franse Revolutie verloor hij zijn banen en vluchtte hij naar [[Lyon]], waar hij aan het ''[[Conservatoire de Musique]]'' werd aangesteld. Helaas waren de daar door hem gecomponeerde opera's weinig succesvol en verloor hij deze baan. Na die tijd was hij veel met kerkmuziek bezig, en beleefde hij het herstel van de ''Bourbonmonarchie'' , waarna hij door de koning weer in zijn oude positie werd benoemd als ''Surintendant de la musique du Roi''.  
Door de Franse Revolutie verloor hij zijn banen en vluchtte hij naar [[Lyon]], waar hij aan het ''[[Conservatoire de Musique]]'' werd aangesteld. Helaas waren de daar door hem gecomponeerde opera's weinig succesvol en verloor hij deze baan. Na die tijd was hij veel met kerkmuziek bezig, en beleefde hij het herstel van de ''Bourbonmonarchie'' , waarna hij door de koning weer in zijn oude positie werd benoemd als ''Surintendant de la musique du Roi''.


Het laatste werk wat Martini schreef, was een [[Requiem]] ter ere van de terechtgestelde koning [[Lodewijk XVI]]. Drie weken voor zijn ''eigen'' dood werd dit Requiem in [[Saint-Denis]] uitgevoerd.
Het laatste werk wat Martini schreef, was een [[Requiem]] ter ere van de terechtgestelde koning [[Lodewijk XVI]]. Drie weken voor zijn ''eigen'' dood werd dit Requiem in [[Saint-Denis]] uitgevoerd.
Regel 87: Regel 87:


==Links==
==Links==
<!---
:* [http://www.youtube.com/watch?v=IjBNp07_qok Plaisir d' Amour op YouTube, gezongen door Elisabeth Schwarzkopf]--->
{{YouTube|IjBNp07_qok |Plaisir d' Amour, gezongen door Elisabeth Schwarzkopf}}
{{YouTube|IjBNp07_qok |Plaisir d' Amour, gezongen door Elisabeth Schwarzkopf}}
==Zie ook==
* [[Luigi Boccherini]]
* [[Amilcare Ponchielli]]
* [[Emil Nikolaus von Rezniček]]
* [[Benjamin Godard]]


==Trivia==
==Trivia==
Regel 100: Regel 93:
::In deze vertelling is de [[troubadour]] Marcel verliefd op de beeldschone [[prinses Herzeloyde]]. Zij blijft echter onbereikbaar voor hem, aangezien er rivalen zijn die via een toernooi om de hand van de prinses strijden. Marcel is in deze ongelijke strijd kansloos, maar met zijn lied ''Plaisir d' Amour'', is hij uiteindelijk toch onsterfelijk geworden.
::In deze vertelling is de [[troubadour]] Marcel verliefd op de beeldschone [[prinses Herzeloyde]]. Zij blijft echter onbereikbaar voor hem, aangezien er rivalen zijn die via een toernooi om de hand van de prinses strijden. Marcel is in deze ongelijke strijd kansloos, maar met zijn lied ''Plaisir d' Amour'', is hij uiteindelijk toch onsterfelijk geworden.


{{authority control|TYPE=p|Wikidata=Q696034 }}
{{DEFAULTSORT:Martini, Jean Paul Egide}}
{{DEFAULTSORT:Martini, Jean Paul Egide}}
[[Categorie: Frans componist]]
[[Categorie: Frans componist]]
[[Categorie: Duits componist]]
[[Categorie: Duits componist]]
[[Categorie: Muziekpedagoog]]
[[Categorie: Muziekpedagoog]]
{{authority control|TYPE=p|Wikidata=Q696034 }}
[[Categorie: Begraven op het Cimetière du Père-Lachaise]]

Huidige versie van 20 jul 2021 om 12:35

Dit artikel valt onder beheer van Dorp:Luisterrijk.
Jean Paul Egide Martini omstreeks 1810
Dit is een artikel uit de serie:
Bekende melodie,
onbekende componist
Si j'etais Roi
Menuet, Kwintet opus 13, nr. 5
Le Calife de Bagdad
On hearing the first Cukoo in Spring
Berceuse de Jocelyn
Plaisir d' Amour
Die lustigen Weiber von Windsor
De Urendans, La Giaconda
Dona Diana, Moretto

Jean Paul Egide Martini (Freystadt (Oberpfalz), 31 augustus 1741Parijs, 14 februari 1816) was een Frans-Duitse componist en muziekpedagoog. Hij schreef talrijke werken voor orkest, harmonieorkest en muziektheater, schreef missen en componeerde de muziek voor ruim tien opera’s.

