Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Manchester United FC

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow
Bestand:Manchester United 17-10-2009 13-39-07.JPG
De hoofdingang van het voetbalstadion
Bestand:Manchester The United trinity.jpg
George Best, Denis Law en Bobby Charlton

Manchester United Football Club (van oorsprong Newton Heath L&YR FC of afgekort MUFC) is een Engelse voetbalclub uit Manchester. De club is opgericht in 1878 en heeft sinds 1902 de naam Manchester United.

De club is de meest succesvolle ploeg uit de geschiedenis van het Engelse voetbal en de meest succesvolle van dit moment met 20 belangrijke bekers sinds Alex Ferguson bij Manchester United kwam in november 1986. Ze wonnen reeds 20 keer de Premier League. De club won in 1999 en 2008 de Champions League en was in zowel 2009 als in 2011 de verliezend finalist. Manchester United speelt zijn thuiswedstrijden op Old Trafford, een stadion met een capaciteit van 76.312 plaatsen. De laatste uitbreiding van 7900 plaatsen werd verkregen door de noordoost- en noordwesthoeken van het stadion te verhogen. Zelfs na deze uitbreiding is het stadion bijna elke wedstrijd uitverkocht. De club haalt dan ook de hoogste gemiddelde toeschouwersaantallen van de Premier League. De thuiswedstrijden van de club worden gespeeld in een rood-wit-zwart tenue.

Op 12 mei 2005 is de club in handen gekomen van de Amerikaanse zakenman Malcolm Glazer. Hij betaalde £800 miljoen, zo'n € 1,2 miljard. Sinds 16 mei wist hij 75% van de aandelen te verwerven. Dit percentage is nodig om de club van de beurs te halen.

Manchester United is een van de weinige clubs die met zijn jeugdopleiding de Europese top wist te bereiken. Manchester United is partner van Unicef en treedt op als nationaal ambassadeur voor het VN-kinderfonds.

Manchester United slaagde er als een van de weinige Europese topclubs in om samen met Ajax, Chelsea, Juventus en Bayern München, alle drie de UEFA-hoofdcompetities (Europacup I / UEFA Champions League, Europacup II, en UEFA Cup / UEFA Europa League) te winnen.

Geschiedenis

Een mooie start

In 1878 begint de club onder de naam Newton Heath, een voetbalclub gevormd door de werknemers op de Lancashire-Yorkshire spoorlijn. Aangezien ze zichzelf niet goed genoeg vinden, besluiten spelers en clubs een jaar later niet mee te doen aan de nieuw gestarte Football League. Pas in 1892 volgt toetreding.

Tegen het einde van de 19e eeuw had de club financiële problemen en dreigde te verdwijnen. Met een klein gelukje kwam er een redder in de vorm van John Henry Davies die investeerde in de club met als enige tegenprestaties mee het beleid te mogen bepalen. Hij was een drijvende kracht achter de naamsverandering aan het begin van de 20e eeuw. Verschillende namen werden niet goed bevonden waaronder Manchester Central en Manchester Celtic. Uiteindelijk werd Manchester United de naam. Dit was in april/mei 1902.

In 1903 werd Ernest Mangnall aangetrokken als secretaris. Eigenlijk werd hij de eerste manager (in Engeland wordt de trainer van een ploeg manager genoemd omdat zijn job meer is dan enkel de trainingen leiden, hij verzorgt ook de contracten, transfers, etc.) van de ploeg. Hij trok enkele spelers aan en slaagde er in het seizoen 1905/06 in met de ploeg naar eerste klasse te promoveren. Twee seizoenen later (1907/08) won Manchester het kampioenschap en in het seizoen 1908/09 de Charity Shield en nog een seizoen later de FA Cup.

In 1908 was er daarenboven gestart met de bouw van een nieuw stadion, het nu in heel de voetbalwereld bekende Old Trafford. Het stadion werd op 19 februari 1910 in gebruik genomen met een wedstrijd tegen Liverpool. Het stadion had een capaciteit van 80.000 toeschouwers. Hoewel de eerste wedstrijd met 3-4 werd verloren, bleek het stadion een goede thuishaven te zijn voor Manchester aangezien ze hun eerste volledige Old Trafford-seizoen (1910/11) konden beëindigen met de titel die ze op de laatste dag van de competitie haalden met een 5-1-overwinning tegen Sunderland. Dit was echter het einde van een eerste succesperiode. Er volgde een periode met verschillende managerwissels en zwakke resultaten, met als dieptepunt een 18e plaats in het seizoen 1914/15 waarbij nipt degradatie werd ontweken. Erger was dat stadsrivaal Manchester City dat jaar onder leiding van Uniteds succescoach Magnall de vijfde plek behaalde.

