Paul Simon (artiest)

Paul Simon
Afbeelding gewenst
Algemene informatie
Volledige naam	Paul Frederick Simon of Paul Frederic Simon
Alias	Jerry Landis True Taylor Paul Kane Harrison Gregory
Geboren	13 oktober 1941
Land	Verenigde Staten
Werk
Genre(s)	pop, rock, folk
Beroep	zanger, liedschrijver, gitarist
Act(s)	Tico & the Triumphs Tom & Jerry Simon & Garfunkel
Verwante artiesten	Art Garfunkel
Officiële website

Paul Frederic Simon (Newark (New Jersey), 13 oktober 1941) is een Amerikaans singer-songwriter. Van 1964 tot 1970 vormde hij de helft van het duo Simon & Garfunkel en sinds 1970 is hij soloartiest, naast incidentele reünies met Garfunkel. Simon scoorde diverse hits, waaronder "Late in the evening" en "Fifty ways to leave your lover". Simon maakte tot en met 2016 dertien soloalbums, het bekendste daarvan is het met Zuid-Afrikaanse musici gemaakte Graceland uit 1986, waarop ook de hitsingle "You can call me Al" te vinden is.

Biografie

Paul Simons ouders, Belle en Louis, waren Hongaarse immigranten die in de jaren dertig vanwege toenemend antisemitisme in Hongarije, een bondgenoot van Hitler-Duitsland, naar de Verenigde Staten vluchtten. Louis Simon werkte als contrabassist voor de radio in Boedapest. In de Verenigde Staten werkte hij onder de naam Lee Sims voor een radiostation in Newark en trad hij op in orkesten in televisieprogramma's als Arthur Godfrey and His Friends, The Jackie Gleason Show en The Garry Moore Show. Belle Simon was lerares op een basisschool in New York. Ze gaf tevens privéles in het bespelen van diverse muziekinstrumenten, waaronder de harp. Na de geboorte van Pauls vier jaar jongere broer Eddie verhuisde het gezin naar Kew Gardens in Queens.

Tot 1970

Zie Simon & Garfunkel voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Aan het eind van de jaren vijftig vormde de toen zestienjarige Simon met schoolvriend Art Garfunkel het duo Tom & Jerry, een naam die zij ontleenden aan de populaire tekenfilmreeks Tom and Jerry. Zij scoorden een kleine hit in de Verenigde Staten met hun eerste single, "Hey Schoolgirl", maar verder succes bleef nog uit. Met Jerry Landis als artiestennaam sloot Simon zich in de zomer van 1961 aan bij een zanggroep, Tico and the Triumphs, die verder bestond uit Mickey Borak, Marty Cooper en Gail Lynn. Hun single "Motorcycle", die Simon tevens produceerde, bereikte de 99ste plaats in de Billboard Hot 100. In 1964 ging deze groep uit elkaar.. Simon en Garfunkel kwamen weer bijeen. In oktober 1964 bracht Columbia Records hun debuutalbum Wednesday Morning, 3 AM uit. Het album leverde geen succes op. CBS Records bracht in 1965 in het Verenigd Koninkrijk het eerste soloalbum van Simon uit, getiteld The Paul Simon Songbook. In oktober 1965 werd een nieuwe versie van het liedje "The Sound of Silence" van het debuutalbum van Simon and Garfunkel als single uitgebracht. Het leverde hen een Amerikaanse nummer één-hit op. In de jaren zestig namen zij verder de albums Parsley, Sage, Rosemary and Thyme (1966), en Bridge over Troubled Water (1970) op. Ook de soundtrack van de film The Graduate (1967) bevat veel van hun muziek, waaronder het lied "Mrs. Robinson".

Solocarrière vanaf 1970

Het duo ging in 1970 uit elkaar, waarna Simon onmiddellijk begon aan de opnamen van zijn tweede soloalbum. Dit album, getiteld Paul Simon, werd in 1972 uitgegeven. In de jaren daarna volgen "There Goes rhymin' Simon" (1973), Still crazy after all these years (1975) en Hearts and bones (1983).

