Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Lolita (subcultuur)

Uit Wikisage
Versie door O (overleg | bijdragen) op 21 okt 2024 om 10:50 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lolita_(subcultuur)&oldid=49752064 24 aug 2017 Sorrow of Sophie)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Bestand:Black lolita.jpg
Een lolita in Harajuku
Bestand:Angelic Pretty (1636639141).jpg
De Angelic Pretty winkel in Tokio

Lolita (ロリータファッション, rorīta fasshon) is een modesubcultuur uit Japan, die voornamelijk beïnvloed is door Victoriaanse kinderkleding en kledij uit de rococo-periode.[1][2][3][4][5][6][7] Lolita kenmerkt zich verder door de esthetiek van schattigheid.[8] De kledingstijl kan ingedeeld worden in drie substijlen: 'gothic', 'classic' en en 'sweet'.[9][10][11][12] Daarnaast bestaan er nog talloze andere substijlen zoals 'Sailor', 'Pirate', 'Country', 'Hime' (princess), 'Ero', 'Guro', 'Oriental', 'Punk', 'Shiro (wit), Kuro (zwart) en Steampunk Lolita.[13][14] Deze mode heeft zich ontwikkeld tot een veelgevolgde subcultuur in Japan en de rest van de wereld.[15][16][17][18][19]

Kenmerken

Het typerende element van de lolitamode is het volume van de rok.[20] Dit wordt bereikt door het dragen van een petticoat of hoepelrok. De rok kan klokvormig zijn of de vorm van een A hebben.[21] De onderdelen van de lolitamode bestaan voornamelijk uit een bloes (lange of korte mouwen) met een rok of een jurk, welke meestal tot aan de knieën komen. Lolita's dragen vaak modepruiken in combinatie met een hoofdaccessoire zoals een haarstrik of een bonnet (vergelijkbaar met een luifelhoed). Ook dragen lolita's soms als (extra) ondergoed onder hun petticoat nog een lange Victoriaanse onderbroek. Verder dragen ze kniekousen, enkelsokjes of panty's en schoenen met een hoge hak/plateauzool of lage schoenen met een strik. Andere typische lolita kledingstukken die worden gebruikt in Lolita zijn jumperskirt (JSK) en one-piece (OP).[22]

Lolita Stijlen

1. Hieronder staat een lijst volgens de indeling (taxonomie) van Y. Kawamura.[23]

  • Ama-loli (Sweet Lolita): Kenmerkend zijn veel kantjes, plooien en franjes; meestal in de pastelkleuren zoals wit, blauw en roze.
  • Classic/Elegant Lolita: Vergelijkbaar met Ama-Loli, maar dan met minder plooien en franjes.
  • Ero-loli (Erotische lolita): Een controversiële stijl. Lolita heeft geen erotische kenmerken, en zal dan ook niet teveel huid bloot stellen.
  • Futago-Loli (Tweeling Lolita): Twee lolita's dragen hetzelfde outfit.
  • Gosu-loli (Gothic en Lolita): Een combinatie van Gothic en Lolita kenmerken; Vaak eenkleurig in wit of zwart.
  • Guro-Loli (Gore Lolita): Gebruik van bandages en bloedspetters of wat dan ook te maken heeft met bloed.
  • Hime-loli (Princess Lolita): Vergelijkbaar met Classic Lolita, maar meer met pastelkleuren en een prinsesachtige uitstraling, vaak met een tiara.
  • Ouij (Prins voor Lolita): Een mannelijke versie, wie een lolita vergezeld of een lolita vrouw die geen rok wilt dragen.
  • Pinku-Loli (Pink Lolita): Roze van top tot teen.
  • Punk Loli (Punk Lolita): Een combinatie van Lolita en Punk kenmerken, zoals leer, ritsen, veiligheidsspelden, en kettingen.
  • Qi-Loli (Chinese Lolita): Lolita gecombineerd met traditionele Chinese kenmerken.
  • Sailor-Loli (Sailor Lolita): Matroos stijl geïnspireerd door het Japanse school uniform.
  • Wa-Loli (Japanse Lolita): Lolita gecombineerd met traditionele Japanse elementen.

2. Een andere, kleinere indeling is gegeven door Kathryn A. Hardy Bernal.[24]

  • Classic Lolita: Hoge halslijnen, de zoomlengte niet korter dan net onder knie, meerdere lagen petticoats, lange mouwen en heel erg lange sokken of een panty, maar de lange mouwen mogen verwijderbaar zijn, korter mouwen en korter sokken worden als afwijkend gezien.
  • Gothic Lolita (Gothloli): Elk onderdeel van het outfit is zwart, soms bedekt met linten, rozen, en of zwarte kant. Er wordt meestal een jurk gedragen, maar het mag ook een bloes zijn met een rok. De Gothic lolita kan kiezen uit korte gepofte mouwen of kortere zwarte sokken. Daarnaast kan zij kiezen uit: een klein zwarte hoge hoed, een zwarte bonnet, een zwarte satijnen of fluwelen Aliceband, of een grote zwarte strik met een haarband eraan bevestigd. Soms wordt ook een korter zwarte rouwsluier van een netje van kant of van zacht tule gedragen. Haar parasol, die zou dan zwart moeten zijn met plooien of kantjes. Als de Gothic lolita de griezeligheid wil benadrukken dan kan er een knuffelbeer met huiveringwekkende kenmerken gedragen worden, anders dan misschien een ketting of een griezelige pop.
  • Sweet Lolita: Kenmerkend is de explosie van strikken en franjes en de concentratie op schattigheid. In het algemeen bestaat de outfit uit een pastelkleur, vaak met erg roze of babyblauw, of een combinatie van pastelkleuren, zoals lichtroze, zalmkleur, lichtblauw, limoengroen, botergeel of zachtgroen, soms gemixt met wit of crème, het is zelfs mogelijk om het te mengen met marineblauw, framboos of zwart. Vaak wordt een blouse met korte mouwen gedragen of een jurk en korte getrimde sokken. Een veelvoorkomende accessoire is een volledig of half schort. Daarnaast is de rok minimaal kniehoogte lang. Op het hoofd zou een bonnet of een kleine hoge hoed kunnen worden gedragen, maar meestal wordt gekozen voor een grote strik met een haarband eraan bevestigd. Soms dan kan de jurk ook bedekt zijn met patronen zoals bloemen, rozen, fruit, taart, ijsjes, maar ook met Alice/sprookjesachtige figuren. Als accessoires kan een fruitketting gedragen, een brooche of hanger. Ook een parasol, een schattige kleine handtas of een mooie mand, of een zacht speelgoed konijn, zoete teddybeer of mooie pop kan erbij horen.
  • Country (sweet) Lolita: De lolita's die kleding dragen met prints worden meestal gecategoriseerd als Country Lolita of Country Sweet Lolita.

3. Een aanvullend commentaar voor Gothic Lolita is te vinden bij M. Monden.[25]

  • Gothic Lolita: de ondertoon van donker, duistere esthetiek is te zien bij Gothic Lolita, want veel van deze mode geeft symbolen weer van vleermuizen, doodshoofden, kruizen en zwartheid, maar omdat het woord ook lolita bevat is er ook een nadruk op zoetheid, vrouwelijkheid en uitvoerigheid.

4. Een andere aanvulling is te vinden bij T. Younker.[26]

  • Sweet Lolita: de suikerzoete roze verbeeldende kindertijd. Bijvoorbeeld verkocht door Angelic Pretty.
  • Classic Lolita: op een 19e eeuwse jonkvrouw geïnspireerde kleding. Bijvoorbeeld verkocht door Victorian Maiden.
  • Gothic Lolita: kenmerken zijn lange rokken, korsetten, donkere kleuren en gothic symbolen. Bijvoorbeeld verkocht door Moi-même-Moitié.
  • Pirate Lolita: kenmerken zijn leren schoenen, plattelandse blouse, opvallende hoeden en Spaanse sieraden. Bijvoorbeeld verkocht door Alice and the Pirates.
  • Grotesque Lolita (Guro Lolita): kenmerken zijn ziekenhuisgewaden en verband. Bijvoorbeeld verkocht door Blah Blah Hospital.

Een andere aanvulling die aangeeft welke stijlen voorkomen in de Verenigde Staten wordt gegeven door K. Robinsion.[27]

  • Sweet Lolita (Ama Lolita): kenmerken zijn pastelkleuren zoals roze, lavendel (lichtpaars), mint (groenachtig blauw) en geel. Vaak zijn de motieven van de jurken ook bedrukt met motieven van snoep en knuffels.
  • Sweet Lolita OTT (over de top): kenmerkend voor OTT Sweet is meer versieringen zoals een grotere pruik in verschillende pastelkleuren, meerdere haaraccessoires, valse wimpers, en een themagecoördineerde outfit.
  • Classic Lolita: een meer volwassen, conservatieve en romantische stijl, weer in tegenstelling tot de sweet lolita stijl. Witte pastelkleuren mogen gebruikt worden; stoffig roze, bruin, zwart, marineblauwe, en wit worden vaak gebruikt. De nadruk ligt op elegantie en simpliciteit. Motieven zijn bijvoorbeeld (Europese) koningschap, antieke boeken, rozen en tuinen en klassieke muziekinstrumenten zoals violen en cello's.
  • Gothic Lolita: het oproepen van donkere romantiek. Vliermuizen, kruizen, vampieren, doodskisten en andere "Gothic"-thema's worden gebruikt als motief voor de jurken. Terwijl zwart als de populairste kleur wordt gebruikt worden ook sieraadtinten of andere rijke donkere kleuren gebruikt zoals wijnrood en koninklijk blauw.
  • Andere substijlen zijn: Punk Lolita, Sailor Lolita, Pirate Lolita, Hime (Princes) Lolita, Ero (erotische) Lolita en Guro Lolita (zoals bloed en gebroken poppen).
  • Daarnaast zijn er ook mannelijke varianten zoals Boystyle en Ouji (prins) en mannen die lolitamode dragen worden brolita of jongenlolita genoemd.
  • Ook komt het A gevormde silhout vaak voor in de Classic Lolita en Gothic Lolita.[28]

5. Een andere aanvulling die aangeeft welke stijlen voorkomen in Hong Kong wordt gegeven door A. Peirson-Smith.[29]

  • Sweet Lolita (Ama-Rori): Rozen en pastelkleuren en gelinte kleding. Vaak geassocieerd met schattige roze en witte outfitten. Zij brengen meestal een schattig speelgoed mee en een pop, en dragen vaak schattige haarstijlen zoals paardenstaart, pony en ronde vlechten.
  • Gothic Lolita: legt de nadruk op dood en duisternis met de zwarte jurken en getrimde kant en donkere accessoires en make-up.
  • Classic Lolita : Een meer volwassen stijl, klassiek victoriaans.
  • Punk Lolita (Rori-Pan) : Kenmerken zoals leer, ritsen en veiligheidsspelden.