Tijdens de rest van de Eerste Wereldoorlog werd de Football League opgeschort, wat het herstel van Manchester bemoeilijkte.

Een moeilijk vervolg

Tussen de twee wereldoorlogen had Manchester United het moeilijk. Er werd geen enkele eerste klasse-titel behaald en de club danste tussen de eerste en tweede klasse. Tegen het einde van het seizoen 1931/32 ging het ook financieel heel slecht. Toen de club bijna bankroet was, trad een nieuwe redder naar voren in de vorm van James Gibson. Hij investeerde 30.000£ en betaalde de spelers, duidde Scott Duncan aan als manager en gaf hem geld voor nieuwe spelers. Al deze moeite bleek tevergeefs, want Manchester ontsnapte in het seizoen 1933/34 nipt aan degradatie naar de derde klasse. Twee seizoenen later was het tij gekeerd en Manchester won de titel in de tweede klasse. De vreugde was echter van korte duur aangezien een seizoen later United opnieuw zakte. Het seizoen 1939/40 werd dan toch voor het eerst in jaren een seizoen waarin Manchester zich in de eerste klasse kon handhaven.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog viel het kampioenschap opnieuw stil. Dit weerhield Manchester United er niet van om in het nieuws te blijven. Op 11 maart 1941 werd het stadion namelijk gebombardeerd. Ondanks deze tegenslag werd de oorlog voor Manchester op een zeer positieve wijze beëindigd. Matt Busby tekende zijn eerste managerscontract bij de club. Wat startte met een contract voor vijf jaar, werd uiteindelijk 25 jaar. En zo begonnen "The Busby Years"

"The Busby Years"

Bestand:Sir Matt Busby Statue.jpg
Standbeeld van Matt Busby op Old Trafford

Matt Busby had tijdens de Tweede Wereldoorlog een regiment in het leger geleid en had daar zijn leiderscapaciteiten getoond. Daar had hij ook kennisgemaakt en vriendschap gesloten met Jimmy Murphy, een man die hij onmiddellijk in zijn coachingstaf opnam. Verder trokken ze een aantal spelers aan met als doel United een vaste waarde te maken in de Engelse competitie. In het eerste naoorlogse seizoen (1946/47) slaagden ze hier bijna in door de tweede plaats te behalen achter Liverpool. Busby's grootste verdienste voor Manchester was waarschijnlijk zijn geloof in eigen jeugdspelers. En zo behaalde hij met een mix van jonge spelers en ervaren mannen een seizoen later de FA Cup.

Op een titel was het echter wachten tot het seizoen 1951/52. Manchester eindigde in de tussentijd vier keer als tweede en nooit lager dan de vierde plaats. In de jaren nadien werkte Busby hard aan een gedegen jeugdopleiding en vormde de Busby Youth Academy, de voorloper van de nu wereldvermaarde jeugdopleiding bij Manchester United. De spelers uit deze academy werden eerst een beetje lachend Busby Babes genoemd, een spotnaam die later eerder een kwaliteitsmerk werd. In de seizoenen 55/56 en 56/57 werd de titel tweemaal op rij gewonnen met een ploeg die bijna enkel uit Busby Babes bestond. Bewijs van het hoge niveau van de opleiding was dat United de eerste vijf edities van de in 1953 opgestarte FA Youth Cup op zijn naam schreef. Een van de meest legendarische spelers die uit de Academy kwam was Duncan Edwards, die in 1953 op 16-jarige leeftijd een vaste stek veroverde in het eerste team.

In 1958 sloeg het noodlot echter toe. Terwijl heel Europa overtuigd was dat Manchester United het ongenaakbare Real Madrid naar de Europese kroon ging steken, stortte hun vliegtuig neer. Na het winnen van de wedstrijd tegen Rode Ster Belgrado vlogen ze terug naar Engeland. Na het bijtanken in München crashte de vlieger bij een poging om op te stijgen. Op 6 februari 1958 stierven 22 mensen in de crash waaronder acht spelers. Duncan Edwards overleed 15 dagen later in het hospitaal aan zijn verwondingen. De voetbalwereld was in rouw en niemand geloofde dat Manchester deze klap te boven zou komen.

Met een opgelapt team bereikte United toch nog de finale van de FA Cup, die werd verloren, en werd tweede in de competitie: een onverwacht resultaat. Aan het stadion van Old Trafford hangt nog steeds een klok waarvan de datumaanduiding stil blijft staan op 6 februari 58. Dit als stille getuige van een zwarte dag in de geschiedenis van Manchester United.

