|
|
| (3 tussenliggende versies door een andere gebruiker niet weergegeven) |
| Regel 7: |
Regel 7: |
| | hoofdkantoor = 18 Rigilis St., [[Athene (stad)|Athene]] | | | hoofdkantoor = 18 Rigilis St., [[Athene (stad)|Athene]] |
| | richting = [[Centrumrechts]] | | | richting = [[Centrumrechts]] |
| | ideologie = [[Christendemocratie]], [[Conservatisme]], [[Liberaal conservatisme]] | | | ideologie = [[Conservatisme]], [[Liberaal conservatisme]] |
| | zetelnaam1 = [[Parlement van Griekenland]] | | | zetelnaam1 = [[Parlement van Griekenland]] |
| | zetels1 = 127 | | | zetels1 = 127 |
| Regel 25: |
Regel 25: |
| | portaal2 = Griekenland | | | portaal2 = Griekenland |
| }} | | }} |
| '''Néa Dimokratía''' (afgekort ''ND'') ([[Grieks|Griekse alfabet]]: Νέα Δημοκρατία - nieuwe democratie, afgekort ''ΝΔ'') is een [[Griekenland|Griekse]] [[politieke partij]] die in [[1974]] werd opgericht door [[Konstantinos Karamanlis]]. | | '''Néa Dimokratía''' (afgekort ''ND'') ([[Grieks|Griekse alfabet]]: Νέα Δημοκρατία - nieuwe democratie, afgekort ''ΝΔ'') is een [[Griekenland|Griekse]] [[politieke partij]] die in [[1974]] werd opgericht door [[Konstantinos Karamanlis]]. De partij is liberaal-conservatief. Momenteel staat de partij onder leiding van [[Kyriakos Mitsotakis]]. Hij volgde op 10 januari 2016 de interim-voorzitter Evangelos Meimarakis op, die oud-premier [[Antonis Samaras]] had vervangen nadat deze was afgetreden. |
| | | {{References}} |
| De partij heeft sinds de [[Griekse parlementsverkiezingen 2009|parlementsverkiezingen van 2009]] – na een regeerperiode van 5 jaar – weer zitting in de oppositie. De partij heeft 91 van de 300 zetels in het parlement. In het [[Europees Parlement]] heeft zij 8 van de 22 Griekse zetels, en maakt zij onderdeel uit van de [[Europese Volkspartij]]. Momenteel staat de partij nog onder leiding van [[Antonis Samaras]]. Hij volgde in november 2009 oud-premier [[Kostas Karamanlis]], een neef van de partijoprichter, op als partijleider. | | {{Beginnetje}} |
| | |
| == Over de partij ==
| |
| De partij werd op 4 oktober 1974 – na de val van het [[kolonelsregime]] - opgericht door Kostantinos Karamanlis. Deze had van 1955 tot 1963 ook al gediend als premier. De eerste vrije verkiezingen werden door ND gewonnen met de slogan ''Karamanlis of tanks''. De overwinning werd voor het grootste deel op zijn conto geschreven. De koers van de partij werd door hem omschreven als ‘radicaal liberaal’. Dit werd uitgelegd als het veelvuldig hanteren van vrije markt-mechanismen met de onherroepelijke mogelijkheid voor de overheid om te grijpen om de sociale gerechtigheid te bevorderen”.
| |
| | |
| Bij de [[Griekse parlementsverkiezingen 1977|parlementsverkiezingen van 1977]] verloor de partij bijna 13 procent van de stemmen, maar bleef nog wel de grootste. Onder leiding van Karamanlis voegde Griekenland zich (opnieuw) bij de [[NAVO]], en probeerde een oplossing te vinden na de [[Turkse]] invasie van [[Cyprus]]. In 1980 trad Karamanlis af om [[Lijst van Griekse staatshoofden|president]] te worden. Hij wordt opgevolgd als premier door [[Georgios Rallis]]. In 1981 voegt Griekenland zich ook bij de [[Europese Economische Gemeenschap]]. Karamanlis werd bekritiseerd door de oppositie omdat hij hiervoor geen referendum had uitgeschreven. Bij de verkiezingen in 1981 wordt Rallis verslagen door het [[PASOK]] van [[Andreas Papandreou]].