Behalve als vernieuwer van de (Amerikaanse) folkmuziek, heeft Simon - in de tweede helft van zijn carrière als solo-artiest - faam verworven als behendig improvisator bij de vermenging van niet-westerse muziekstijlen met zijn eigen westerse interpretatie. Hiervoor verblijft hij een tijdje in die andere cultuur: Graceland uit 1986, na een verblijf van ongeveer twee weken in Zuid-Afrika, is hiervan een bijzonder resultaat. Op deze plaat staan hits als "Homeless" (gedeeltelijk in het Zoeloe), "Boy in the Bubble" en "Diamonds on the Soles of Her Shoes". Ladysmith Black Mambazo, een van de bands die meewerkten, werd door het album populair. Simon was de eerste internationale artiest die in Zuid-Afrika een concert gaf nadat de Verenigde Naties de door hen vanwege de apartheid aldaar ingestelde boycot hadden opgeheven. Dit concert vond op 11 januari 1992 plaats in Johannesburg.

Rhythm of the Saints uit 1990 volgde het recept van Graceland, ditmaal met Zuid-Amerikaanse rootsmuzikanten. Het album werd minder goed ontvangen, al werd The Obvious Child een kleine hit. Voor de musical Songs from the Capeman uit 1997 putte Simon uit een reeds bestaand amalgaam van stijlen, namelijk de mix die sinds 1920 in New York was ontstaan uit populaire Amerikaanse muziek en de door Puerto Ricaanse immigranten meegebrachte en verder ontwikkelde latinmuziek (onder meer salsamuziek). Voor Songs from the Capeman zocht Simon de medewerking van Puerto Ricaanse muzikanten, onder wie Marc Anthony.

In 2004 verschenen Simons soloalbums uit de periode 1972-2000 in een geremasterde heruitgave. De oorspronkelijke albums werden uitgebreid met demo's en alternatieve takes. In mei 2006 volgde het album Surprise, dat Paul Simon met producent Brian Eno opnam. Volgens criticus Kelefa Sanneh zorgden Eno's sonische landschappen voor enige verlichting in wat "een tamelijk sombere collectie liedjes" is, al voegde Simon ook het favoriete "Father and daughter" toe, bekend van de animatiefilm "The Wild Thornberrys Movie".

In 2011 werd het album So Beautiful or So What uitgebracht, volgens Sanneh een hoogtepunt in Simons carrière.

In 2012 toerde Simon door Europa ter gelegenheid van het vijfentwintigjarig jubileum van zijn album Graceland. De tournee begon met een optreden tijdens het festival Hard Rock Calling in Hyde Park in Londen. Op 17 juli trad hij op in België en op 18 juli (Nelson Mandela-dag) in het Ziggo Dome te Amsterdam. Hij werd onder meer begeleid door trompettist Hugh Masekela en muzikanten die indertijd op Graceland speelden, zoals Ray Phiri en de groep Ladysmith Black Mambazo.

In 2015 vond een tour plaats samen met Sting waarbij ook Amsterdam en Antwerpen werden aangedaan.

In juni 2016 verschijnt "Stranger to Stranger", Simons dertiende soloalbum. Volgens criticus Kelefa Sanneh van tijdschrift The New Yorker is dit album, dat elf nummers telt, "vrolijker en grappiger dan zijn recente voorgangers - zijn meest dansbare muziek in decennia." Co-producer is Roy Halee, die aan alle albums van Simon en Garfunkel meewerkte en door Simon voor dit album werd benaderd vanwege zijn vermogen om echo te creëren, aldus verklaarde Simon tegenover het blad Rolling Stone. Volgens het tijdschrift kenmerkt het album zich niet alleen door echo en ritme - de Italiaanse elektronische danceartiest Clap!Clap! leverde de beats voor drie tracks - maar gaan deze elementen een fusie aan met Afrikaanse houtblazers, Peruviaanse drums, een gospelkwartet, alsmede blazers en synthesizers. De teksten zijn vaak geestig: zo handelt het nummer "Wristband" over een rockster die vanwege het niet dragen van een polsband de toegang tot zijn eigen concert wordt geweigerd.

Discografie

Zie ook discografie Simon & Garfunkel.

