Lilaca

Lilaca is een esoterische filosofie of volgens eigen beschrijving een wetenschap die het lila bestudeert in al zijn verschijningsvormen. Deze filosofie wordt bevorderd door de Stichting Elektoor te Rucphen.

Lila

Het lila (hiermee wordt niet de kleur lila bedoeld) wordt door de afdeling communicatie van Elektoor gedefinieerd als een universeel werkende energie.

Rond 1978/1980 concludeerden Bernardino de Citta en Sunya de la Terra, die samen onder de naam the Artists Suprolo boeken uitgeven over dit thema, in Nederland, dat er in de natuur een nog onbekende energie werkzaam was.

Zij gaven deze energie de naam lila, en beschreven deze als de bouwstof van alle werkelijkheid, die een grote invloed uitoefent op het leven en bestaan van de mens. Dit zou ook de evolutiekracht zijn die altijd heeft gewerkt in de evolutie van materie. Zij stellen dat deze energie kan bijdragen tot een versneld evolutieproces waardoor men een nieuwe stap in de evolutie zou kunnen maken.

Lilaca

Er werd een onderzoeksproject opgezet waaraan verschillende mensen uit diverse lagen van de samenleving meewerkten, en de nieuwe ideeën kregen de naam lilaca. Het terrein van hun onderzoek bleek een breed gebied te omvatten en raakvlakken te hebben met uiteenlopende terreinen van wetenschap.

Onderzoeksgebieden

In de lilaca worden ook alle verschijnselen die met dit lila samenhangen bestudeerd. Onderzoeksgebieden zijn onder andere:

• de materie en zijn mogelijkheden tot verandering en transformatie door het lila;
• de verschillende krachten die werkzaam zijn in materie, zoals geest, licht en vuur en vermogen, hitte en elektriciteit.
• Het bestuderen van de lila energie en de mogelijkheden om deze lila energie te gebruiken voor transformatie van de materie en voor het aanbrengen van veranderingen in het elektron, atoom, molecule en cel. Daardoor wordt meer kennis gegenereerd over de werkingen van de materie.
• Een praktische toepassing van de lila energie door de onderzoeker zelf om te komen tot een volgende stap in het evolutieproces.

Achtergrond

Vele onderzoekers in de geschiedenis interesseerden zich voor de opbouw van de werkelijkheid.

In de oudheid zochten mensen zowel in de oosterse als de westerse wereld naar de bouwstof van alle bestaan. Volgens de Veda’s waren de rishi’s zieners die alles aanschouwden door een directe waarneming in de absolute werelden. Die kennis was absoluut en niet veranderbaar. De Griekse natuurfilosofen zochten naar elementen waaruit alles bestaat. Zo stelde bijvoorbeeld Herakleitos dat vuur het basiselement is waaruit alles bestaat.

Vele filosofen, van de Griekse wereld tot nu, merkten dat de essentie, het ’wezen’ van dingen, niet te vatten is met het verstand. Velen ondernamen verwoede pogingen om verder te gaan dan het louter zintuiglijk waarneembare om inzicht te krijgen in de werking van de materie.

Vanaf de 16e eeuw werden de geesteswetenschappen en de natuurwetenschappen streng gescheiden. Het combineren van spirituele kennis met wetenschappelijke denken werd moeilijker.

In de tweede helft van de 19e eeuw beschreven de goeroe Sri Aurobindo Ghose en zijn geestelijke helpster Mirra Alfassa (bijgenaamd ’De Moeder’) het bestaan van een supramentale energie die in staat zou zijn om het menselijk lichaam met al zijn elektronen, atomen, moleculen en cellen in een dusdanige verandering te brengen, dat er een verdere stap in het evolutieproces gedaan kan worden. Zij waren er van overtuigd dat de mens niet het einde is van het evolutieproces. Hun leven lang bestudeerden zij de processen in de materie van het menselijke lichaam. Deze aanpak staat bekend als de Integrale Yoga. Uiteindelijk zouden zij rond 1970 tot een eerste ’verandering in het lichaam’ zijn gekomen. Zij noemden dit de ’supramentale transformatie’.

Vergelijking

Lilaca en wetenschap

Lilaca beschouwt zichzelf als een wetenschap, maar weet dat dit vanuit gevestigde wetenschappen niet snel als wetenschap zal worden gezien. De reden hiervoor is volgens de schrijvers van elektoor dat in de lilaca twee dingen worden samengebracht die men heden ten dage onverenigbaar vindt, namelijk de spiritualiteit en de wetenschappelijke kennis met zijn bewijsvoering. Lilaca beschrijft zichzelf als „een samengaan van de kennis van de geest en van de materie” en als een „spirituele wetenschap” of „de fysica van de geest”.