Bestand:WillemIIManchesterUnited1963b.jpg
Teams van Manchester en Willem II

Iedereen die dacht dat Matt Busby na het bouwen van dit team nooit de moed zou vinden om opnieuw te starten, werd door hemzelf terechtgewezen. Aan het begin van de jaren 60 werd alweer hard gewerkt aan een nieuw team van Busby Babes. Samen met Jimmy Murphy bouwde hij een ploeg die in 1963 de FA Cup won, in 1965 en 1967 het kampioenschap en zijn grootste overwinning in 1968, de Europacup I, tien jaar na de crash. De nieuwe ploeg bestond wederom uit een mix van jeugdspelers en ervaren rotten. Van de ploeg van 58 bleven nog drie spelers over, onder wie Bobby Charlton. In de finale werd het Benfica van Eusébio na verlenging met 4-1 verslagen.
Spelers die deze tweede periode van Busby Babes kleurden, zijn ook vandaag de dag nog steeds legendes. Bobby Charlton, die als aanvoerder Engeland naar het wereldkampioenschap loodste in 1966, George Best, die even berucht was om zijn magie binnen de lijnen als zijn levensstijl erbuiten, en, om het trio af te ronden, Denis Law, die in 1964 tot Europees voetballer van het jaar werd gekroond.

Het jaar na de Europese titel (1968/69) was er te veel gemakzucht in de ploeg en werd slechts de elfde plaats behaald. Matt Busby nam na 25 jaar als manager ontslag aan het einde van dit seizoen, na alles bereikt te hebben met de ploeg was zijn plaats in de geschiedenis van Manchester verzekerd.

Het opvullen van een leegte

Een legendarisch figuur die 25 jaar een ploeg geleid heeft opvolgen is niet gemakkelijk. De zoektocht naar een opvolger was dan ook een parcours van vallen en opstaan. Er begon opnieuw een periode van wisselende successen en veel trainerswissels. De eerste opvolger van Busby werd op Tweede Kerstdag in 1970 reeds ontslagen en opgevolgd door... Matt Busby. Busby was door het management gevraagd om opnieuw de managerszetel in te vullen tot het einde van het seizoen in de hoop een betere opvolger te vinden. Deze werd niet gevonden, met een degradatie in 1974 tot gevolg. In de laatste wedstrijd van het seizoen, tegen Manchester City, was het uitgerekend oud-United-ster Denis Law, die de goal scoorde waardoor United degradeerde.

Na opnieuw te promoveren in 1975, werd in 1977 eindelijk weer een titel behaald. De FA Cup werd gewonnen en men dacht opnieuw aansluiting te hebben met de top. De top in de competitie werd echter niet gehaald. Wel werd Manchester een vaste FA Cup-klant met het behalen van drie finales in vier jaar.

Aan het begin van de jaren tachtig werd Manchester echter opnieuw een vaste waarde in de top drie van de eerste klasse. Met aankopen van spelers als Bryan Robson en Remi Moses werd het middenveld versterkt. Het ontbrak echter aan een goede aanvaller om de titel te kunnen halen. Dit waren de magische Liverpool-jaren.
Toch werd in deze periode tweemaal de FA Cup gewonnen, in 1983 en 1985. Manager tijdens deze periode was Ron Atkinson. Ondanks deze resultaten en tien overwinningen op rij aan het begin van het seizoen '86/87, werd hij in november '86 vervangen door een man die met een klein clubje uit Aberdeen had bewezen dat hij thuis in Schotland en Europa kon winnen. De man die eindelijk de leegte, achtergelaten door Matt Busby, kon vullen.

'The Fergie Years'

Bestand:Sir Alex Ferguson statue at Old Trafford.jpg
Standbeeld van Sir Alex Ferguson op Old Trafford

In november 1986 tekende de Schot Alex Ferguson bij Manchester United, nadat hij met Aberdeen FC de Schotse beker, het landskampioenschap, de Europacup II en de UEFA Super Cup had gewonnen, onder het voorbehoud dat hij de tijd zou krijgen om een nieuw Manchester te bouwen. De club gaf hem deze tijd. Van 1986 tot 1989 werd niets gewonnen en in 1989 dreigde er zelfs ontslag voor Ferguson, ware het niet dat zijn landgenoot en voorganger Matt Busby het bestuur van MUFC persoonlijk aanraadde Ferguson nog wat tijd te gunnen, omdat hij het gevoel had dat het de goede kant op ging. In de jaren 90 lukte het Fergie om de heerschappij van Liverpool te doorbreken.