6. Een andere aanvulling voor de stijlen is te vinden bij L. Atkinson.[30]

  • Sweet Lolita (amarori): Kenmerken zoals de kleuren roze, wit en blauw, als wel het gebruik van schattige patronen, zoals knuffelberen, toetjes en fruit.
  • Gothic Lolita (gosurori): Kenmerken zoals het gebruik van veel zwart, christelijke motieven zoals kruizen en direct invloeden van Victoriaanse rouwkleding.

7. De classificatie volgens Z. Young Kang en T. Diane Cassidy is als volgt (een synthese van de indeling volgens Winge, Monden, Kawamura en eigen bronnen).[31]

Gerangschikt op gender expressie:

  • õji stijl en algemene Lolita stijlen. Õji (prins) stijl, ook bekend als Kadona, wordt gekenmerkt door zijn schattige jongensachtige uitstraling. Veelvoorkomende kenmerken zijn kniehoogte lengte capri gestijlde broeken, stropdas, bolhoed en lange sokken, omdat de Lolitamode intrinsiek vrouwelijk is, zijn er geen specifieke termen voor vrouwstijlen en wordt dat geclassificeerd als 'Lolita'.

Gerangschikt op overheersende kleur:

  • Kuro (zwart) Lolita of Kurololi. Shiro (wit) Lolita of Shirololi, daar valt crème kleur ook onder. Ze worden beschouwd als tegengesteld van elkaar.
  • Ama (sweet) Lolita dat zich kenmerkt door zijn pastelkleuren, zachte tonen, optimale schattigheid, de nadruk op zoetheid en liefelijk gemoedstoestand. Maar ook kleuren zoals rood en zwart met schattige kenmerken worden gerekend tot Ama Lolita.

Gerangschikt op Oorsprong: hiermee wordt bedoeld dat er gecategoriseerd wordt op oudere culturen die de huidige cultuur heeft beïnvloed.

  • Gothic Lolita Deze stijl kenmerkt zich door het gebruik van dezelfde symbolen als in de oorspronkelijke cultuur 'Goth', met nadruk op vleermuizen, doodskisten, kruizen en zwartheid.
  • Punk Lolita geïnspireerd van de punk stijl. Deze stijl kenmerkt zich door middel van leer, ritsen, kettingen en spijkers. Rood en zwarte outfitten zijn veelvoorkomende kleuren binnen deze stijl, ten opzichte van andere Lolita stijlen roept deze stijl grote opstandig gevoel op.
  • Wa Lolita is een stijl die kenmerken van traditionele Japanse mode overneemt. De typerende kenmerken die veelvoorkomende zijn: korte lengte van de Kimono gevormde bovenkanten, omvangrijke rokken, obi gestijlde riemen. Vaak worden dan ook Kimono stof ervoor gebruikt.
  • Qi Lolita de stijl die kenmerken gebruikt van de traditionele Chinese jurken, qipao, dat bestaat uit opstaande kragen, kot gestijlde )knopen en brokaat motieven. In tegenstelling to qipao, is het silhouet van Qi Lolita slim en met een iets grotere rok voorzien van een petticoat. Soms worden gepofte mouwen gebruikt.
  • Hime Lolita een stijl die die veel weg heeft van de Rococo stijl. De Lolita stijl bevat veel thema's die ook te vinden zijn in Ama Lolita stijl, maar dan met Rococo elementen en kleine kronen of tiara's, die vaak gedragen worden op grandioos haar. De Rococo wordt hier dan als oorspronkelijke cultuur gezien, met kenmerken van 'a la fracaise jurken' en 'fontage' haar stijlen.
  • Classic Lolita is een meer vrouwelijk en elegante stijl, desondanks behoud deze stijl het kinderlijke silhouet, meestal in de vorm van een A gevormd. In tegenstelling tot Ama Lolita, bevat deze stijl minder schattigheid met minder franjes en linten en is het materiaal zachter van kleur en bevat het bloemachtige patronen. Ama Lolita kan ook gerekend worden tot deze groep, als super schattigheid het hoofd thema is.
  • Country Lolita een meer plattelandse versie stijl en is bijna niet te onderscheiden met Ama Lolita, maar veelvoorkomende eigenschappen van deze stijl is het materiaal stro, zoals een mandjes en hoeden.
  • Verdere zijn er ook andere thema's die bestaan zoals Guro (grotesk of bloed) Lolita, Dagelijkse Lolita en een controversiële stijl, Ero (erotische) Lolita.

8. Een andere geleerde A. Haijima geeft het volgende commentaar voor de stijlnormen: "De regels van lolitamode bestaan niet, maar er bestaan wel kwalificaties die bepalen wat ervoor zorgt dat iets een Lolita outfit is."[32]

Ze geeft aan dat de volgende variaties aan Lolita stijlen veelvoorkomend zijn:

  • Sweet (Ama/Kote) Lolita: de meest kinderlijke stijl van de Lolita stijlen, die gebruikt maakt van veel strikken, plooien en lichte pastelkleuren zoals roze, wit, poederblauw (een blauwtint). Veelvoorkomende motieven zijn speelgoed, aardbeien, kersen, taarten en bloemen. Patronen die geïnspireerd zijn op sprookjes komen ook vaak voor. Lichte, natuurlijke make-up, ontwarden paarden staarten en levendige krullen zijn ook veelvoorkomend.
  • Gothic Lolita: beïnvloed door de Victoriaanse en goth stijl. Typerende kenmerken zijn klokvormige rokken, gepofte mouwen, zwart of rijke donkere kleuren zoals bordeauxrood, paars of marineblauw , of tinten in zwart en wit.
  • Sailor Lolita: Japans geïnspireerde zeeman gestijlde uniformen. Typische voor de stijl zijn zeeman kragen, donkerblauw en wit, en symbolen zoals scheep ankers en wielen.
  • Guro Lolita (Gore Lolita): heeft een bloederige uitstraling. Typische motieven zijn verband, een mitella, een paar bloedspetters. Het probeert een 'gebroken pop' uit te beelden.
  • Country Lolita: Kenmerk is een jurk in natuurlijke kleuren, mand van stro, hoeden, fruit, Gingham patronen.
  • Mori Lolita: Een stijl dat Lolita en Mori elementen gecombineerd. (verwijst naar Mori meisje, bosmeisje). De nadruk ligt op zachte, natuurlijk en kalme kleuren, die gevonden kunnen worden in het bos, ook aard kleuren zoals antiek wit, beige, bruin, ivoor, mosterdgeel, bordeauxrood, donker groen. De kleding is los, gelaagd. Daarnaast worden de natuurlijk materialen katoen, wol, leer en vacht gebruikt.
  • Ero of erotische Lolita: Een stijl die fetisj elementen bevat zoals leer, halsbanden en korsetten.
  • Kodona (boysyle) Lolita voor man en vrouw, de mannelijk stijl wordt vaak Ouji(Prins) of Dandy genoemd. Veelvoorkomende kenmerken zijn capri gestijlde broeken, tot de knie broeken (prins broeken), bretels, stropdas, bolhoed, lange sokken. Extravagante stijl kan ook korte slobkousen, wandelstokken, hoge hoed, mantels bevatten. Haar wordt meestal erg mannelijk gemaakt, lang haar wordt bijvoorbeeld wegstop onder een hoed.
  • Hime (Princes) Lolita: Is een elegante stijl dat de royale klasse uitstraalt, de stijl kenmerkt zich door middel van kleine kronen, tiara's, en extravagante of lang haar en jurken. Parels, rozen en strikken horen ook bij deze stijl.
  • Wa Lolita: is lolita met een kimonoachtige uitstraling.
  • Zwarte Lolita: Een outfit die helemaal zwart is.
  • Witte Lolita: Jurken die wit zijn.

De meest voorkomende stijlen in Letland zijn: Gothic Lolita, Zwart en Wit Lolita, Sweet Lolita en Punk Lolita.[33]

Geschiedenis

Hoewel de oorsprong van lolita onduidelijk is, is het waarschijnlijk dat de beweging aan het einde van de jaren zestig begon met de modestijl en subcultuur Natural-kei, waarin men de Victoriaanse periode ging romantiseren.[34] Deze mondde aan het einde van de jaren zeventig uit in een nieuwe beweging genaamd Otome-kei, die de Lolitamode een beetje heeft beïnvloed, want Otome betekent maiden en maiden stijl dat lijkt op de minder uitgebreide Lolita stijl.[35] Voordat Otomo-kei ontstond, was er al een opkomst van de schattigheid cultuur in de eerdere jaren zeventig, tijdens deze jaren werd er nadruk gelegd op een schattig en kinderlijk handschrift op Japanse scholen.[36][37][38] Als een gevolg daarvan werd er in 1971 in het bedrijf Sanrio geëxperimenteerd met schattige designs.[39] De schattigheid stijl, dat ook wel "kawaii stijl" genoemd wordt, werd dan ook populair in de jaren tachtig.[40][41] Na Otome-kei werd het Doe-het-zelf' gedrag populair, hierdoor ontstond er een stijl genaamd doll-kei de voorloper van de Lolita stijl. [42]

