Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Jaap van der Wijk: verschil tussen versies
(lege lijnen in opsomming weg. cat, enz.) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
(Een tussenliggende versie door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
Regel 66: | Regel 66: | ||
{{Appendix}} | {{Appendix}} | ||
{{DEFAULTSORT:Wijk, Jaap van der}} | |||
[[Categorie:Nederlands vertaler]] | [[Categorie: Nederlands vertaler]] | ||
[[Categorie:Geboren in 1951]] | [[Categorie: Nederlands lexicograaf]] | ||
[[Categorie: Vertaler naar het Nederlands]] | |||
[[Categorie: Vertaler vanuit het Engels]] | |||
[[Categorie: Vertaler vanuit het Duits]] | |||
[[Categorie: Vertaler vanuit het Russisch]] | |||
[[Categorie: Geboren in 1951]] |
Huidige versie van 12 sep 2018 om 11:51
Jaap van der Wijk | ||
Afbeelding gewenst | ||
Algemene informatie | ||
Geboren | Apeldoorn, 3 november 1951 | |
Land | Nederland | |
Beroep | Literatuurvertaler Lexicograaf Auteur |
Jaap van der Wijk (Apeldoorn, 3 november 1951) is een Nederlands literatuurvertaler, lexicograaf en auteur.
Levensloop
Van der Wijk vertrok na zijn geboorte met zijn moeder en stiefvader naar St. Catharines, Ontario (Canada). Toen hij 9 was keerde hij alleen terug naar Nederland. Nadat zijn tante in 1966 was overleden vertrok Van der Wijk uit Nederland. Hij woonde achtereenvolgens in Hamburg, Keulen, Parijs, Genua en Ischia.
Van der Wijk was politiek actief en op basis daarvan werd hij in 1970 uitgenodigd om in Moskou politicologie te komen studeren, aan de Patrice Lumumba Universiteit. In het kader van praktijkstage bracht hij enige tijd door in Zuid-Afrika en Noord-Ierland, als gast van verzetsbewegingen.
Na zijn studie zette Van der Wijk zijn carrière als scheepskok voort en hij werd chef-kok op traditionele zeilschepen die met passagiers de wereldzeeën bevoeren. Via een vriendin waarmee hij in Moskou had gestudeerd kreeg hij een baan als drugshulpverlener in Harlem. Vier maanden later kreeg hij vanuit Nederland een advertentie toegestuurd waarin werd gevraagd om een drugshulpverlener met straathoekwerkervaring. Van der Wijk werd onmiddellijk aangenomen (hij was de enige sollicitant) en werkte vervolgens 12 jaar in de Nederlandse verslavingszorg (1978-1990), voornamelijk als projectleider en coördinator van justitiële projecten.
In 1991 werd hij freelance literatuurvertaler. Ook stelde hij een aantal lexicografische werken samen. Hij woonde achtereenvolgens in Boxtel, Bemmel, Odoornerveen, Nice, Brighton en St. Leonards-on-Sea.
Vertalingen
- Blufpoker! Rijk worden in de jungle van Wall Street, door Michael Lewis (1991)
- Bloed en banketten — Society reporter in Berlijn, door Bella Fromm (1991)
- De machthebbers, door Bob Woodward (1991)
- Karpov over Karpov Memoires van een wereldkampioen, door Anatoli Karpov (1991)
- Het Japan dat nee kan zeggen — De leidende rol van Japan in de nieuwe wereldorde, door Shintaro Ishihara (1991)
- Kuifje – Hergé — Een dubbelbiografie, door Harry Thompson (1991)
- Geld en de zin van het leven, door Jacob Needleman (1992)
- Literaire buurten van New York, door Marcia Leisner (1992)
- Literaire buurten van Londen, door Luree Miller (1992)
- Literaire cafés van Parijs, door Noel Riley Fitch (1992)
- Literaire steden van Italië, door William B. Whitman (1992)
- De laatste tsaar — Het drama van Nicolaas II, door Edward Radzinsky (1993)
- De fatale minnares — Mata Hari en de mythe van de vrouwelijke spion, door Julie Wheelwright (1993)
- Fuzzy Logic, door Daniel McNeill en Paul Freiberger (1993)
- In de frontlinie — Oorlogsreporter van Vietnam tot Bagdad, door Peter Arnett (1994)
- De ondergang van de bark Stefano, door Gustave Rathe (1994)
- De intelligentie van honden, door Stanley Coren (1994)
- Bittere kou — 19 jaar in de Chinese goelag, door Harry Wu (1994)
- Alleen op zee — 22 maanden tussen golven, pinguïns en ijs, door Amyr Klink (1995)
- Stalin — Onthullingen uit geheime privé-archieven, door Edward Radzinsky (1996)
- Operatie JB — Het laatste grote geheim van WO II, door Christopher Creighton (1996)
- Man zonder gezicht — Memoires van de legendarische Oost-Duitse spionagechef, door Markus Wolf (1997)
- Mijn Rusland — De dramatische geschiedenis van een grootmacht, door Michail Gorbatsjov (1999)
- De taal van je hond, door Stanley Coren (2002)
- ’t Nieuwste van het nieuwste — De man van Silicon Valley, door Michael Lewis (2000). Over Jim Clarke van Netscape.
- De Koersk — De dodelijke reis van een kernonderzeeër, door Robert Moore (2002)[1]
Eigen werk
- Woordenboek voor de beurs (1991)
- Lexicon van de watersport, visserij, koopvaardij, marine en bruine vloot (1996)
- Voetbalwoordenboek (1997)
Bronnen, noten en/of referenties
|