In 1990 werd voor het eerst weer een titel behaald in de vorm van de FA Cup. Het jaar nadien werd in Rotterdam voor het eerst in 23 jaar ook weer Europees succes geproefd met het verslaan van FC Barcelona in de finale van de beker voor bekerwinnaars. In het seizoen 1992/93 werd voor het eerst in 26 jaar ook weer het kampioenschap gewonnen, met de excentrieke Éric Cantona als boegbeeld. De ploeg bleef de successen aan elkaar rijgen en ondanks een opstootje rond Cantona die voor een karatetrap aan een supporter acht maanden schorsing kreeg, beleefde United weer de glansrijke jaren als voorheen.

In het seizoen 1995/96 werd de, door Alex Ferguson opnieuw op de rails gezette, traditie van een goede jeugdopleiding tot volle ontplooiing gebracht. Met het inbrengen van jonge spelers als David Beckham, Ryan Giggs, Paul Scholes, Nicky Butt en de broers Neville werd een ploeg gebouwd uit jonkies, bijgenaamd "Fergie's fledglings". Het feit dat de ploeg zo jong was dwong ex-Liverpool speler Alan Hansen tot de uitspraak: "You never win anything with kids", een uitspraak die hem tot vandaag de dag nog achtervolgt. Deze jongens, geïnspireerd door voorbeeldfiguren als Cantona en Peter Schmeichel, zouden Manchester de komende jaren veel succes brengen. Na het seizoen 1996/97 trok Cantona zich onverwacht terug als voetballer. Het jonge elftal had moeite met het opvullen van het gat dat de Fransman had achtergelaten en prijzen lieten weer even op zich wachten.

Het seizoen 1998/99 werd voor elke Manchester United fan een seizoen om van te dromen. Na een replay in de halve finale van de FA Cup werd de finale gehaald en gewonnen. Het kampioenschap was zes dagen voordien al gewonnen. Ook in Europa was, na een ongelooflijke comeback in de halve finale tegen Juventus (van 2-0 in het verlies aan de rust naar 3-2 winst), de finale gehaald. Hier werd een thriller van formaat geschreven, tot de 90e minuut stond Bayern München aan de leiding, maar in blessuretijd wisten Ole Gunnar Solskjær en Teddy Sheringham te scoren en zo toch nog de overwinning voor Manchester binnen te halen. De treble was gewonnen. Later in het jaar won Manchester ook nog de Intercontinentale Cup.

Het begin van het nieuwe millennium leek weinig effect te hebben op Uniteds heerschappij in het Engelse voetbal. In 2000, 2001 en 2003 werd de titel behaald en in 2004 de beker. Het seizoen 2004/2005 werd echter trofeeloos beëindigd. Er werd door Ferguson echter opnieuw aan een ploeg gebouwd die Europa kon veroveren. In het jaar 2007 leek het alsof Ferguson zou slagen in zijn opzet. Het klopte in de kwartfinale in de terugronde AS Roma met 7-1, nadat het in de heenronde verloren had met 2-1. Manchester United raakte tot in de halve finale van de Champions League, waarin het de heenwedstrijd tegen AC Milan won met 3-2, maar in de terugwedstrijd de duimen moest leggen met 3-0. Wel werd dat jaar de 16de landstitel behaald, en de mythische FA Cup-finale verloren van Chelsea. Wel werd de Community Shield, de Engelse Supercup, gewonnen, op strafschoppen, tegen datzelfde Chelsea, met Edwin van der Sar in een heldenrol (3 gestopte penalty's). In 2008 wist United opnieuw beslag te leggen op de Engelse titel met drie punten voorsprong op Chelsea en won het op 21 mei in de finale van de Champions League tegen datzelfde Chelsea na strafschoppen. Van der Sar vervulde hierin een heldenrol door de laatste strafschop van Nicolas Anelka te stoppen.

In 2009 en in 2011 werd Manchester kampioen van Engeland, en in beide jaargangen kwam men ook tot de finale van de Champions League. Deze finales werden echter beide verloren, twee keer tegen dezelfde tegenstander: FC Barcelona.

In 2012 eindigde een wisselvallig seizoen van The Devils in een pijnlijk drama: de rijke stadsgenoot en aartsrivaal Manchester City wist op de laatste speeldag het kampioenschap binnen te halen op doelsaldo. Dit gebeurde doordat Sergio Agüero een wonderbaarlijke comeback in de allerlaatste minuut wist te voltooien door de winnende treffer te scoren in een hectische slotfase tegen QPR. Een seizoen later haalde United sportieve revanche door al snel op grote voorsprong te komen en vijf speelrondes voor het einde van het seizoen het kampioenschap binnen te halen. Dit gebeurde vooral door de aankoop van Robin van Persie van rivaal Arsenal. RVP scoorde onder meer een loepzuivere hattrick in de kampioenswedstrijd tegen Aston Villa. De grootste domper die de fans dat seizoen moesten ondergaan, was de uitschakeling in de Champions League tegen Real Madrid, doordat oud-speler Cristiano Ronaldo bij zijn terugkeer in het Theatre of Dreams wist te scoren.