Tijdens deze jaren 77-98 was een groot deel van de Harajuka winkelstraat gesloten voor autoverkeer op zondagen, dit zou er tot hebben geleid dat veel voetgangers elkaar konden ontmoeten in Harajuka.[43] toen merken zoals Pink House (1973)[44][45], Milk (1970)[46] en Angelic Pretty (1979)[47] schattige kleding begonnen te verkopen mondde dit uiteindelijk uit tot een stijl die later bekend zou worden als 'lolita'.[48][49] De term lolita verscheen dan ook het eerst in het modetijdschrift Ryukou Tsushin in het nummer van september 1987.[50] Kort daarna kwamen Baby, The Stars Shine Bright (1988)[51], Metamorphose temps de fille (1993) en andere merken.[52] In de jaren negentig werd lolita meer geaccepteerd, met bands als Malice Mizer en andere visualkeibands, die in populariteit stegen. De bandleden droegen ingewikkelde kostuums, die fans begonnen over te nemen in hun eigen kledingstijl.[53]Tijdens deze jaren belande Japan in een economische recessie[54], waardoor er meer alternatieve mode culturen en jeugdculturen ontstonden zoals gyaru, otaku, visual-kei en Lolita,[55] maar ook visual kei achtige kleding en andere jeugdculturen zoals Mori, Fairy Kei, Decora, en Cult Party Kei.[56] De Lolita stijl verspreidde zich snel vanuit de regio Kansai en uiteindelijk bereikte hij Tokio.[bron?] Mede door de economische moeilijkheden was er een grote groei in de schattigheid cultuur en jeugdculturen, die oorspronkelijk in de jaren zeventig waren ontstaan.[57] In de late jaren negentig werd de Jingubrug -ook wel de Harajukabrug genoemd- bekend als verzamelplek voor jongeren die lolita dragen of andere alternatieve mode.[58][59][60][61] Lolita werd populair, waardoor er warenhuizen kwamen die ook Lolita verkochten.[62] Een belangrijk tijdschrift dat bijdroeg aan de verspreiding van deze modestijl is de Gothic&Lolita Bible (2001), een spin-off van het populaire Japanse modetijdschrift Kera (1998), ook het modetijdschrift FRUiTS (1997) droeg bij aan de verspreiding van de lolitamode.[63][64] Het tijdschrijft Gothic&Lolita Bible werd ook een tijd vertaald naar het Engels en buiten Japan verspreid door uitgeverij Tokyopop[65][66], daarnaast verscheen er door FRUiTS in 2001 een Engels fotoboek van de Japanse straatmode. Nadat de mode zich nog verder verspreidde via het internet zijn er in het buitenlad winkels geopend, zoals Baby, The Stars Shine Bright in Parijs (2007)[67] en in New York (2014)[68].

Het lijkt erop dat de jongeren die zich vroeger verzamelden in Harajuka of op de Harajukabrug zijn verdwenen. Er worden daarvoor een paar verklaringen gegeven. Een van de verklaringen is het ontstaan van snelle mode (goedkope mode) in Japan, dat ervoor heeft gezorgd dat de consumptie van straatmode afneemt, zoals het verschijnen van winkelketens van H&M en Forever21.[69][70]

Zusterstijlen

Na het jaar 2000 werden er ook ander stijlen internationaal bekender zoals Mori Girl Style.[71] Nadat de Mori subcultuur een paar jaar bestond, werd ook de stijl die de lolitamode en morimode met elkaar combineerde, genaamd doll-kei (2007) populairder.[72] Dan in 2010 werd er een andere stijl populairder genaamd Cult-Party kei (2010).[73]

Spoon, een modetijdschrift, beschrijft de Mori stijl als volgt:[74]

  • A-line vormige jurk
  • Sprookjesachtig.
  • Platte en schoenen met ronde koppen.
  • Pluizge hoeden gemaakt uit wol, vacht en andere natuurlijke stofen.
  • Eerder Handgemaakte sieraden dan dure merken.
  • Lagen van kleding.
  • Vinden het leuk om met een camera bij zicht te hebben tijdens het wandelen (Zij zijn ook Sha-Girl, een subcultuur van meisjes die graag foto's nemen)
  • Natuurlijkste stoffen.
  • Neutrale, aardachtige kleuren.
  • Niet te schattig of te vrouwlijk.
  • Poncho's, vesten, sjalen, en drikken sjalen om lagen te maken.
  • Gepofte, kinderlijke mouwen.
  • Retro bloemetjes motief, kant, ruiten, en polka dots.
  • Vintage, antiek, en tweedehands.
  • Zwak permanent en een afgesneden pony voor een kinderlijke uitstraling.

Een Mori meisje beschreef de stijl als volgt: “Het is moeilijk om lolita stijlen goed te doen, en meestal wordt het bij een merk gekocht, maar Mori meisje stijl is goedkoper, want zolang je het hoofdkenmerkt hebt, kan je gemakkelijk een Mori meisje stijl maken.”.[75]

Inspiratiebronnen

De Westerse cultuur heeft de lolitamode beïnvloed, het boek Alice in Wonderland (1865)[76][77], geschreven door Lewis Caroll, is daarvan een voorbeeld.[78][79]Alice in Wonderland heeft dan ook verschillende merken en top modetijdschriften geïnspireerd.[80] Alice Deco is bijvoorbeeld een magazine die naar haar vernoemd is. [81] De reden dat de personage Alice een inspiratiebron was voor lolita komt mede doordat zij een ideaal icoon is voor het Shōjo (shoujo)-beeld.[82][83], hiermee wordt bedoeld een beeld van eeuwige onschuld en schoonheid.[84] De eerste comeplete vertaling van het boek was gepubliceerd door Maruyama Eikon in 1910 vertaalt als Ai-chan No Yume Monogatari (Fantastische verhalen van Ai)[85] Een andere figuur figuur dat als inspiratiebron diende was Marie Antoinette die in de Rocco periode leefde[86], van haar is zelfs een manga gemaakt genaamd The Rose of Versailles, ook bekend als Lady Oscar in Europa.

Popularisering

Mensen die de lolitamode populairder hebben gemaakt zijn Mana en Novala Takemoto. Novala is een schrijver die de roman Kamikaze Girls (2002) heeft geschreven[87][88], een boek dat gaat over de relatie tussen Momoko, een Lolitameisje en Ichigo een yanki. De roman is bewerkt tot een film (2004)[89][90][91][92][93] en een manga (2004). Zelf beweert Novala dan ook dat "er geen leiders zijn binnen de Lolitawereld".[94] Mana is een gitarist en hij is bekend geworden voor het populariseren van de Gothic lolitamode.[95] Hij speelde in de band Malice Mizer (1992-2001) en richtte een eigen band Moi Dix Mois (2002) op. Deze bands vallen onder de Visual Kei genre, dat bekend staat om zijn excentrieke uitstraling en uitgebreide kostuums. Verder richtte hij in 1999 een eigen modelabel op, Moi-même-Moitié, dat zich specialiseert in Gothic Lolita.[96][97][98][99] De overeenkomst tussen beide personen is dan ook dat zij beide erg geïnteresseerd zijn in de Rocco periode.[100]

Japan zelf heeft ook geprobeerd om de lolitamode te populariseren. De Minister van buitenlandse zaken van Japan, heeft dan ook in februari 2009[101] modellen aangesteld om de Japanse pop cultuur te verspreiden.[102][103][104][105] De aangestelde personen krijgen de titel Kawaii Taishi (ambassadeurs van schattigheid).[106][107] De eerste drie ambassadeurs van schattigheid zijn als volgt het beroemde model Miskai Aoki, die de Lolita stijl van franjes en kantjes representeert, Yu Kimura die de Harajuka stijl representeert en Shizuk Fujioka, die school uniform gestijlde kleding representeert.[108][109] Een andere manier dat Japan probeert om Japanse straatmode en Lolita populair te maken is door de internationale Harajuka loop te organiseren in Japan, dit zou ervoor moeten zorgen dat het buitenland een soortgelijke loop zou gaan organiseren.[110]

Mogelijke verklaringen die worden gegeven dat de Lolita subcultuur buiten Japan te vinden is als volgt: Een toename in interesse in de Japanse cultuur, de internet als plek om informatie te delen[111][112][113][114][115] , wereldwijd online kunnen shoppen, kansen en enthousiaste buitenlandse lolita's die zich met Lolita bezig houden.[116] De oorsprong van de Japanse invloeden zijn te vinden in de late jaren negentig, waarin culturele goederen zoals Hello Kitty, Pokemon (1999)[117] en vertaalde manga's in het westen verschenen.[118] Meerdere geleerden geven ook aan dat, anime, manga ervoor hebben gezorgd dat Japanse cultuur populair werd in het buitenland[119].[120] Dit wordt ondersteund met het idee dat de culturele stroming van Japan naar het westen gegaan is, en van het westen naar Japan.[121]

Motieven

Lolita wordt gezien als reactie op de verstikkende Japanse maatschappij, waarin jongeren onder druk staan om zich strikt te houden aan de genderrollen en de verwachtingen en verantwoordelijkheden die zich voordoen bij de deze rollen.[122][123][124] Het dragen van kledij die geïnspireerd is op kinderkleding vormt hierop een tegenreactie.[125][126][127][128] Deze tegenreactie is uit te leggen vanuit twee perspectieven. Het eerste perspectief is dat het een reactie is om te ontsnappen aan de volwassenheid[129][130][131][132][133][134] en terug te gaan naar de eeuwige schoonheid van het kind zijn.[135][136] Het tweede perspectief is een vlucht naar de fantasiewereld, waarbij een ideale identiteit gecreëerd wordt die niet acceptabel is in het dagelijks leven.[137][138][139]

Toch zijn er ook lolita's die zeggen dat de subcultuur puur een stijl is voor plezier en het niet doen om te protesteren tegen de traditionele en formele manieren van de maatschappij.[140] Andere motieven voor lolita's kunnen zijn dat ze het dragen omdat het een gevoel van vertrouwen geeft[141] of ervoor zorgt dat zij hun eigen (alternatieve) identiteit kunnen uiten.[142][143][144][145][146][147]