Albums

Album(s) met hitnoteringen in de Nederlandse Album Top 20/50/75/100	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste  positie	Aantal  weken	Opmerkingen
The Paul Simon Song Book	1965	-
Paul Simon	1972	26-02-1972	4	13
There goes rhymin' Simon	1973	02-06-1973	6	7
Paul Simon in concert: Live rhymin'	1974	-			Livealbum
Still crazy after all these years	1975	18-10-1975	13	30
Greatest hits, ect	1977	24-12-1977	19	17	Verzamelalbum
One trick pony	1980	30-08-1980	3	13	Soundtrack
Hearts and bones	1983	12-11-1983	13	10
Graceland	1986	13-09-1986	1(22wk)	120
Negotiations and love songs 1971-1986	1988	05-11-1988	18	14	Verzamelalbum
The rhythm of the saints	16-10-1990	27-10-1990	2	24
Paul Simon's concert in the park - August 15, 1991	1991	16-11-1991	27	7	Livealbum
Songs from the capeman	13-11-1997	29-11-1997	30	17	Soundtrack
Greatest hits - Shining like a national guitar	12-05-2000	27-05-2000	12	22	Verzamelalbum
You're the one	2000	14-10-2000	41	7
The studio recordings	2004	-			Verzamelbox
Surprise	04-05-2006	13-05-2006	20	12
The essential Paul Simon	13-07-2007	18-08-2007	26	11	Verzamelalbum
So beautiful or so what	08-04-2011	16-04-2011	6	20
Graceland - 25th Anniversary edition	01-06-2012	09-06-2012	18	3*
Stranger to stranger	2016	-

Album(s) met hitnoteringen in de Vlaamse Ultratop 50/100	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste  positie	Aantal  weken	Opmerkingen
Songs from the capeman	1997	06-12-1997	45	1	Soundtrack
Greatest hits - Shining like a national guitar	2000	03-06-2000	25	15	Verzamelalbum
You're the one	2000	14-10-2000	27	3
Surprise	2006	20-05-2006	37	8
The essential Paul Simon	2007	01-09-2007	36	4	Verzamelalbum
So beautiful or so what	2011	16-04-2011	20	8
Songwriter	21-10-2011	05-11-2011	55	4
Graceland - 25th Anniversary edition	2012	09-06-2012	5	18
Live in New York City	2012	20-10-2012	133	5
Stranger to stranger	2016	11-06-2016	2	30
The concert in Hyde Park	2017	22-07-2017	59	1*

Singles

Single(s) met hitnoteringen in de Nederlandse Top 40	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste  positie	Aantal  weken	Opmerkingen
Mother and child reunion	1972	19-02-1972	7	8	Nr. 6 in de Single Top 100
Me and Julio down by the schoolyard	1972	29-04-1972	25	4	Nr. 26 in de Single Top 100
Duncan	1972	12-08-1972	tip9	-	met Los Incas
Kodachrome	1973	16-06-1973	11	7	Nr. 15 in de Single Top 100
Loves me like a rock	1973	08-09-1973	tip4	-	met Dixie Hummingbirds / Nr. 27 in de Single Top 100
50 Ways to leave your lover	1976	31-01-1976	tip14	-
Late in the evening	1980	09-08-1980	9	9	Nr. 11 in de Single Top 100
The blues	1982	25-12-1982	tip6	-	met Randy Newman / Nr. 48 in de Single Top 100
Allergies	1983	26-11-1983	31	3	Nr. 47 in de Single Top 100
You Can Call Me Al	1986	04-10-1986	2	15	Nr. 5 in de Single Top 100
The boy in the bubble	1987	17-01-1987	23	6	Nr. 16 in de Single Top 100
Diamonds on the soles of her shoes	1987	-			Nr. 85 in de Single Top 100
Graceland	1987	-			Nr. 79 in de Single Top 100
The obvious child	1990	13-10-1990	12	9	Nr. 12 in de Single Top 100