Opvolging Ferguson

Op 8 mei 2013 kondigde Ferguson aan dat hij met pensioen ging en Manchester United na 26 jaar zou verlaten. Een dag later werd bekend dat zijn landgenoot David Moyes van Everton hem op zou volgen. Enkele jaren eerder had Fergie al eens door laten schemeren Moyes als zijn ideale opvolger te zien. Na tien maanden dienstverband werd Moyes in april 2014 ontslagen. Manchester United eindigde onder zijn bewind op de zevende plaats in de competitie, het slechtste resultaat sinds het seizoen 1989/90.

Moyes werd opgevolgd door Louis van Gaal. Manchester haalde Ángel Di María binnen als duurste Britse aankoop ooit en kocht ook onder anderen Ander Herrera, Luke Shaw, Marcos Rojo en Daley Blind, samen goed voor bijna 200 miljoen euro aan aanschafkosten. Met hen erbij eindigde Van Gaal in zijn eerste seizoen op de vierde plaats op de ranglijst. Manchester wilde meer en Van Gaal mocht daarom voor aanvang van het seizoen 2015/16 nog eens voor ruim 200 miljoen euro spelers halen. Hiervoor trok de club ditmaal onder anderen Anthony Martial, Memphis Depay, Morgan Schneiderlin, Bastian Schweinsteiger en Matteo Darmian aan, waarvan sommigen met bonusregelingen die Manchester op termijn nog tientallen miljoenen extra konden kosten. Recordaankoop Di María mocht alweer vertrekken, evenals voormalig topscorer Van Persie. Hoewel Manchester na zeven speelronden voor het eerst sinds het aantreden van Van Gaal de eerste plaats op de ranglijst bereikte, bleef het ook de enige keer. De club duikelde nog voor het seizoen 2015/16 halverwege was uit de top vier en eindigde op de vijfde plaats. Ook overleefde ze de poulefase van de Champions League niet. Manchester won op 21 mei 2016 nog wel de twaalfde FA Cup in de clubgeschiedenis, maar dat bleek voor Van Gaal zijn laatste wedstrijd. Twee dagen later kreeg hij zijn ontslag.

Op 27 mei 2016 tekende José Mourinho een contract voor drie jaar met de mogelijkheid op verlenging als nieuwe manager van Manchester United. Na zijn aantreden haalde de club Zlatan Ibrahimović transfervrij en Eric Bailly en Henrikh Mkhitaryan voor €40.000.000,- en €32.000.000,- binnen. Daarnaast maakte United oud-jeugdspeler Paul Pogba de duurste voetballer aller tijden door €105.000.000,- voor hem te betalen aan Juventus.

In het seizoen 2017/18 was United niet opgewassen tegen de oppermachtige stadgenoot Manchester City onder leiding van trainer-coach Pep Guardiola. Op zondag 11 februari 2018 raakte de titel definitief uit zicht, toen de ploeg van Mourinho met 1-0 verloor bij Newcastle United. Daardoor liep het gat met koploper City op tot zestien punten. Matt Ritchie maakte halverwege de tweede helft de winnende treffer voor The Magpies. Wel bereikten ze dat seizoen de finale van de FA cup tegen het Chelsea van Antonio Conte

Eindstanden

1
1
2
1
1
2
1
1
1
3
1
3
3
2
1
1
1
2
1
2
1
7
4
5
6
2
93 94 95 96 97 98 99 00 01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 13 14 15 16 17 18*

In de seizoenen 1992/93 t/m 1994/95 speelden 23 teams in de Premier League. Vanaf het seizoen 1995/96 spelen er 20 teams in de Premier League. (*Seizoen nog bezig)

Erelijst

Competitie Aantal Jaren
Internationaal
Bestand:Trofeu mundial fifa01.svg FIFA wereldkampioenschap voetbal voor clubs 1x 2008
Bestand:Trofeo-mini-copa-intercontinental-2.png Wereldbeker / Intercontinental Cup 1x 1999
Bestand:Coppacampioni.png Europacup I / UEFA Champions League 3x 1968, 1999, 2008
Bestand:UEFA Cup (adjusted).png UEFA Europa League 1x 2017
Bestand:Coppacoppe.png Europacup II 1x 1991
Bestand:UEFA - Super Cup.png UEFA Super Cup 1x 1991
Nationaal
Bestand:Premier league trophy icon (adjusted).png Engels landskampioenschap 20x 1907/08, 1910/11, 1951/52, 1955/56, 1956/57, 1964/65, 1966/67, 1992/93, 1993/94, 1995/96, 1996/97, 1998/99, 1999/00, 2000/01, 2002/03, 2006/07, 2007/08, 2008/09, 2010/11, 2012/13
Bestand:FA Cup.png FA Cup 12x 1909, 1948, 1963, 1977, 1983, 1985, 1990, 1994, 1996, 1999, 2004, 2016
Bestand:Carling.png Football League Cup 5x 1992, 2006, 2009, 2010, 2017
Bestand:CommunityShield.png Charity Shield / FA Community Shield 21x 1908, 1911, 1952, 1956, 1957, 1965, 1967, 1977, 1983, 1990, 1993, 1994, 1996, 1997, 2003, 2007, 2008, 2010, 2011, 2013, 2016