| |
| | |
| ND keert pas in 1989 onder leiding van [[Tzannis Tzannetakis]] terug in de regering in een coalitie met de [[Coalitie van Radicaal-Links]]. Van november 1989 tot april 1990 maakt zij deel uit van de coalitieregering van de niet partij-gebonden [[Xenophon Zolotas]]. De [[verkiezingen van 1990]] worden gewonnen onder leiding van [[Constantine Mitsotakis]]. Zijn regering houdt het met steun van zijn eigen partij en één parlementslid van de partij Democratische Vernieuwing drie jaar vol. Zijn regering komt ten val nadat ND-parlementslid [[Antonis Samaras]] samen met enkele andere de steun aan de regering opzegt en de partij verlaat om de nieuwe partij [[Politieke Lente]] te vormen. De verkiezingen in [[Griekse parlementsverkiezingen 1993|1993]], [[Griekse parlementsverkiezingen 1996|1996]] en [[Griekse parlementsverkiezingen 2000|2000]] worden onder leiding van respectievelijk Mitsotakis, [[Miltiadis Evert]] en Kostas Karamanlis allen verloren, in 2000 slechts met een verschil van 1,06 procent van de stemmen
| |
| | |
| Bij de [[Griekse parlementsverkiezingen 2004|verkiezingen in 2004]] versloeg Karamanlis de zittend [[PASOK]]-premier [[Costas Simitis]]. Nea Dimokratia kon daarna een regering vormen onder zijn leiding. Ook de [[Griekse parlementsverkiezingen 2007|verkiezingen van 2007]] won Nea Dimokratia. In september 2009 schreef Karamanlis [[Griekse parlementsverkiezingen 2009|nieuwe verkiezingen]] uit, dit om een nieuw mandaat te verkrijgen. Zo hoopte hij steun te verkrijgen van de kiezer voor dringend noodzakelijke economische hervormingen en bezuinigingen. Nea Dimokratia behaalt slechts 33,48 procent van de stemmen en verloor de verkiezingen.
| |
| | |
| PASOK kwam hierna aan de macht. Door de [[Europese staatsschuldencrisis|crisis]] moest Griekenland enorm bezuinigen waardoor [[Giorgos Papandreou jr.|Giorgos Papandreou]] in grote politieke problemen kwam. Op [[4 november]] [[2011]] overleefde hij een vertrouwensstemming met 153 van de 300 stemmen. Op [[6 november]] kwamen Papandreou, Antonis Samaras en [[Giorgios Karatzaferis]] overeen een overgangsregering met PASOK, Nea Dimokratia en de [[Laikos Orthodoxos Sunagermos|Orthodox-Griekse Volkspartij]] (LAOS) te vormen.<ref>http://www.emg.rs/en/news/region/168527.html</ref> Op [[11 november]] werd een [[Kabinet-Papadimos|nieuwe regering]] onder leiding van [[Lucas Papademos]] gevormd. <ref>[http://www.nrc.nl/nieuws/2011/11/09/papandreou-akkoord-over-vorming-interim-regering/ Papandreou stapt op – akkoord over vorming Griekse interim-regering], nrc.nl, 8 november 2011</ref>.
| |
| | |
| Bij de [[Griekse parlementsverkiezingen mei 2012|Griekse parlementsverkiezingen van mei 2012]] behaalde Nea Dimokratia met als partijleider Antonis Samaras 108 zetels (waarvan 50 bonuszetels.) Er bleek echter geen regering te vormen waardoor er nieuwe verkiezingen zijn gehouden. Bij de [[Griekse parlementsverkiezingen juni 2012|Griekse parlementsverkiezingen van juni 2012]] behaalde Nea Dimokratia 129 zetels (inclusief 50 bonuszetels) en werd daarmee de grootste partij.
| |
| <br>Op 21 november trad het [[Kabinet-Samaras]] aan, dat bestaat uit een coalitie van Nea Dimokratia, PASOK en [[Democratisch Links]].