Sociaal-economische Dimensie

Vroeger toen old-school lolita populair was in de jaren negentig, was het 'Doe-het-zelf' gedrag populair, dat terug te leiden naar de Dolly Kei stroming die in de jaren tachtig ontstond[148]. Door de verspreiding van de modetijdschriften konden mensen Lolita patronen gebruiken om hun eigen kleding te maken.[bron?] Een andere manier om aan Lolita te komen was om het 2e hands te kopen van iemand anders.[149] Het doe-het-zelf gedrag is vaker terug te vinden bij mensen die niet de duurdere merken kunnen kopen.[150]

Doordat er meerderen winkelketens lolitamode ging verkopen werd het doe-het-zelf gedrag minder belangenrijk.[bron?] Mede door de opkomst van de e-commerce en de globalisering was het mogelijk om via het internet lolita kleding te kopen. Er zijn twee type kopers, de ene koopt van Japanse of Chinese internet marktplaats , de andere die maakt gebruik van een winkeldienst om Japanse merken te kopen.[151] Het kopen van goederen wordt dan ook soms binnen Lolita communies in groepen gedaan.[152] Niet elke online winkels levert kwaliteit Lolita (geïnspireerde) producten, een van de beruchte webwinkel is Milano (2014).[153] Ook zijn er webwinkels die kopieën verkopen van merken, maar binnen de Lolita community waarderen sommige lolita's dit niet.[154] Een Chinese replica fabrikant die bekend staat om zijn replica ontwerpen is Oo Jia.[155]

Sociaal-culturele Dimensie

Veel lolita's vinden dat het niet respectvol is om zomaar gefotografeerd te worden zonder toestemming, dit wordt als onbeleefd ervaren[156][157][158] Ook gelden er verschillende regels per lolita gemeenschap, soms zit er wel overlap in.[159] Veel ontmoetingen worden gedaan in publieke plekken zoals parken, restaurant of cafés, winkelcentrums, publieke evenementen of festivallen.[160] Ook worden de bijeenkomsten wel eens thuis gedaan, waarbij de bijeenkomst eigen regels heeft, bijvoorbeeld dat iedereen een eigen gebakje meeneemt.[161] Lolita's bijeenkomsten zijn dan ook het sociale aspect van Lolita, waarbij het mogelijk is om in contact te komen met andere lolita's.[bron?] Vroeger werd Livejournal gebruikt als communicatie middel, maar nu zijn vele lolita gemeenschappen overgestapt naar Facebook.[162]

Verwarringen

Voordat de lolitamode zijn naam kreeg, bestond er al een boek Lolita (1955)[163][164], dat geschreven is door Vladimir Nabokov. In dit boek gaat het over een romantische relatie tussen een twaalf jarig meisje genaamd Doleres Haze, met haar bijnaam Lolita.[165][166][167]De eerste vertaling van deze roman verscheen in Japan in 1959.[168] Doordat het westen een roman heeft waarin een controversieel seks topic aanbod komt, heeft het woord een negatieve connotatie gekregen, waardoor het woord in de loop van tijd is geseksualiseerd door de media[169] en gekoppeld wordt aan seks.[170]

De seksuelisatie van het woord is toe te schrijven aan een aantal invloeden zoals de film Lolita uit 1962, die geseksualiseerd is en niet de desinteresse naar voren bracht die Lolita had in seksualiteit[171][172], andere films zoals Lolita (2000), The Amy Fisher Story (1993) die de seksuele associatie versterken[173], de Lolita Nylon advertentie (1964)[174] en andere media die Lolita gebruiken in seksuele contexten.[175] Een andere factor is dat het dragen van schattige kleding als volwassen in het westen wordt beschouwd als kinderlijk, waardoor men lolita eerder koppelt aan pedofiele fantasieën dan aan mode. In tegenstelling accepteert, Japan meer dat schattigheid onderdeel is van de mode.[176]

Eerder is er geschreven over het Lolita in seksuele context, maar dat wordt het Lolita complex genoemd, -ook bekend als Lolicon-.[177][178] Deze term werd voor het eerst gebruikt door Russel trainer in zijn roman 'The Lolita Complex' (1966)[179] Deze term werd dan ook populair binnen de otaku cultuur.[180] De term verwijst dan ook naar pedofiele lusten.[181] De uiting is terug te te vinden in de jaren negentig waarin school uniformen het centrale object werden van lust.[182] Kleine jonge meisjes werden dan ook seksueel getint afgebeeld in manga tijdschriften.[183]

Binnen de Japanse cultuur verwijst de naam dan ook eerder naar de schattigheid en elegantie dan naar seksueel aantrekkelijk.[184][185][186] Velen lolita's in Azië zijn er dan ook niet op de hoogte dat er een pedofiel boek bestaat, zij vinden het dan ook walgelijk om te horen dat de lolitamode gekoppeld wordt aan pedofiliteit.[bron?]

Een andere verwarring die vaak bestaat is die tussen de lolitamodestijl en cosplay. Hoewel beide uit Japan zijn overgewaaid, zijn het twee zeer verschillende zaken die afzonderlijk van elkaar moeten worden gezien[187], daar de ene een modestijl is en de andere een rollenspel waarbij met kleding en accessoires een personage wordt uitgebeeld. Dit sluit uiteraard niet uit dat er enige overlap kan bestaan tussen leden van beide groepen.[188] Dit is bijvoorbeeld te zien bij anime conventies zoals de conventie in Götenborg, waarbij cosplay en Japanse mode gemixt wordt.[189] Voor sommige lolita's is het dan ook een belediging als mensen hun outfit als kostuum bestempelen.[190][191]