Eindklasseringen

Seizoen Clubs Divisie Duels Winst Gelijk Verlies Doelsaldo Punten Tsch
2013–2014 7 20 Premier League 38 19 7 12 64–43 64
2014–2015 4 20 Premier League 38 20 10 8 62–37 70
2015–2016 5 20 Premier League 38 19 9 10 49–35 66 75.286
2016–2017 6 20 Premier League 38 18 15 5 54–29 69 75.290
2017–2018 2 20 Premier League 38 25 6 7 68–28 81 74.976

Manchester United in Europa

Zie Lijst van Europese wedstrijden van Manchester United FC voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Manchester United speelt sinds 1956 in diverse Europese competities. Hieronder staan de competities en in welke seizoenen de club deelnam:

1993/94, 1994/95, 1996/97, 1997/98, 1998/99, 1999/00, 2000/01, 2001/02, 2002/03, 2003/04, 2004/05, 2005/06, 2006/07, 2007/08, 2008/09, 2009/10, 2010/11, 2011/12, 2012/13, 2013/14, 2015/16
1956/57, 1957/58, 1965/66, 1967/68, 1968/69
2016/17
1963/64, 1977/78, 1983/84, 1990/91, 1991/92
1976/77, 1980/81, 1982/83, 1984/85, 1992/93, 1995/96
-
1964/65
1991, 2008

Bekende oud-spelers

Zie de lijst van spelers van Manchester United FC voor een opsomming van spelers die uitkwamen voor de club.
Naam Nationaliteit Positie Wedstrijden Doelpunten Periode
David Beckham Vlag van Engeland Engeland Middenvelder 394 85 1992-2003
George Best Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland Aanvaller 470 179 1963-1974
Seamus Anthony "Shay" Brennan Vlag van Ierland Ierland
rel=nofollow
Verdediger 356 6 1958-1970
Steve Bruce Vlag van Engeland Engeland Verdediger 414 51 1987-1996
Éric Cantona Vlag van Frankrijk Frankrijk Aanvaller 185 82 1992-1997
Bobby Charlton Vlag van Engeland Engeland Aanvaller 758 249 1953-1973
Steve Coppell Vlag van Engeland Engeland Middenvelder 322 53 1975-1982
Jordi Cruijff Vlag van Nederland Nederland Aanvaller 34 8 1996-2000
Tony Dunne Vlag van Engeland Engeland Verdediger 535 2 1960-1973
Duncan Edwards Vlag van Engeland Engeland Middenvelder 177 21 1952-1958
Ryan Giggs Vlag van Wales Wales Middenvelder 1001 159 1990-2014
Raimond van der Gouw Vlag van Nederland Nederland Keeper 37 0 1996-2002
Harry Gregg Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland Keeper 210 0 1957-1966
Mark Hughes Vlag van Engeland Engeland Aanvaller 467 163 1980-1995
Denis Irwin Vlag van Engeland Engeland Verdediger 529 33 1990-2002
Andrej Kantsjelskis Vlag van Rusland Rusland Middenvelder 158 36 1991-1995
Roy Keane Vlag van Ierland Ierland
rel=nofollow
Middenvelder 480 51 1993-2005
Brian Kidd Vlag van Engeland Engeland Aanvaller 203 52 1963-1974
Denis Law Vlag van Schotland Schotland Aanvaller 409 236 1962-1973
Arnold Mühren Vlag van Nederland Nederland Middenvelder 70 13 1982-1985
Gary Neville Vlag van Engeland Engeland Verdediger 602 7 1991-2011
Ruud van Nistelrooij Vlag van Nederland Nederland Aanvaller 219 150 2001-2006
Gary Pallister Vlag van Engeland Engeland Verdediger 437 15 1989-1998
Robin van Persie Vlag van Nederland Nederland Aanvaller 102 59 2012-2015
Karel Poborský Vlag van Tsjechië Tsjechië Middenvelder 32 5 1996-1997
Bryan Robson Vlag van Engeland Engeland Middenvelder 461 99 1981-1994
Cristiano Ronaldo Vlag van Portugal Portugal Middenvelder 219 86 2003-2009
Wayne Rooney Vlag van Engeland Engeland Aanvaller 559 253 2004-2017
Edwin van der Sar Vlag van Nederland Nederland Keeper 186 0 2005-2011
Peter Schmeichel Vlag van Denemarken Denemarken Keeper 292 1 1991-1999
Paul Scholes Vlag van Engeland Engeland Middenvelder 667 150 1991-2013
Ole Gunnar Solskjær Vlag van Noorwegen Noorwegen Aanvaller 366 126 1996-2007
Jaap Stam Vlag van Nederland Nederland Verdediger 80 1 1998-2001
Memphis Depay Vlag van Nederland Nederland Aanvaller 45 7 2015-2017
Norbert "Nobby" Stiles Vlag van Engeland Engeland Middenvelder 392 19 1960-1971
Juan Sebastián Verón Vlag van Argentinië Argentinië Middenvelder 51 7 2001-2003
Norman Whiteside Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland Aanvaller 273 66 1981-1989
Ray Wilkins Vlag van Engeland Engeland Middenvelder 160 7 1979-1984
Dwight Yorke Vlag van Trinidad en Tobago Trinidad en Tobago Aanvaller 96 47 1998-2002
Victor Valdes Vlag van Spanje Spanje Keeper 2 0 2015-2016
Angel Di Maria Vlag van Argentinië Argentinië Middenvelder 12 3 2014-2015

