Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Slechthorendheid

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Slechthorend oftewel SH oftewel hardhorend oftewel hardhorig is als je een gehoorverlies van méér dan 20 dB(A) (=decibel) hebt.
Om de mate van slechthorendheid aan te geven worden in Nederland de onderstaande definities aangehouden:


gehoorverlies in dB naam Omschrijving hulpmiddel
0 tot 30 normaal horend tot licht slechthorend Een gesprek op grote afstand of zachte gesprekken zullen misschien niet altijd gevolgd kunnen worden. (meestal) geen
30 tot 60 licht tot matig slechthorend Een gesprek op meer dan één meter of een zacht gesprek lukt vaak niet. Groepsgesprekken zijn een probleem. hoortoestel
60 tot 70 zwaar slechthorend Groepsgesprekken zijn heel moeilijk, gesprekken op luide toon worden wel verstaan. hoortoestel of EAS
70 tot 90 ernstig slechthorend Gesprekken op luide toon worden nog wel gehoord, maar niet altijd verstaan. zwaar hoortoestel of EAS
90 tot 110 doof (zeer ernstig slechthorend of doof met restgehoor) Alleen omgevingsgeluid op zeer korte afstand wordt nog gehoord, gesprekken zijn niet meer mogelijk. zwaar hoortoestel of CI
110 tot 120 diepdoof Enkel lage tonen op zeer korte afstand worden nog waargenomen. Dit kan niet echt 'horen' genoemd worden, het oor neemt alleen nog wat trillingen waar CI
vanaf 120 vibratiedoof Ook trillingen worden niet meer waargenomen CI

Slechthorendheid kan met een hoortoestel wel enigszins gecompenseerd worden, maar een slechthorende zal zelfs met een hoortoestel nooit zo goed kunnen horen als een persoon zonder enige gehoorbeperking. Bij ernstige slechthorendheid op beide oren kan een cochleair implantaat een uitkomst zijn. Bij eenzijdige doofheid kan een BAHA een uitkomst zijn. Bij lawaaidoofheid hoort iemand wel de lagere tonen, maar hij hoort niet de hogere tonen. Bij hogere tonen is hij doof. Daarom is er een oplossing: EAS, een hydride systeem met hoortoestel en cochleair implantaat.

Men spreekt van doofheid als iemand zelfs met een hoortoestel een gesprek met één persoon niet kan volgen. Veel slechthorenden kunnen (zij het soms met moeite) de menselijke stem horen en verstaan. Dat betekent dat slechthorende kinderen over het algemeen beter leren spreken dan dove kinderen, omdat ze hun eigen stem kunnen horen.

Slechthorenden kunnen lang niet altijd bellen met een mobiele telefoon. Ook met een gewone telefoon (of ze nu een versterker hebben of niet) lukt dit niet altijd. Voor doven is dit in het geheel niet mogelijk, zij kunnen een teksttelefoon gebruiken. Ook hebben zij de mogelijkheid tot chatten of sms.

De meeste slechthorenden beheersen de gesproken taal als moedertaal en krijgen doorgaans geen gebarentaal aangeboden uit hun omgeving. Ze voelen zich vaak niet thuis in de dovengemeenschap door de taalbarrière (doven "spreken" immers gebarentaal) en de sterk verschillende beleving van hun audieve beperking : waar sommige (prelinguaal) doven trots zijn op hun doofzijn, camoufleren veel slechthorenden hun hoortoestellen zoveel mogelijk. Bij de horenden voelen ze zich vaak buitengesloten. Spreekwoordelijk en generaliserend vallen de slechthorenden tussen de wal en het schip.

Er zijn verschillende oorzaken waardoor men slechthorend (geboren) wordt. Het kan komen door ziekte (bijvoorbeeld hersenvliesontsteking of de ziekte van Ménière), ouderdom, erfelijkheid, een ongeluk, te lange blootstelling aan een te hoge geluidssterkte (gehoorschade) of een andere, onbekende, oorzaak.

Terminologie

De term gehoorgestoord is vanwege de negatieve bijklank ("gestoord") niet meer zo gangbaar in Nederland. In Vlaanderen is gehoorgestoord een gangbare term bij overheid en (para-)medische sector.[1][2] In academische kringen gebruikt men doorgaans "personen met een auditieve beperking". De betekenis en lading van 'gehoorgestoord' is in Nederland en Vlaanderen hetzelfde, waarbij 'gestoord' een andere omschrijving is van 'afwijkend van de norm'. Voor zowel Nederlandse als Vlaamse doven is de term gehoorgestoord niet neutraal.[3]

Zie ook

  • Doof (doorverwijzing).

Referenties

rel=nofollow

Externe links