Hij dankt zijn bekendheid aan één compositie, namelijk het chanson: Plaisir d' Amour, op tekst van Jean-Pierre Claris de Florian.

Levensloop

De ouders van Jean Paul waren de leraar en organist Andreas Martin en zijn echtgenote Barbara.

Martini die eigenlijk Johann Paul Aegidius Schwarzendorf heette, vond zijn eigen naam niet zo geweldig en liet zich dan ook zo niet noemen.

Op het Jezuïetencollege in Neuburg aan de Donau, was Jean Paul naast zijn studie al op 11-jarige leeftijd als organist werkzaam. Vervolgens ging hij naar Freiburg im Breisgau om filosofie te studeren. Hij brak deze studie af, om zich op de muziek te concentreren.

In 1760 vertrok hij naar Nancy in Lotharingen, waar hij de naam Martini il Tedesco (Martini de Duitser) kreeg toegemeten. Hij trouwde daar met Marguerite Camelot, die ook uit een organistenfamilie kwam.

Successen en terugval

Martini boekte zijn grootste successen in Parijs, waar hij vooral opera's en marsmuziek componeerde. In 1788 werd hij Surintendant de la musique du Roi voor kerkmuziek aan het hof en werd ook nog directeur van enkele belangrijkste Parijse theaters.

Door de Franse Revolutie verloor hij zijn banen en vluchtte hij naar Lyon, waar hij aan het Conservatoire de Musique werd aangesteld. Helaas waren de daar door hem gecomponeerde opera's weinig succesvol en verloor hij deze baan. Na die tijd was hij veel met kerkmuziek bezig, en beleefde hij het herstel van de Bourbonmonarchie , waarna hij door de koning weer in zijn oude positie werd benoemd als Surintendant de la musique du Roi.

Het laatste werk wat Martini schreef, was een Requiem ter ere van de terechtgestelde koning Lodewijk XVI. Drie weken voor zijn eigen dood werd dit Requiem in Saint-Denis uitgevoerd.

Jean Paul Egide Martini werd begraven op de beroemde Parijse Cimetière du Père-Lachaise.

Zijn bekendste compositie, het chanson: Plaisir d' Amour, op tekst van Jean-Pierre Claris de Florian, werd later vertolkt door onder andere Elisabeth Schwarzkopf, Nana Mouskouri, Charles Aznavour en Joan Baez. Ook André Rieu heeft deze melodie op zijn repertoire staan.

Plaisir d' Amour

Plaisir d' Amour
Plaisir d'amour ne dure qu'un moment,
Chagrin d'amour dure toute la vie.
J'ai tout quitté pour l'ingrate Sylvie.
Elle me quitte et prend un autre amant.
Plaisir d'amour ne dure qu'un moment,
Chagrin d'amour dure toute la vie.
Tant que cette eau coulera doucement
Vers ce ruisseau qui borde la prairie,
Je t'aimerai, me répétait Sylvie,
L'eau coule encore, elle a changé pourtant.
Plaisir d'amour ne dure qu'un moment,
Chagrin d'amour dure toute la vie.
Jean-Pierre Claris de Florian
Vertaling van Plaisir d' Amour
Liefdesgenot duurt maar even,
Liefdesleed duurt heel je leven.
Ik liet alles voor de ondankbare Sylvie.
Ze verlaat mij en neemt een andere minnaar.
Liefdesgenot duurt maar even,
Liefdesleed duurt heel je leven.
Terwijl het water langzaam naar de beek stroomt
Begrensd door de weide,
Zei ik nogmaals tegen Sylvie: Ik hou van je.
Het water stroomt nog steeds, maar het is toch veranderd.
Liefdesgenot duurt maar even,
Liefdesleed duurt heel je leven.

Links

Bekijk op YouTube  Plaisir d' Amour, gezongen door Elisabeth Schwarzkopf op YouTube


Trivia

In deze vertelling is de troubadour Marcel verliefd op de beeldschone prinses Herzeloyde. Zij blijft echter onbereikbaar voor hem, aangezien er rivalen zijn die via een toernooi om de hand van de prinses strijden. Marcel is in deze ongelijke strijd kansloos, maar met zijn lied Plaisir d' Amour, is hij uiteindelijk toch onsterfelijk geworden.
rel=nofollow