Trainers

Zie de lijst van trainers van Manchester United FC''

Spelers met de meeste wedstrijden voor Manchester United

Nr. Naam Nationaliteit Periode Wedstrijden Doelpunten
1 Ryan Giggs Vlag van Wales Wales 1991 - 2014 1001 159
2 Bobby Charlton Vlag van Engeland Engeland 1956 - 1973 758 249
3 Bill Foulkes Vlag van Engeland Engeland 1952 - 1970 688 9
4 Paul Scholes Vlag van Engeland Engeland 1994 - 2013 669 150
5 Gary Neville Vlag van Engeland Engeland 1992 - 2011 602 7
6 Alex Stepney Vlag van Engeland Engeland 1966 - 1978 539 2
7 Tony Dunne Vlag van Ierland Ierland
rel=nofollow
1960 - 1973 536 2
8 Denis Irwin Vlag van Ierland Ierland
rel=nofollow
1990 - 2002 529 33
9 Joe Spence Vlag van Engeland Engeland 1919 - 1933 510 168
10 Arthur Albiston Vlag van Schotland Schotland 1974 - 1988 485 7
11 Roy Keane Vlag van Ierland Ierland
rel=nofollow
1993 - 2005 480 51

Selectie 2017/18

No. Naam Nationaliteit Vorige club
Keepers
1 David de Gea Vlag van Spanje Spanje Spanje Atlético Madrid
20 Sergio Romero Vlag van Argentinië Argentinië Italië Sampdoria
40 Joel Castro Pereira Vlag van Portugal Portugal Engeland Eigen jeugd
Verdedigers
2 Victor Lindelöf Vlag van Zweden Zweden Portugal SL Benfica
3 Eric Bailly Vlag van Ivoorkust Ivoorkust Spanje Villareal CF
4 Phil Jones Vlag van Engeland Engeland Engeland Blackburn Rovers
5 Marcos Rojo Vlag van Argentinië Argentinië Portugal Sporting CP
12 Chris Smalling Vlag van Engeland Engeland Engeland Fulham
17 Daley Blind Vlag van Nederland Nederland Nederland Ajax
23 Luke Shaw Vlag van Engeland Engeland Engeland Southampton
25 Antonio Valencia Vlag van Ecuador Ecuador Engeland Wigan Athletic
36 Matteo Darmian Vlag van Italië Italië Italië Torino
38 Axel Tuanzebe Vlag van Engeland Engeland Engeland Eigen Jeugd
Middenvelders
6 Paul Pogba Vlag van Frankrijk Frankrijk Italië Juventus
8 Juan Mata Vlag van Spanje Spanje Engeland Chelsea
14 Jesse Lingard Vlag van Engeland Engeland Engeland Eigen jeugd
16 Michael Carrick Vlag van Engeland Engeland Engeland Tottenham Hotspur
18 Ashley Young Vlag van Engeland Engeland Engeland Aston Villa
21 Ander Herrera Vlag van Spanje Spanje Spanje Athletic Bilbao
27 Marouane Fellaini Vlag van België België Engeland Everton
31 Nemanja Matić Vlag van Servië Servië Engeland Chelsea
39 Scott McTominay Vlag van Engeland Engeland Engeland Eigen Jeugd
Aanvallers
7 Alexis Sánchez Vlag van Chili Chili Engeland Arsenal
9 Romelu Lukaku Vlag van België België Engeland Everton
11 Anthony Martial Vlag van Frankrijk Frankrijk Frankrijk AS Monaco
19 Marcus Rashford Vlag van Engeland Engeland Engeland Eigen jeugd