Fotogalerij

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º http://hdl.handle.net/10292/2448 Kathryn A. Hardy Bernal (2011) The Lolita Complex: a Japanese fashion sbculture and its paradoxes, Auckland University of Technology, New Zealand, p. 20.
  2. º http://dx.doi.org/10.21159/nv.02.02 M. Monden (2008) Transcultural Flow of Demure Aesthetics: Examining Cultural Globalisation through Gothic & Lolita Fashion, The Japan Foundation Sydney, New Voices Volume 2, 21-40, p. 36.
  3. º http://scholarworks.gsu.edu/anthro_hontheses/11/ K. Robinson (2014) Empowered Princesses: An Ethnographic Examination of the Practices, Rituals, and Conflicts within Lolita Fashion Communities in the United States, Georgia State University, p. 9.
  4. º http://scholarworks.gsu.edu/anthro_theses/87/ Chancy J. Gatlin (2014) The Fashion of Frill: The Art of Impression Management in the Atlanta Lolita and Japanese Street Fashion Community, Georgia State University, United States of America, p. 16.
  5. º http://dx.doi.org/10.4236/aasoci.2012.24034 A. Jiratanatiteenun, C. Mizutani, S. Kitaguchi, T. Sato & K. Kajiwara (2012) Habitual Difference in Fashion Behavior of Female College Students between Japan and Thailand, Advances in Applied Sociology, 260-267, p. 261.
  6. º https://eltalpykla.vdu.lt/1/32351 A. Haijima (2013) Japanese Popular Culture in Latvia: Lolita and Mori Fashion, University of Latvia, (Letland), p. 32.
  7. º http://repository.wellesley.edu/thesiscollection/391/ K. Coombes (2016) Consuming Hello Kitty: Saccharide Cuteness in Japanese Society, Wellesly College, United States of America, p. 36.
  8. º http://dx.doi.org/10.21159/nv.02.02 M. Monden (2008) Transcultural Flow of Demure Aesthetics: Examining Cultural Globalisation through Gothic & Lolita Fashion, The Japan Foundation Sydney, New Voices Volume 2, 21-40, p. 29.
  9. º http://scholarworks.gsu.edu/anthro_hontheses/11/ K. Robinson (2014) Empowered Princesses: An Ethnographic Examination of the Practices, Rituals, and Conflicts within Lolita Fashion Communities in the United States, Georgia State University, p. 9.
  10. º Style Spotlight: Gothic Lolita in Belgian Cupcakes Magazine, uitgegeven door Hilde Heyvaert, vol. 5, 2012.
  11. º Style Spotlight: Classic Lolita in Belgian Cupcakes Magazine, uitgegeven door Hilde Heyvaert, vol. 2, 2011.
  12. º Style Spotlight: Sweet Lolita in Belgian Cupcakes Magazine, uitgegeven door Hilde Heyvaert, vol. 1, 2011.
  13. º (en) Lolita Handbook Gearchiveerd. LiveJournal Geraadpleegd op 8, augustus 2017
  14. º Volume 2: Styles, Sub-styles, and Themes. Tumblr Gearchiveerd van het origineel op 10 augustus, 2017 Geraadpleegd op 10 augustus, 2017
  15. º http://dx.doi.org/10.2752/9781474235327/KAWAMURA0008 Y. Kawamura (2012) Harajuka: The Youth in Silent Rebellion, Bloomsbury Fashion Central, 65-75.
  16. º https://eltalpykla.vdu.lt/1/32351 A. Haijima (2013) Japanese Popular Culture in Latvia: Lolita and Mori Fashion, University of Latvia, (Letland), p. 33.
  17. º http://eprints.utas.edu.au/15944/ S. Abigail Staite (2012) Lolita: Atemporal Class-Play With tea and cakes, University of Tasmania, Australia, p. 75.
  18. º http://scholarworks.gsu.edu/anthro_hontheses/11/ K. Robinson (2014) Empowered Princesses: An Ethnographic Examination of the Practices, Rituals, and Conflicts within Lolita Fashion Communities in the United States, Georgia State University, p. 53.
  19. º http://dx.doi.org/10.21159/nv.02.02 M. Monden (2008) Transcultural Flow of Demure Aesthetics: Examining Cultural Globalisation through Gothic & Lolita Fashion, The Japan Foundation Sydney, New Voices Volume 2, 21-40, p. 30.
  20. º Volume 3: The Anatomy of an Outfit op The Lolita Guide Book. Tumblr Gearchiveerd van het origineel op 8 augustus, 2017 Geraadpleegd op ???
  21. º http://scholarworks.gsu.edu/anthro_hontheses/11/ K. Robinson (2014) Empowered Princesses: An Ethnographic Examination of the Practices, Rituals, and Conflicts within Lolita Fashion Communities in the United States, Georgia State University, p. 39.
  22. º http://scholarworks.gsu.edu/anthro_theses/87/ Chancy J. Gatlin (2014) The Fashion of Frill: The Art of Impression Management in the Atlanta Lolita and Japanese Street Fashion Community, Georgia State University, United States of America, p. 79.
  23. º http://dx.doi.org/10.2752/9781474235327/KAWAMURA0008 Y. Kawamura (2012) Harajuka: The Youth in Silent Rebellion, Bloomsbury Fashion Central, 65-75.
  24. º http://hdl.handle.net/10292/2448 Kathryn A. Hardy Bernal (2011) The Lolita Complex: a Japanese fashion subculture and its paradoxes, Auckland University of Technology, New Zealand, p. 55-66.
  25. º http://dx.doi.org/10.21159/nv.02.02 M. Monden (2008) Transcultural Flow of Demure Aesthetics: Examining Cultural Globalisation through Gothic & Lolita Fashion, The Japan Foundation Sydney, New Voices Volume 2, 21-40, p. 26.
  26. º http://www.asia-studies.com/sjeaa2011.1.html T. Younker (2011) Lolita: Dreaming, Despairing, Defying, Stanford Journal of East Asian Affairs, Volume 11 No.1, 97-110, p. 97-98.
  27. º http://scholarworks.gsu.edu/anthro_hontheses/11/ K. Robinson (2014) Empowered Princesses: An Ethnographic Examination of the Practices, Rituals, and Conflicts within Lolita Fashion Communities in the United States, Georgia State University, p. 9-14.
  28. º http://scholarworks.gsu.edu/anthro_hontheses/11/ K. Robinson (2014) Empowered Princesses: An Ethnographic Examination of the Practices, Rituals, and Conflicts within Lolita Fashion Communities in the United States, Georgia State University, p. 39.
  29. º http://nccur.lib.nccu.edu.tw/handle/140.119/79821 A. Peirson-Smith (2015) Hey sister, can I borrow your style?: a study of the trans-cultural, trans-textual flows of the Gothic Lolita trend in Asia and beyond, City University of Hong Kong.
  30. º http://dx.doi.org/10.20381/ruor-4249 L. Atkinson (2015) Down the Rabbit Hole: An Exploration of Japanese Lolita Fashion, University of Ottawa, Canada, p. 14-15.
  31. º http://eprints.hud.ac.uk/23676/ Z. Young Kang & T. Diane Cassidy 2015) Lolita Fashion: A trans­global subculture. Fashion, Style & Popular Culture, 2 (3). pp. 371­-384. ISSN 2050­0726.
  32. º https://eltalpykla.vdu.lt/1/32351 A. Haijima (2013) Japanese Popular Culture in Latvia: Lolita and Mori Fashion, University of Latvia, (Letland), p. 33.
  33. º https://eltalpykla.vdu.lt/1/32351 A. Haijima (2013) Japanese Popular Culture in Latvia: Lolita and Mori Fashion, University of Latvia, (Letland), p. 40.
  34. º Why is Lolita called "Lolita"? Does Lolita Fashion Have Anything To Do With Nabokov?, Caro Dee, F Yeah Lolita, 2013. Blogspot Gearchiveerd van het origineel op 8 augustus, 2017 Geraadpleegd op ???
  35. º https://skemman.is/handle/1946/22798 I. Guðlaug Valdimarsdótti (2015) Fashion Subcultures in Japan. A multilayered history of street fashion in Japan, University of Iceland, p. 21.
  36. º http://repository.wellesley.edu/thesiscollection/391/ K. Coombes (2016) Consuming Hello Kitty: Saccharide Cuteness in Japanese Society, Wellesly College, United States of America, p. 28.
  37. º http://cejsh.icm.edu.pl/cejsh/element/bwmeta1.element.desklight-5ce7475b-0ff6-4d82-8767-082e9ba5cdf1/c/ K. Koma (2013) Kawaii as Represented in Scientific Research: The Possibilities of Kawaii Cultural Studies, Hemispheres, Studies on Cultures and Societies, (28), 103–117.
  38. º https://dspace.carthage.edu/handle/123456789/2121 M. Christopherson (2014) The Power of Cute: Redefining Kawaii Culture As a Feminst Movement, Carthage College, United States of America, p. 5.
  39. º http://repository.wellesley.edu/thesiscollection/391/ K. Coombes (2016) Consuming Hello Kitty: Saccharide Cuteness in Japanese Society, Wellesly College, United States of America, p. 29.
  40. º https://skemman.is/handle/1946/22798 I. Guðlaug Valdimarsdótti (2015) Fashion Subcultures in Japan. A multilayered history of street fashion in Japan, University of Iceland, p. 29.
  41. º http://www.journals.vu.lt/acta-orientalia-vilnensia/article/view/1095 N. Onohara (2011) Japan as fashion: Contemporary reflections on being fashionable, University of Hyogo, Acta Orientalia Vilnensis 2011, 12-1, 29-41, p. 35.
  42. º http://hdl.handle.net/10292/2448 Kathryn A. Hardy Bernal (2011) The Lolita Complex: a Japanese fashion subculture and its paradoxes, Auckland University of Technology, New Zealand, p. 119-121.
  43. º https://skemman.is/handle/1946/22798 I. Guðlaug Valdimarsdótti (2015) Fashion Subcultures in Japan. A multilayered history of street fashion in Japan, University of Iceland, p. 13.
  44. º http://dx.doi.org/10.2752/9781474235327/KAWAMURA0008 Y. Kawamura (2012) Harajuka: The Youth in Silent Rebellion, Bloomsbury, 65-75.
  45. º http://hdl.handle.net/10292/2448 Kathryn A. Hardy Bernal (2011) The Lolita Complex: a Japanese fashion subculture and its paradoxes, Auckland University of Technology, New Zealand, p. 119.
  46. º http://dx.doi.org/10.2752/9781474235327/KAWAMURA0008 Y. Kawamura (2012) Harajuka: The Youth in Silent Rebellion, Bloomsbury Fashion Central, 65-75.
  47. º https://dspace.carthage.edu/handle/123456789/2121 M. Christopherson (2014) The Power of Cute: Redefining Kawaii Culture As a Feminst Movement, Carthage College, United States of America, p. 24.
  48. º Very Old School Lolita: The fashion in the 90's, 80's, and 70's, Caro Dee, F Yeah Lolita, 2010. Blogspot Gearchiveerd van het origineel op 8 augustus, 2017 Geraadpleegd op ???
  49. º http://repository.wellesley.edu/thesiscollection/391/ K. Coombes (2016) Consuming Hello Kitty: Saccharide Cuteness in Japanese Society, Wellesly College, United States of America, p. 35.