Lilaca en religie

Sunya de la Terra vergelijkt lilaca met veralgemenende definities van ’religie’ en ’sekte’, waarbij de vergelijking positief uitvalt voor de lilaca.

Er worden ook bepaalde uitspraken gedaan over religie, over God en Jezus Christus:

Van belang is, dat duidelijk wordt dat Jezus Christus alleen heeft bestaan in het innerlijke leven van mensen, die meer naar binnen gericht waren.

Over het hindoeïsme valt nog wel een positief woord te zeggen: „Alleen een enkele godsdienst, zoals het Hindoeïsme, heeft nog een zweem bewaard van de oude zieners, die psychisch konden zien hoe de dingen in elkaar zaten.”

Werkmethode

De aanhangers gebruiken een methode die bekend staat als de participerende observatie. Dit houdt in dat een „lilaïsch onderzoeker“ zowel deelnemer is aan dat wat er plaatsvindt, maar ook toeschouwer is bij dat wat er gebeurt. Er wordt gesteld dat alles wat de onderzoeker nodig heeft, in hemzelf aanwezig is.

Deze geheel eigene wijze van onderzoek kan, volgens de Stichting Elektoor, qua betrouwbaarheid gelijkwaardig zijn aan andere onderzoeksmethoden mits het nauwkeurig en exact wordt uitgevoerd en op een neutrale manier beschreven.

Literatuur

Elektoor-publicaties

• Bernardino de Citta, Sunya de la Terra (The Artists Suprolo), Op Weg naar het Lila Tijdperk, Stichting Elektoor, Rucphen (2007)
• Bernardino de Citta, Sunya de la Terra (The Artists Suprolo), Lilaca, Onsterfelijkheid en Lila ontwikkeling, een uitgave in de serie Delta, over het lila en de lilaca, Stichting Elektoor, Rucphen (2008)
• Maissan, A. Th., Basiskennis Lilaca, een uitgave in de serie Delta, Stichting Elektoor, Rucphen (2007)

Andere

• Matthijs van Boxsel, De draagbare encyclopedie van de domheid: régent du collège de ’pataphysique p. 294-295. ISBN 9789021400860

Externe links

• www.elektoor.com
• www.lilaca.com
• Lilaca en de werelden van zijn, geplaatst door elektoor op 3 januari 2012 op de website van Trouw.nl
• Lilaca, een nieuwe spirituele wetenschap op www.zoekdewaarheid.nl (via het internetarchief)

Lilaca beschreven door Elektoor

Gepubliceerd door Elektoor op Wikipedia begin februari 2012, waar het op 25 februari werd verwijderd.