Single(s) met hitnoteringen in in de Vlaamse Ultratop 50	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste  positie	Aantal  weken	Opmerkingen
Mother and child reunion	1972	-			Nr. 4 in de Radio 2 Top 30
Late in the evening	1980	-			Nr. 13 in de Radio 2 Top 30
The blues	1982	-			met Randy Newman / Nr. 21 in de Radio 2 Top 30
You can call me Al	1986	-			Nr. 2 in de Radio 2 Top 30
The boy in the bubble	1987	-			Nr. 19 in de Radio 2 Top 30
Diamonds on the soles of her shoes	1987	-			Nr. 25 in de Radio 2 Top 30
Graceland	1987	-			Nr. in de Radio 2 Top 30
The obvious child	1990	-			Nr. 17 in de Radio 2 Top 30

Radio 2 Top 2000

Nummer(s) met noteringen in de NPO Radio 2 Top 2000	'99	'00	'01	'02	'03	'04	'05	'06	'07	'08	'09	'10	'11	'12	'13	'14	'15	'16	'17	'18	'19	'20	'21	'22	'23
50 Ways to leave your lover	836	-	617	1014	1043	985	1263	1202	1159	1135	1201	1070	1223	752	910	1171	1235	990	1049
Graceland	172	205	170	187	225	238	193	223	286	217	218	180	200	161	185	207	216	175	213
Kodachrome	-	1273	700	1243	1491	1608	1726	1656	1861	1618	1723	1630	1793	1816	1689	1981	-	-	-
Late in the evening	-	988	698	944	991	1254	1365	1232	1485	1234	1434	1310	1551	1321	1332	1342	1453	1505	1584
Mother and child reunion	-	1391	1076	1318	1574	1820	1741	1884	-	1903	1845	1825	-	-	-	-	-	-	-
Still crazy after all these years	-	-	-	-	-	-	1471	974	1234	1631	1064	947	1157	1521	1361	1254	1474	1396	1553
The boy in the bubble	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	1789	1116	1327	1627	1434	1737	-
You Can Call Me Al	635	601	135	640	874	927	679	955	1238	837	927	1061	868	679	577	693	709	607	713

Dvd's

Dvd's met hitnoteringen in de DVD Top 30	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste  positie	Aantal  weken	Opmerkingen
You're the one - in concert	2003	01-02-2003	25	3
The library of congress - Gershwin prize for popular song	2009	13-06-2009	21	11	als Paul Simon and Friends
Under African skies - Graceland journey	2012	09-06-2012	25	3	Edison 2012
Live in New York City	2012	13-10-2012	16	1*

Onderscheidingen en prijzen

Paul Simon heeft zeven Grammy Awards gekregen voor zijn werk als componist en (solo)zanger:

• 1968: Best Original Score Written for a Motion Picture or Television Special voor The Graduate (als componist)
• 1970: Best Contemporary Song voor Bridge over Troubled Water (componist)
• 1970: Song of the Year voor Bridge over Troubled Water (componist)
• 1975: Best Pop Vocal Performance voor Still Crazy After All These Years
• 1975: Album of the Year voor Still Crazy After All These Years
• 1986: Album of the Year voor Graceland (album)
• 1987: Record of the Year voor Graceland (song)

Als helft van Simon & Garfunkel ontving hij nog eens vijf Grammy's:

• 1968: Best Contemporary Pop Performance - Vocal Duo Or Group voor Mrs. Robinson
• 1968: Record of the Year voor Mrs. Robinson (song & producer)
• 1970: Record of the Year voor Bridge over Troubled Water (song & producer)
• 1970: Album of the Year voor Bridge over Troubled Water
• 1998: Hall of Fame voor Bridge over Troubled Water

In Nederland ontving hij drie Edisons:

• 1972: Categorie Pop Internationaal voor Paul Simon
• 1981: Categorie Musical/Film Internationaal voor One Trick Pony
• 1987: Categorie Singer/Songwriter Internationaal voor Graceland

Bronvermelding

Literatuur

• Eliot, Marc, Paul Simon: A Life. John Wiley & Sons, 2010

Verwijzingen

Externe links

• Officiële website

Paul Simon in de database van Allmusic (en)

•   Paul Simon in de Internet Movie Database  (en)

Paul Simon op Discogs.com (en)

  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Paul Simon op Wikimedia Commons.