  50. º http://dx.doi.org/10.2752/9781474235327/KAWAMURA0008 Y. Kawamura (2012) Harajuka: The Youth in Silent Rebellion, Bloomsbury Fashion Central, 65-75.
  51. º http://dx.doi.org/10.20381/ruor-4249 L. Atkinson (2015) Down the Rabbit Hole: An Exploration of Japanese Lolita Fashion, University of Ottawa, Canada, p. 14.
  52. º http://dx.doi.org/10.2752/9781474235327/KAWAMURA0008 Y. Kawamura (2012) Harajuka: The Youth in Silent Rebellion, Bloomsbury Fashion Central, 65-75.
  53. º http://dx.doi.org/10.20381/ruor-4249 L. Atkinson (2015) Down the Rabbit Hole: An Exploration of Japanese Lolita Fashion, University of Ottawa, Canada, p. 13.
  54. º http://hdl.handle.net/10292/2448 Kathryn A. Hardy Bernal (2011) The Lolita Complex: a Japanese fashion subculture and its paradoxes, Auckland University of Technology, New Zealand, p. 168.
  55. º http://dx.doi.org/10.20381/ruor-4249 L. Atkinson (2015) Down the Rabbit Hole: An Exploration of Japanese Lolita Fashion, University of Ottawa, Canada, p. 18-21.
  56. º http://scholarworks.gsu.edu/anthro_theses/87/ Chancy J. Gatlin (2014) The Fashion of Frill: The Art of Impression Management in the Atlanta Lolita and Japanese Street Fashion Community, Georgia State University, United States of America, p. 61.
  57. º http://dx.doi.org/10.20381/ruor-4249 L. Atkinson (2015) Down the Rabbit Hole: An Exploration of Japanese Lolita Fashion, University of Ottawa, Canada, p. 24.
  58. º http://dx.doi.org/10.1177%2F0011392106066816 Y. Kawamura (2006) Japanese Teens as Producers of Street Fashion, Current Sociology, Vol 54, Issue 5, 784-801, p. 793-794.
  59. º http://dx.doi.org/10.2752/9781474235327/KAWAMURA0008 Y. Kawamura (2012) Harajuka: The Youth in Silent Rebellion, Bloomsbury Fashion Central, 65-75.
  60. º http://dx.doi.org/10.1177%2F0011392106066816 Y. Kawamura (2006) Japanese Teens as Producers of Street Fashion, Current Sociology, Vol 54, Issue 5, 784-801, p. 793-794.
  61. º http://dx.doi.org/10.2752/9781474235327/KAWAMURA0006a Y. Kawamura (2012) Geographically and Stylistically Defined Japanese Subcultures, Bloomsbury Fashion Central, 43-50.
  62. º Tokyo Day 7 Part 3 — Gothic Lolita, Marui One, Marui Young Shinjuku Geraadpleegd op 8 Augustus, 2017
  63. º Pretty in Pink. The Bold Italic Editors Gearchiveerd van het origineel op 9 augustus, 2017 Geraadpleegd op 9 augustus, 2017
  64. º http://www.journals.vu.lt/acta-orientalia-vilnensia/article/view/1095 N. Onohara (2011) Japan as fashion: Contemporary reflections on being fashionable, University of Hyogo, Acta Orientalia Vilnensis 2011, 12-1, 29-41, p. 33.
  65. º Interview: Jenna Winterberg and Michelle Nguyen - Page 1, Aoki, Deb.. Manga About Gearchiveerd van het origineel op 30 maart, 2008 Geraadpleegd op ???
  66. º Gothic & Lolita Bible in English. Japanese Streets Gearchiveerd van het origineel op 8 augustus, 2017 Geraadpleegd op 8 augustus, 2017
  67. º http://dx.doi.org/10.21159/nv.02.02 M. Monden (2008) Transcultural Flow of Demure Aesthetics: Examining Cultural Globalisation through Gothic & Lolita Fashion, The Japan Foundation Sydney, New Voices Volume 2, 21-40, p. 30.
  68. º Baby, the Stars Shine Bright and Tokyo Rebel to open retail locations in New York. Arama! Japan Gearchiveerd van het origineel op 8 augustus, 2017 Geraadpleegd op 8 augustus, 2017
  69. º Fashion Magazine KERA to End Print Publication. Arama! Japan Gearchiveerd van het origineel op 8 augustus, 2017 Geraadpleegd op 8 augustus, 2017
  70. º Japan’s wild, creative Harajuku street style is dead. Long live Uniqlo Gearchiveerd van het origineel op 8 augustus, 2017 Geraadpleegd op 8 augustus, 2017
  71. º http://dx.doi.org/10.2752/9781474235327/KAWAMURA0011 Y. Kawamura (2012) Kouenji and Other Fashion Districts: From Secondhand Clothes Lovers to Fast Fashion Followers, Bloomsbury Fashion Central, 93–98.
  72. º http://dx.doi.org/10.2752/9781474235327/KAWAMURA0011 Y. Kawamura (2012) Kouenji and Other Fashion Districts: From Secondhand Clothes Lovers to Fast Fashion Followers, Bloomsbury Fashion Central, 93–98.
  73. º http://dx.doi.org/10.2752/9781474235327/KAWAMURA0011 Y. Kawamura (2012) Kouenji and Other Fashion Districts: From Secondhand Clothes Lovers to Fast Fashion Followers, Bloomsbury Fashion Central, 93–98.
  74. º http://dx.doi.org/10.2752/9781474235327/KAWAMURA0011 Y. Kawamura (2012) Kouenji and Other Fashion Districts: From Secondhand Clothes Lovers to Fast Fashion Followers, Bloomsbury Fashion Central, 93–98.
  75. º http://dx.doi.org/10.2752/9781474235327/KAWAMURA0011 Y. Kawamura (2012) Kouenji and Other Fashion Districts: From Secondhand Clothes Lovers to Fast Fashion Followers, Bloomsbury Fashion Central, 93–98.
  76. º http://repository.wellesley.edu/thesiscollection/391/ K. Coombes (2016) Consuming Hello Kitty: Saccharide Cuteness in Japanese Society, Wellesly College, United States of America, p. 33. & p 37.
  77. º http://hdl.handle.net/10292/2448 Kathryn A. Hardy Bernal (2011) The Lolita Complex: a Japanese fashion sbculture and its paradoxes, Auckland University of Technology, New Zealand, p. 199.
  78. º http://www.asia-studies.com/sjeaa2011.1.html T. Younker (2011) Lolita: Dreaming, Despairing, Defying, Stanford Journal of East Asian Affairs, Volume 11 No.1, 97-110, p. 106.
  79. º http://repository.wellesley.edu/thesiscollection/391/ K. Coombes (2016) Consuming Hello Kitty: Saccharide Cuteness in Japanese Society, Wellesly College, United States of America, p. 7.
  80. º http://dx.doi.org/10.20381/ruor-4249 L. Atkinson (2015) Down the Rabbit Hole: An Exploration of Japanese Lolita Fashion, University of Ottawa, Canada, p. 40.
  81. º http://www.asia-studies.com/sjeaa2011.1.html T. Younker (2011) Lolita: Dreaming, Despairing, Defying, Stanford Journal of East Asian Affairs, Volume 11 No.1, 97-110, p. 106.
  82. º http://dx.doi.org/10.1080/09555803.2014.900511 Masafumi Monden (2014) Being Alice in Japan: performing a cute, ‘girlish’ revolt, Japan Forum, 26:2, 265-285.
  83. º http://dx.doi.org/10.20381/ruor-4249 L. Atkinson (2015) Down the Rabbit Hole: An Exploration of Japanese Lolita Fashion, University of Ottawa, Canada, p. 40.
  84. º http://ijoc.org/index.php/ijoc/article/view/1333 Perry R. Hinton (2013) Returning in a Different Fashion: Culture, Communication, and Changing Representations of Lolita in Japan and the West, International Journal of Communication 7, 1582–1602, p. 1589.
  85. º http://repository.wellesley.edu/thesiscollection/391/ K. Coombes (2016) Consuming Hello Kitty: Saccharide Cuteness in Japanese Society, Wellesly College, United States of America, p. 45.
  86. º http://www.asia-studies.com/sjeaa2011.1.html T. Younker (2011) Lolita: Dreaming, Despairing, Defying, Stanford Journal of East Asian Affairs, Volume 11 No.1, 97-110, p. 103.
  87. º https://eltalpykla.vdu.lt/1/32351 A. Haijima (2013) Japanese Popular Culture in Latvia: Lolita and Mori Fashion, University of Latvia, (Letland), p. 33.
  88. º http://eprints.utas.edu.au/15944/ S. Abigail Staite (2012) Atemporal Class-Play With tea and cakes, University of Tasmania, Australia, p. 51.
  89. º http://scholarworks.gsu.edu/anthro_theses/87/ Chancy J. Gatlin (2014) The Fashion of Frill: The Art of Impression Management in the Atlanta Lolita and Japanese Street Fashion Community, Georgia State University, United States of America, p. 29.
  90. º https://eltalpykla.vdu.lt/1/32351 A. Haijima (2013) Japanese Popular Culture in Latvia: Lolita and Mori Fashion, University of Latvia, (Letland), p. 33.
  91. º http://repository.wellesley.edu/thesiscollection/391/ K. Coombes (2016) Consuming Hello Kitty: Saccharide Cuteness in Japanese Society, Wellesly College, United States of America, p. 31.
  92. º http://eprints.utas.edu.au/15944/ S. Abigail Staite (2012) Lolita: Atemporal Class-Play With tea and cakes, University of Tasmania, Australia, p. 53.
  93. º http://dx.doi.org/10.21159/nv.02.02 M. Monden (2008) Transcultural Flow of Demure Aesthetics: Examining Cultural Globalisation through Gothic & Lolita Fashion, The Japan Foundation Sydney, New Voices Volume 2, 21-40, p. 25.
  94. º http://www.aut.ac.nz/profiles/test/senior-lecturers/kathryn-hardy-bernal Kathryn A. Hardy Bernal (2007) Kamikaze Girls and Loli-Goths. Conference paper presented for the Fashion in Fiction Conference, University of Technology, Sydney, Australia.
  95. º https://eltalpykla.vdu.lt/1/32351 A. Haijima (2013) Japanese Popular Culture in Latvia: Lolita and Mori Fashion, University of Latvia, (Letland), p. 32.
  96. º http://www.aut.ac.nz/profiles/test/senior-lecturers/kathryn-hardy-bernal Kathryn A. Hardy Bernal (2007) Kamikaze Girls and Loli-Goths. Conference paper presented for the Fashion in Fiction Conference, University of Technology, Sydney, Australia.
  97. º http://hdl.handle.net/10292/2448 Kathryn A. Hardy Bernal (2011) The Lolita Complex: a Japanese fashion sbculture and its paradoxes, Auckland University of Technology, New Zealand, p. 72-73.
  98. º http://repository.wellesley.edu/thesiscollection/391/ K. Coombes (2016) Consuming Hello Kitty: Saccharide Cuteness in Japanese Society, Wellesly College, United States of America, p. 39.
  99. º https://skemman.is/handle/1946/22798 I. Guðlaug Valdimarsdótti (2015) Fashion Subcultures in Japan. A multilayered history of street fashion in Japan, University of Iceland, p. 22.
  100. º http://www.aut.ac.nz/profiles/test/senior-lecturers/kathryn-hardy-bernal Kathryn A. Hardy Bernal (2007) Kamikaze Girls and Loli-Goths. Conference paper presented for the Fashion in Fiction Conference, University of Technology, Sydney, Australia.
  101. º Press Conference, 26 February 2009. Ministry of Foreign Affairs of Japan Gearchiveerd van het origineel op 12 augustus, 2017 Geraadpleegd op 12 augustus, 2017