Transfers 2016/2017

Naam Nationaliteit Van/naar Type
Inkomend
Zlatan Ibrahimović Vlag van Zweden Zweden Paris Saint-Germain Transfervrij
Henrikh Mkhitaryan Vlag van Armenië Armenië Borussia Dortmund € 32.000.000
Eric Bailly Vlag van Ivoorkust Ivoorkust Villarreal € 40.000.000
Paul Pogba Vlag van Frankrijk Frankrijk Juventus € 105.000.000
Romelu Lukaku Vlag van België België Everton € 84.700.000
TOTAAL UITGAVEN: € 261.700.000
Uitgaand
Bastian Schweinsteiger Vlag van Duitsland Duitsland
rel=nofollow
Chicago Fire Transfervrij
Nick Powell Vlag van Engeland Engeland Wigan Athletic Einde contract
Víctor Valdés Vlag van Spanje Spanje Middlesbrough Einde contract
Will Keane Vlag van Engeland Engeland Hull City 1.200.000
Tyler Blackett Vlag van Engeland Engeland Reading 1.800.000
Patrick McNair Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland Sunderland 3.250.000
Donald Love Vlag van Schotland Schotland Sunderland 3.250.000
Memphis Depay Vlag van Nederland Nederland Olympique Lyonnais 16.000.000
Morgan Schneiderlin Vlag van Frankrijk Frankrijk Everton 22.900.000
Wayne Rooney Vlag van Engeland Engeland Everton Transfervrij
TOTAAL INKOMSTEN: € 48.400.000

Verhuurde spelers

Naam Nationaliteit Van/naar Begin huur Einde huur
Uitgaand
Guillermo Varela Vlag van Uruguay Uruguay Eintracht Frankfurt 23 juli 2016 30 juni 2017
Adnan Januzaj Vlag van België België Sunderland 12 augustus 2016 30 juni 2017
James Wilson Vlag van Engeland Engeland Derby County 21 augustus 2016 30 juni 2017
Cameron Borthwick-Jackson Vlag van Engeland Engeland Wolverhampton Wanderers 22 augustus 2016 30 juni 2017
Andreas Pereira Vlag van België België Granada CF 26 augustus 2016 30 juni 2017
Sam Johnstone Vlag van Engeland Engeland Aston Villa 5 januari 2017 30 juni 2017

Glory Glory Man United

Het clublied van Manchester United heet Glory Glory Man United.[2] Sinds halverwege de jaren zeventig wordt het lied gezongen door de supporters van de club.

Sinds 2004 wordt een magazine uitgegeven voor de supporters van de club. Dit clubblad heeft de naam gekregen van het clublied. Het blad is vooral bedoeld voor de supporters onder dertien jaar. Het staat bekend als een kidsclub.[3]

Shirtsponsors

De shirtsponsor van Manchester United is Chevrolet. Dat tekende een contract voor zeven seizoenen met een waarde van £560 miljoen.(£80 miljoen per jaar).

Het contract met kledingsponsor Nike dat sinds 2002 liep eindigde in 2015. Het contract had een looptijd van vijftien jaar en een waarde van £302,9 miljoen. (£20.2 miljoen per jaar).[4] Het Amerikaanse concern voldeed echter niet aan de vernieuwde financiële eisen van de club en daarom werd besloten het contract al te beëindigen in 2015.

Per 1 augustus 2015 werd Adidas de nieuwe kledingsponsor. Het contract kreeg een looptijd van tien jaar en een recordwaarde van £750,0 miljoen. (£75 miljoen per jaar).[5]

Periode Shirtsponsor Kledingsponsor
-1975 Umbro
1975-1980 Admiral
1980-1982 Adidas
1982-1993 Sharp
1993-2001 Umbro
2001-2002 Vodafone
2002-2006 Nike
2006-2010 AIG
2010-2014 Aon
2014-2015 Chevrolet
2015– Adidas

Naast de grote sponsorcontracten heeft de club ook nog officiële sponsorcontracten met verschillende bedrijven in binnen- en buitenland.[6]

Externe link

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
rel=nofollow
rel=nofollow

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Manchester United FC op Wikimedia Commons.

rel=nofollow

Sjabloon:Navigatie selectie Manchester United FC

rel=nofollow