Lilaca is een wetenschap die het lila bestudeert in al zijn verschijningsvormen. Het lila is in dit verband een universeel werkende energie die rond 1980 is ontdekt. In de lilaca worden ook alle verschijnselen die met het lila samenhangen bestudeerd. Onderzoeksgebieden zijn onder andere: de materie en zijn mogelijkheden tot verandering en transformatie door het lila; de verschillende krachten die er werkzaam zijn in materie, zoals geest, licht en vuur en vermogen, hitte en elektriciteit. Lilaca is een praktische wetenschap, die vanuit praktijksituaties de theorie distilleert. Het is dan ook een wetenschap die uitgaat van dat wat er is en dat wat er wordt waargenomen aangaande de werking van de lila energie overal in de wereld. Historie De lilaca plaatst zich in de traditie van vele onderzoekers die zich interesseren voor de opbouw van de werkelijkheid. In de oudheid, zowel in de oude Oosterse als de Westerse wereld, zochten mensen naar de bouwstof van alle bestaan. In de Veda's waren de rishi's de zieners die alles aanschouwden door een directe waarneming in de absolute werelden. Die kennis was absoluut en niet veranderbaar. In de Griekse filosofie is het Herakleitos die ontdekt dat alles uit vuur bestaat. Vele filosofen, van de Griekse wereld tot nu, hebben gemerkt dat de essentie van dingen niet te vatten is met het verstand. Velen hebben verwoede pogingen gedaan om verder te gaan dan het louter zintuiglijk waarneembare om inzicht te krijgen in de werking van de materie. De fel doorgedreven scheiding vanaf de 16e eeuw tussen de geesteswetenschappen en de natuurwetenschappen maakte het evenwel steeds moeilijker om de wijsheid van de zieners te verenigen met het verstand dat vroeg om bewijzen. Zo werd de spirituele kennis volledig gescheiden van het wetenschappelijke denken. In de tweede helft van de 19e eeuw ontdekten Sri Aurobindo Ghose en Mirra Alfassa dat er een supramentale energie is in de wereld die in staat moet zijn om het menselijk lichaam met al zijn elektronen, atomen, moleculen en cellen in een dusdanige verandering te brengen, dat er een verdere stap in het evolutieproces gedaan kan worden. Zij waren er van overtuigd dat de mens niet het einde is van het evolutieproces. Zij zijn hun leven lang bezig geweest om de processen in de materie van het menselijke lichaam te bestuderen. Deze aanpak staat bekend als de Integrale Yoga. Uiteindelijk kwamen zij rond 1970 tot een eerste verandering in het lichaam. Zij noemden dat de supramentale transformatie. In Nederland is rond 1978 door een groepje mensen ontdekt, dat in de natuur een nieuwe, nog onbekende energie werkzaam was geworden. Dit nieuwe fenomeen, de lila energie, blijkt de bouwstof van alle werkelijkheid die er bestaat. Het oefent een grote invloed uit op het leven en bestaan van de mens. Het lila is de evolutiekracht die altijd heeft gewerkt in de evolutie van materie. De lila energie opent mogelijkheden om weer een nieuwe stap in de evolutie te maken. Na de ontdekking van het lila is onderzocht hoe deze energie kon meewerken om verder te komen met een ontwikkeling van de materie van het menselijke lichaam. Al snel wordt ontdekt, dat een versneld evolutieproces tot de mogelijkheden behoort. Er wordt een onderzoeksproject opgezet waar diverse mensen uit allerlei groepen van de samenleving aan meewerken. Al gauw ontstaat de naam voor deze nieuwe wetenschap: lilaca. Het terrein van onderzoek blijkt een schier breed gebied te omvatten en raakvlakken te hebben met uiteenlopende terreinen van wetenschap. Lilaca als wetenschap Lilaca zal door de gevestigde wetenschappen niet snel als zodanig worden gezien. Lilaca herbergt namelijk twee dingen in zich die heden ten dage onverenigbaar zijn geworden, namelijk de spiritualiteit en de wetenschappelijke kennis met zijn bewijsvoering. Lilaca is een wetenschap die gezien wordt als een samengaan van de kennis van de geest en van de materie. Het is kan dan ook als een spirituele wetenschap worden gekenmerkt, of, de fysica van de geest. Werkmethode In de lilaca wordt meestal gebruik gemaakt van de methode die bekend staat als de participerende observatie. Daarbij is de onderzoeker in elke situatie zowel participant als observator. Dit houdt in dat een lilaïsch onderzoeker zowel deelnemer is aan dat wat er plaatsvindt, maar ook toeschouwer is bij dat wat er gebeurt. Dit is het geheel eigene van elk onderzoek dat zich voltrekt in de lilaca. Als onderzoeker is men tegelijkertijd actief betrokken bij ieder gebeuren dat zich voordoet en dat wordt onderzocht. Toch is men ook een beschouwende persoon, die op afstand kijkt. Indien correct uitgevoerd wordt op deze wijze het onderzoek tot een onbevooroordeeld en objectief geheel, waarbij alles op een neutrale manier wordt beschouwd en beschreven, zowel wat betreft de ander(en) als wel van zichzelf. Daarbij is het zo, dat men er in de lilaca van uitgaat dat alles in de onderzoeker zelf aanwezig is. Alles wat hij meemaakt vindt plaats in hemzelf en ieder persoon of ding of wezen dat daarbij is betrokken, bestaat altijd ook in hemzelf. Deze wijze van onderzoek kan qua betrouwbaarheid gelijkwaardig zijn aan andere onderzoeksmethoden mits het nauwkeurig en exact wordt uitgevoerd en beschreven. Toepassingen Het bestuderen van de lila energie en de mogelijkheden om deze lila energie te gebruiken voor transformatie van de materie en voor het aanbrengen van veranderingen in het elektron, atoom, molecuul en cel. Daardoor wordt meer kennis gegenereerd over de werkingen van de materie. Een praktische toepassing van de lila energie door de onderzoeker zelf om te komen tot een volgende stap in het evolutieproces. Literatuur The Artists Suprolo, Op Weg naar het Lila Tijdperk, Stichting Elektoor, Rucphen (2007) The Artists Suprolo, Lilaca, Onsterfelijkheid en Lila ontwikkeling, een uitgave in de serie Delta, wetenschappelijke publicaties over het lila en de lilaca, Stichting Elektoor, Rucphen (2008) Maissan, A. Th. Basiskennis Lilaca, een uitgave in de serie Delta, wetenschappelijke publicaties over het lila en de lilaca, Stichting Elektoor, Rucphen (2007)