| |
| | |
| == Overzicht verkiezingsuitslagen ==
| |
| {| class="wikitable" | |
| ! width=10%|Jaar
| |
| ! width=20%|Partijleider
| |
| ! width=15%|Stemmenaantal
| |
| ! width=15%|Stemmenpercentage
| |
| ! width=10%|Aantal leden in het [[Parlement van Griekenland|Griekse parlement]]
| |
| ! width=30%|Positie in het parlement
| |
| |-
| |
| ! [[Griekse parlementsverkiezingen, 1974|1974]]
| |
| | <center>[[Konstantinos Karamanlis]]
| |
| | <center>2.669.133
| |
| | <center>'''54,37%'''
| |
| | <center>220
| |
| | <center>Regering
| |
| |-
| |
| ! [[Griekse parlementsverkiezingen 1977|1977]]
| |
| | <center>[[Konstantinos Karamanlis]]
| |
| | <center>2.146.365
| |
| | <center>41,84%
| |
| | <center>171
| |
| | <center>Regering
| |
| |-
| |
| ! [[Griekse parlementsverkiezingen 1981|1981]]
| |
| | <center>[[Georgios Rallis]]
| |
| | <center>2.034.496
| |
| | <center>35,87%
| |
| | <center>115
| |
| | <center>Grootse oppositiepartij
| |
| |-
| |
| ! [[Griekse parlementsverkiezingen 1985|1985]]
| |
| | <center>[[Konstantinos Mitsotakis]]
| |
| | <center>2.599.681
| |
| | <center>40,84%
| |
| | <center>126
| |
| | <center>Grootse oppositiepartij
| |
| |-
| |
| ! [[Griekse parlementsverkiezingen 1989 (juni)|1989 (I)]]
| |
| | <center>[[Konstantinos Mitsotakis]]
| |
| | <center>2.887.488
| |
| | <center>44,28%
| |
| | <center>145
| |
| | <center>In een regering met de [[Synaspismós|Coalitie van Groen-Linkse bewegingen]]
| |
| |-
| |
| ! [[Griekse parlementsverkiezingen 1989 (november)|1989 (II)]]
| |
| | <center>[[Konstantinos Mitsotakis]]
| |
| | <center>3.093.479
| |
| | <center>46,19%
| |
| | <center>148
| |
| | <center>Regering met alle partijen
| |
| |-
| |
| ! [[Griekse parlementsverkiezingen 1990|1990]]
| |
| | <center>[[Konstantinos Mitsotakis]]
| |
| | <center>3.088.137
| |
| | <center>46,89%
| |
| | <center>150
| |
| | <center>Regering
| |
| |-
| |
| ! [[Griekse parlementsverkiezingen 1993|1993]]
| |
| | <center>[[Konstantinos Mitsotakis]]
| |
| | <center>2.711.739
| |
| | <center>39,30%
| |
| | <center>111
| |
| | <center>Grootse oppositiepartij
| |
| |-
| |
| ! [[Griekse parlementsverkiezingen 1996|1996]]
| |
| | <center>[[Miltiadis Evert]]
| |
| | <center>2.584.765
| |
| | <center>38,12%
| |
| | <center>108
| |
| | <center>Grootse oppositiepartij
| |
| |-
| |
| ! [[Griekse parlementsverkiezingen 2000|2000]]
| |
| | <center>[[Kostas Karamanlis]]
| |
| | <center>2.935.196
| |
| | <center>42,74%
| |
| | <center>125
| |
| | <center>Grootse oppositiepartij
| |
| |-
| |
| ! [[Griekse parlementsverkiezingen 2004|2004]]
| |
| | <center>[[Kostas Karamanlis]]
| |
| | <center>3.359.058
| |
| | <center>45,36%
| |
| | <center>165
| |
| | <center>Regering
| |
| |-
| |
| ! [[Griekse parlementsverkiezingen 2007|2007]]
| |
| | <center>[[Kostas Karamanlis]]
| |
| | <center>2.994.979
| |
| | <center>41,84%
| |
| | <center>152
| |
| | <center>Regering
| |
| |-
| |
| ! [[Griekse parlementsverkiezingen 2009|2009]]
| |
| | <center>[[Kostas Karamanlis]]
| |
| | <center>2.295967
| |
| | <center>33,48%
| |
| | <center>91
| |
| | <center>Grootse oppositiepartij
| |
| |-
| |
| ! [[Griekse parlementsverkiezingen mei 2012|mei 2012]]
| |
| | <center>[[Andonis Samaras]]
| |
| | <center>1.183.851
| |
| | <center>18,9%
| |
| | <center>108
| |
| | <center>onbeslist, nieuwe verkiezingen in juni
| |
| |-
| |
| ! [[Griekse parlementsverkiezingen juni 2012|juni 2012]]
| |
| | <center>[[Andonis Samaras]]
| |
| | <center>1.825.609
| |
| | <center>29,7%
| |
| | <center>129
| |
| | <center>Regering
| |
| |}
| |
| {{Appendix|2= | | {{Appendix|2= |
| {{References}}
| |
| ---- | | ---- |
| }} | | }} |