  102. º Association formed to pitch ‘Lolita fashion’ to the world. The Japan Times Gearchiveerd van het origineel op 11 augustus, 2017 Geraadpleegd op 11 augustus, 2017
  103. º https://rauli.cbs.dk/index.php/cjas/article/view/4020 G. Borggreen (2013) Cute and Cool in Contemporary Japanese Visual Arts. The Copenhagen Journal of Asian Studies, 29(1), 39-60, p. 39.
  104. º http://dx.doi.org/10.2752/9781474235327/KAWAMURA0015 Y. Kawamura (2012) The Globalization of Japanese Subcultures and Fashion: Future Possibilities and Limitations, Bloomsbury Fashion Central, 126-135.
  105. º http://cejsh.icm.edu.pl/cejsh/element/bwmeta1.element.desklight-5ce7475b-0ff6-4d82-8767-082e9ba5cdf1/c/ K. Koma (2013) Kawaii as Represented in Scientific Research: The Possibilities of Kawaii Cultural Studies, Hemispheres, Studies on Cultures and Societies, (28), 103–117.
  106. º http://dx.doi.org/10.20381/ruor-4249 L. Atkinson (2015) Down the Rabbit Hole: An Exploration of Japanese Lolita Fashion, University of Ottawa, Canada, p. 17.
  107. º https://rauli.cbs.dk/index.php/cjas/article/view/4020 G. Borggreen (2013) Cute and Cool in Contemporary Japanese Visual Arts. The Copenhagen Journal of Asian Studies, 29(1), 39-60, p. 39.
  108. º The Kawaii Ambassadors (Ambassadors of Cuteness). Trends in Japan Gearchiveerd van het origineel op 11 augustus, 2017 Geraadpleegd op 11 augustus, 2017
  109. º https://rauli.cbs.dk/index.php/cjas/article/view/4020 G. Borggreen (2013) Cute and Cool in Contemporary Japanese Visual Arts. The Copenhagen Journal of Asian Studies, 29(1), 39-60, p. 39.
  110. º http://scholarworks.gsu.edu/anthro_theses/87/ Chancy J. Gatlin (2014) The Fashion of Frill: The Art of Impression Management in the Atlanta Lolita and Japanese Street Fashion Community, Georgia State University, United States of America, p. 66.
  111. º http://dx.doi.org/10.1177%2F0011392106066816 Y. Kawamura (2006) Japanese Teens as Producers of Street Fashion, Current Sociology, Vol 54, Issue 5, 784-801, p. 798.
  112. º http://dx.doi.org/10.1177%2F0011392106066816 Y. Kawamura (2006) Japanese Teens as Producers of Street Fashion, Current Sociology, Vol 54, Issue 5, 784-801, p. 793-794.
  113. º http://dx.doi.org/10.2752/9781474235327/KAWAMURA0015 Y. Kawamura (2012) The Globalization of Japanese Subcultures and Fashion: Future Possibilities and Limitations, Bloomsbury Fashion Central, 126-135.
  114. º https://skemman.is/handle/1946/22798 I. Guðlaug Valdimarsdótti (2015) Fashion Subcultures in Japan. A multilayered history of street fashion in Japan, University of Iceland, p. 32.
  115. º http://urn.kb.se/resolve?urn=urn:nbn:se:su:diva-62778 K. Mikami (2011) Cultural Globalization in People’s Life Experiences: Japanese Popular Cultural Styles in Sweden, Stockholm University, p. 46.
  116. º http://eprints.hud.ac.uk/23676/ Z. Young Kang & T. Diane Cassidy 2015) Lolita Fashion: A trans­global subculture. Fashion, Style & Popular Culture, 2 (3). pp. 371­-384. ISSN 2050­0726.
  117. º http://urn.kb.se/resolve?urn=urn:nbn:se:su:diva-62778 K. Mikami (2011) Cultural Globalization in People’s Life Experiences: Japanese Popular Cultural Styles in Sweden, Stockholm University, p. 34
  118. º http://urn.kb.se/resolve?urn=urn:nbn:se:su:diva-62778 K. Mikami (2011) Cultural Globalization in People’s Life Experiences: Japanese Popular Cultural Styles in Sweden, Stockholm University.
  119. º http://scholarworks.gsu.edu/anthro_theses/87/ Chancy J. Gatlin (2014) The Fashion of Frill: The Art of Impression Management in the Atlanta Lolita and Japanese Street Fashion Community, Georgia State University, United States of America, p. 61.
  120. º http://urn.kb.se/resolve?urn=urn:nbn:se:su:diva-62778 K. Mikami (2011) Cultural Globalization in People’s Life Experiences: Japanese Popular Cultural Styles in Sweden, Stockholm University, p. 46-55.
  121. º http://hdl.handle.net/10292/2448 Kathryn A. Hardy Bernal (2011) The Lolita Complex: a Japanese fashion subculture and its paradoxes, Auckland University of Technology, New Zealand, p. 75-118.
  122. º http://ijoc.org/index.php/ijoc/article/view/1333 Perry R. Hinton (2013) Returning in a Different Fashion: Culture, Communication, and Changing Representations of Lolita in Japan and the West, International Journal of Communication 7, 1582–1602.
  123. º http://www.asia-studies.com/sjeaa2011.1.html T. Younker (2011) Lolita: Dreaming, Despairing, Defying, Stanford Journal of East Asian Affairs, Volume 11 No.1, 97-110, p. 98. & p. 100.
  124. º Tokyo’s Lolita scene all about escapismn. The Japan Times Gearchiveerd van het origineel op 11 augustus, 2017 Geraadpleegd op 11 augustus, 2017
  125. º Let’s talk 100 percent kawaii!. The Japan Times Gearchiveerd van het origineel op 6 augustus, 2017 Geraadpleegd op 6 augustus, 2017
  126. º http://www.asia-studies.com/sjeaa2011.1.html T. Younker (2011) Lolita: Dreaming, Despairing, Defying, Stanford Journal of East Asian Affairs, Volume 11 No.1, 97-110, p. 100.
  127. º http://scholarworks.gsu.edu/anthro_hontheses/11/ K. Robinson (2014) Empowered Princesses: An Ethnographic Examination of the Practices, Rituals, and Conflicts within Lolita Fashion Communities in the United States, Georgia State University.
  128. º http://hdl.handle.net/10292/2448 Kathryn A. Hardy Bernal (2011) The Lolita Complex: a Japanese fashion sbculture and its paradoxes, Auckland University of Technology, New Zealand, p. 185.
  129. º http://www.aut.ac.nz/profiles/test/senior-lecturers/kathryn-hardy-bernal Kathryn A. Hardy Bernal (2007) Kamikaze Girls and Loli-Goths. Conference paper presented for the Fashion in Fiction Conference, University of Technology, Sydney, Australia.
  130. º http://hdl.handle.net/10292/2448 Kathryn A. Hardy Bernal (2011) The Lolita Complex: a Japanese fashion subculture and its paradoxes, Auckland University of Technology, New Zealand, p. 51.
  131. º http://ksci.kisti.re.kr/search/article/articleView.ksci?articleBean.atclMgntNo=E1JCAN_2010_v10n1_1 J. Joohee Park (2010) Japanese Youth Subcultures Styles of the 2000s, International Journal of Costume and Fashion, Volume 10 No. 1, 1-13.
  132. º https://skemman.is/handle/1946/22798 I. Guðlaug Valdimarsdótti (2015) Fashion Subcultures in Japan. A multilayered history of street fashion in Japan, University of Iceland, p. 21.
  133. º http://eprints.utas.edu.au/15944/ S. Abigail Staite (2012) Lolita: Atemporal Class-Play With tea and cakes, University of Tasmania, Australia, p. 10-12.
  134. º http://urn.kb.se/resolve?urn=urn:nbn:se:su:diva-62778 K. Mikami (2011) Cultural Globalization in People’s Life Experiences: Japanese Popular Cultural Styles in Sweden, Stockholm University, p. 64.
  135. º http://ijoc.org/index.php/ijoc/article/view/1333 Perry R. Hinton (2013) Returning in a Different Fashion: Culture, Communication, and Changing Representations of Lolita in Japan and the West, International Journal of Communication 7, 1582–1602, p. 1598.
  136. º http://www.asia-studies.com/sjeaa2011.1.html T. Younker (2011) Lolita: Dreaming, Despairing, Defying, Stanford Journal of East Asian Affairs, Volume 11 No.1, 97-110, p. 100. & p. 106.
  137. º http://dx.doi.org/10.2752/175174111X12858453158066 Osmud Rahman, Liu Wing-Sun, Elita Lam & Chan Mong-Tai (2011) “Lolita”: Imaginative Self and Elusive Consumption, Fashion Theory, 15:1, 7-27.
  138. º http://nccur.lib.nccu.edu.tw/handle/140.119/79821 A. Peirson-Smith (2015) Hey sister, can I borrow your style?: a study of the trans-cultural, trans-textual flows of the Gothic Lolita trend in Asia and beyond, City University of Hong Kong.
  139. º https://eltalpykla.vdu.lt/1/32351 A. Haijima (2013) Japanese Popular Culture in Latvia: Lolita and Mori Fashion, University of Latvia, (Letland), p. 32.
  140. º http://dx.doi.org/10.2752/9781474235327/KAWAMURA0008 Y. Kawamura (2012) Harajuka: The Youth in Silent Rebellion, Bloomsbury Fashion Central, 65-75.
  141. º http://dx.doi.org/10.2752/9781474235327/KAWAMURA0012 Y. Kawamura (2012) Individual and Institutional Networks within a Subcultural System: Efforts to Validate and Valorize New Tastes in Fashion, 99-114.
  142. º http://dx.doi.org/10.2752/9781474235327/KAWAMURA0008 Y. Kawamura (2012) Harajuka: The Youth in Silent Rebellion, Bloomsbury Fashion Central, 65-75.
  143. º http://dx.doi.org/10.2752/175174111X12858453158066 Osmud Rahman, Liu Wing-Sun, Elita Lam & Chan Mong-Tai (2011) “Lolita”: Imaginative Self and Elusive Consumption, Fashion Theory, 15:1, 7-27.
  144. º http://eprints.hud.ac.uk/23676/ Z. Young Kang & T. Diane Cassidy 2015) Lolita Fashion: A trans­global subculture. Fashion, Style & Popular Culture, 2 (3). pp. 371­-384. ISSN 2050­0726.
  145. º https://dspace.carthage.edu/handle/123456789/2121 M. Christopherson (2014) The Power of Cute: Redefining Kawaii Culture As a Feminst Movement, Carthage College, United States of America, p. 24.
  146. º http://eprints.utas.edu.au/15944/ S. Abigail Staite (2012) Lolita: Atemporal Class-Play With tea and cakes, University of Tasmania, Australia, p. 81-86.
  147. º http://urn.kb.se/resolve?urn=urn:nbn:se:su:diva-62778 K. Mikami (2011) Cultural Globalization in People’s Life Experiences: Japanese Popular Cultural Styles in Sweden, Stockholm University, p. 62-63.
  148. º http://hdl.handle.net/10292/2448 Kathryn A. Hardy Bernal (2011) The Lolita Complex: a Japanese fashion subculture and its paradoxes, Auckland University of Technology, New Zealand, p. 119.
  149. º http://scholarworks.gsu.edu/anthro_hontheses/11/ K. Robinson (2014) Empowered Princesses: An Ethnographic Examination of the Practices, Rituals, and Conflicts within Lolita Fashion Communities in the United States, Georgia State University, p. 47.
  150. º http://eprints.utas.edu.au/15944/ S. Abigail Staite (2012) Atemporal Class-Play With tea and cakes, University of Tasmania, Australia, p. 69.
  151. º http://eprints.hud.ac.uk/23676/ Z. Young Kang & T. Diane Cassidy 2015) Lolita Fashion: A trans­global subculture. Fashion, Style & Popular Culture, 2 (3). pp. 371­-384. ISSN 2050­0726.
  152. º http://scholarworks.gsu.edu/anthro_hontheses/11/ K. Robinson (2014) Empowered Princesses: An Ethnographic Examination of the Practices, Rituals, and Conflicts within Lolita Fashion Communities in the United States, Georgia State University, p. 38.
  153. º http://scholarworks.gsu.edu/anthro_hontheses/11/ K. Robinson (2014) Empowered Princesses: An Ethnographic Examination of the Practices, Rituals, and Conflicts within Lolita Fashion Communities in the United States, Georgia State University, p. 61.
  154. º http://scholarworks.gsu.edu/anthro_theses/87/ Chancy J. Gatlin (2014) The Fashion of Frill: The Art of Impression Management in the Atlanta Lolita and Japanese Street Fashion Community, Georgia State University, United States of America, p. 93.
  155. º http://scholarworks.gsu.edu/anthro_theses/87/ Chancy J. Gatlin (2014) The Fashion of Frill: The Art of Impression Management in the Atlanta Lolita and Japanese Street Fashion Community, Georgia State University, United States of America, p. 93.
  156. º http://scholarworks.gsu.edu/anthro_hontheses/11/ K. Robinson (2014) Empowered Princesses: An Ethnographic Examination of the Practices, Rituals, and Conflicts within Lolita Fashion Communities in the United States, Georgia State University, p. 85.
  157. º http://scholarworks.gsu.edu/anthro_theses/87/ Chancy J. Gatlin (2014) The Fashion of Frill: The Art of Impression Management in the Atlanta Lolita and Japanese Street Fashion Community, Georgia State University, United States of America, p. 104-107.
  158. º http://hdl.handle.net/10292/2448 Kathryn A. Hardy Bernal (2011) The Lolita Complex: a Japanese fashion sbculture and its paradoxes, Auckland University of Technology, New Zealand, p. 221.
  159. º http://scholarworks.gsu.edu/anthro_hontheses/11/ K. Robinson (2014) Empowered Princesses: An Ethnographic Examination of the Practices, Rituals, and Conflicts within Lolita Fashion Communities in the United States, Georgia State University, p. 57.
  160. º http://scholarworks.gsu.edu/anthro_theses/87/ Chancy J. Gatlin (2014) The Fashion of Frill: The Art of Impression Management in the Atlanta Lolita and Japanese Street Fashion Community, Georgia State University, United States of America, p. 103-104.
  161. º http://scholarworks.gsu.edu/anthro_theses/87/ Chancy J. Gatlin (2014) The Fashion of Frill: The Art of Impression Management in the Atlanta Lolita and Japanese Street Fashion Community, Georgia State University, United States of America, p. 68.
  162. º http://scholarworks.gsu.edu/anthro_theses/87/ Chancy J. Gatlin (2014) The Fashion of Frill: The Art of Impression Management in the Atlanta Lolita and Japanese Street Fashion Community, Georgia State University, United States of America, p. 70-72.
  163. º http://eprints.hud.ac.uk/23676/ Z. Young Kang & T. Diane Cassidy 2015) Lolita Fashion: A trans­global subculture. Fashion, Style & Popular Culture, 2 (3). pp. 371­-384. ISSN 2050­0726.
  164. º https://dspace.carthage.edu/handle/123456789/2121 M. Christopherson (2014) The Power of Cute: Redefining Kawaii Culture As a Feminst Movement, Carthage College, United States of America, p. 23.
  165. º http://ijoc.org/index.php/ijoc/article/view/1333 Perry R. Hinton (2013) Returning in a Different Fashion: Culture, Communication, and Changing Representations of Lolita in Japan and the West, International Journal of Communication 7, 1582–1602, p. 1584.
  166. º http://scholarworks.gsu.edu/anthro_hontheses/11/ K. Robinson (2014) Empowered Princesses: An Ethnographic Examination of the Practices, Rituals, and Conflicts within Lolita Fashion Communities in the United States, Georgia State University, p. 28.
  167. º http://scholarworks.gsu.edu/anthro_theses/87/ Chancy J. Gatlin (2014) The Fashion of Frill: The Art of Impression Management in the Atlanta Lolita and Japanese Street Fashion Community, Georgia State University, United States of America, p. 67.
  168. º http://ijoc.org/index.php/ijoc/article/view/1333 Perry R. Hinton (2013) Returning in a Different Fashion: Culture, Communication, and Changing Representations of Lolita in Japan and the West, International Journal of Communication 7, 1582–1602, p. 1589.
  169. º http://ijoc.org/index.php/ijoc/article/view/1333 Perry R. Hinton (2013) Returning in a Different Fashion: Culture, Communication, and Changing Representations of Lolita in Japan and the West, International Journal of Communication 7, 1582–1602, p. 1585.
  170. º http://scholarworks.gsu.edu/anthro_hontheses/11/ K. Robinson (2014) Empowered Princesses: An Ethnographic Examination of the Practices, Rituals, and Conflicts within Lolita Fashion Communities in the United States, Georgia State University, p. 30.
  171. º http://ijoc.org/index.php/ijoc/article/view/1333 Perry R. Hinton (2013) Returning in a Different Fashion: Culture, Communication, and Changing Representations of Lolita in Japan and the West, International Journal of Communication 7, 1582–1602, p. 1584-1585.
  172. º Lolita Fashion. The Paris Review Gearchiveerd van het origineel op 6 augustus, 2017 Geraadpleegd op 6 augustus, 2017
  173. º http://ijoc.org/index.php/ijoc/article/view/1333 Perry R. Hinton (2013) Returning in a Different Fashion: Culture, Communication, and Changing Representations of Lolita in Japan and the West, International Journal of Communication 7, 1582–1602, p. 1586-1587.
  174. º Lolita Nylon Advertenties Gearchiveerd van het origineel op 6 augustus, 2017 Geraadpleegd op 6 augustus 2017
  175. º http://dx.doi.org/10.21159/nv.02.02 M. Monden (2008) Transcultural Flow of Demure Aesthetics: Examining Cultural Globalisation through Gothic & Lolita Fashion, The Japan Foundation Sydney, New Voices Volume 2, 21-40, p. 34.
  176. º http://dx.doi.org/10.21159/nv.02.02 M. Monden (2008) Transcultural Flow of Demure Aesthetics: Examining Cultural Globalisation through Gothic & Lolita Fashion, The Japan Foundation Sydney, New Voices Volume 2, 21-40, p. 34.
  177. º http://repository.wellesley.edu/thesiscollection/391/ K. Coombes (2016) Consuming Hello Kitty: Saccharide Cuteness in Japanese Society, Wellesly College, United States of America, p. 33.
  178. º http://ijoc.org/index.php/ijoc/article/view/1333 Perry R. Hinton (2013) Returning in a Different Fashion: Culture, Communication, and Changing Representations of Lolita in Japan and the West, International Journal of Communication 7, 1582–1602, p. 1593.
  179. º Why is Lolita called "Lolita"? Does Lolita Fashion Have Anything To Do With Nabokov?, Caro Dee, F Yeah Lolita, 2013.. Blogspot Gearchiveerd van het origineel op 8 augustus, 2017 Geraadpleegd op 11 augustus, 2017
  180. º http://repository.wellesley.edu/thesiscollection/391/ K. Coombes (2016) Consuming Hello Kitty: Saccharide Cuteness in Japanese Society, Wellesly College, United States of America, p. 36.
  181. º http://repository.wellesley.edu/thesiscollection/391/ K. Coombes (2016) Consuming Hello Kitty: Saccharide Cuteness in Japanese Society, Wellesly College, United States of America, p. 36.
  182. º http://dx.doi.org/10.2752/136270402778869046 Sharon Kinsella (2002) What's Behind the Fetishism of Japanese School Uniforms?, Fashion Theory, 6:2, 215-237.
  183. º http://dx.doi.org/10.2752/136270402778869046 Sharon Kinsella (2002) What's Behind the Fetishism of Japanese School Uniforms?, Fashion Theory, 6:2, 215-237.
  184. º http://nccur.lib.nccu.edu.tw/handle/140.119/79821 A. Peirson-Smith (2015) Hey sister, can I borrow your style?: a study of the trans-cultural, trans-textual flows of the Gothic Lolita trend in Asia and beyond, City University of Hong Kong, p. 10.
  185. º http://dx.doi.org/10.4236/aasoci.2012.24038A. Jiratanatiteenun, C. Mizutani, S. Kitaguchi, T. Sato & K. Kajiwara (2012) The Transformation of Japanese Street Fashion between 2006 and 2011, Advances in Applied Sociology, 2, 292-302, p. 294.
  186. º http://dx.doi.org/10.2752/BEWDF/EDch6063 C. Tidwell (2010) Street and Youth Fashion in Japan, In J.E. Vollmer (Eds.), Berg Encyclopedia of World Dress and Fashion: East Asia, Oxford: Berg Publishers, 398–403.
  187. º http://eprints.utas.edu.au/15944/ S. Abigail Staite (2012) Lolita: Atemporal Class-Play With tea and cakes, University of Tasmania, Australia, p. 2.
  188. º De opkomst van de mangacultuur in België. Een subcultuuronderzoek., Lora-Elly Vannieuwenhuysen, p. 48, KU Leuven, 2014-2015.
  189. º http://urn.kb.se/resolve?urn=urn:nbn:se:su:diva-62778 K. Mikami (2011) Cultural Globalization in People’s Life Experiences: Japanese Popular Cultural Styles in Sweden, Stockholm University, p. 5-12.
  190. º http://dx.doi.org/10.2752/9781474235327/KAWAMURA0008 Y. Kawamura (2012) Harajuka: The Youth in Silent Rebellion, Bloomsbury Fashion Central, 65-75.
  191. º http://scholarworks.gsu.edu/anthro_theses/87/ Chancy J. Gatlin (2014) The Fashion of Frill: The Art of Impression Management in the Atlanta Lolita and Japanese Street Fashion Community, Georgia State University, United States of America, p. 30.
rel=nofollow
rel=nofollow

Externe Links

Interviews

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Lolita fashion op Wikimedia Commons.

rel=nofollow
Overgenomen van "https://nl.wikisage.org/w/index.php?title=Lolita_(subcultuur)&oldid=369789"