Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Hageland

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Bestand:Hagelandkaggevinne.jpg
De omgeving van Kaggevinne in het Hageland

Het Hageland is een Vlaamse streek die grotendeels in Oost-Brabant en voor een klein deel in het westen van Limburg gelegen is. Het Hageland is het gebied tussen de steden Scherpenheuvel, Aarschot, Leuven, Tienen, Diest en Landen.

Grondgebied

Bestand:HAGELAND streken.png
Verschillende in zwang zijnde afbakeningen van Het Hageland
Bestand:Hageland.png
Toeristische regio Het Hageland

Het Hageland wordt in het zuiden begrensd door de heuvelrug van Pellenberg en in het zuidoosten door de loop van de Velpe. Het gebied ten zuiden van deze lijn wordt in toeristische publicaties vaak bij het Hageland gerekend, maar sluit landschappelijk meer aan bij Droog Haspengouw (Tienen, Hoegaarden, Landen). De oostgrens van het Hageland wordt gevormd door de Gete en de noordgrens door de vallei van de Demer.

Onder het Franse bewind werd een klein deel van het Hageland afgescheurd van de provincie Brabant en bij Limburg gevoegd. Dit deel vormt de huidige stad Halen. Landschappelijk heeft het Hageland veel gemeen met de Toscane in Italië,[bron?] dit geldt ook voor het aangrenzende Droog-Haspengouw.

Over een nauwkeurige afbakening van het Hageland bestaat geen eensgezindheid. De omschrijvingen van zowel Toerisme Hageland[1] als van Regionale Landschappen Vlaanderen[2] (Noord- en Zuid-Hageland), die zij hanteren om organisatorisch-commerciële redenen, zijn vrij ruime interpretaties. De woondorpen Langdorp, Gijmel, Wolfsdonk, Begijnendijk, Betekom, Molenstede, Werchter, Averbode, Testelt, Okselaar, Deurne, Tremelo en Baal worden immers meestal tot de Kempen gerekend; Hoegaarden, Landen en Zoutleeuw tot Haspengouw. De afbakening door de vakgroep Geografie aan de Universiteit Gent onder leiding van Marc Antrop (Studie: Traditionele Landschappen in Vlaanderen[3]) leunt dichter aan bij de realiteit omdat ze geen rekening houdt met organisatorisch-commerciële doeleinden.[bron?] Voor Het Hageland wordt in die studie de volgende definitie gehanteerd: "Heuvelland met parallelle structuur van (beboste) ruggen en valleien met rijbewoning op de overgang. Subeenheden bepaald door de bodem-gesteldheid; het zuidelijk deel gaat geleidelijk over in de Brabantse en Haspengouwse leemplateaus; duidelijke begrenzingen door de valleien van de Dijle en Gete."

Geschiedenis

De taalkundige Frans Claes stelt dat de oudst bekende attestatie, het Hagelant, uit het jaar 1528 dateert.[4] De naam "Hageland" betekent "land begroeid met dicht kreupelhout" (hage). De naam werd gegeven toen, na de grote ontginningen in de middeleeuwen, het Hageland als enig bosrijk gebied in het hertogdom Brabant was overgebleven. De geschiedenis en heemkunde van het Hageland wordt beschreven in het tijdschrift Oost-Brabant.

Bezienswaardigheden

Verkeer

De autosnelweg E314 (A2) doorkruist het Hageland van oost naar west. De weg loopt hier vanaf de noordkant van Leuven via een traject ten zuiden van Aarschot en Diest richting Limburg.

Trivia

  • De boeken van Ernest Claes bevatten typische verhalen over het leven in het Hageland van het begin van de 20e eeuw.
  • Het Hageland met zijn Diestiaanse grond is het eerste officieel erkende wijngebied in België. De zuiderhellingen van de Hagelandse heuvels zijn dan ook ideaal om wijngaarden op aan te planten. Zie Wijngaardberg.

Bibliografie

  • F. Claes, 'Inleiding tot de Oostbrabantse Toponymie', Naamkunde, 19 (1987), pg. 46-103.
  • E. Vliebergh, Het Hageland, Bijdrage tot zijn ekonomische geschiedenis in de XIXe en in 't begin der XXe eeuw, Brugge, 1921.

Externe links

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º www.toerismehageland.be
  2. º www.regionalelandschappen.be
  3. º Antrop et al. (2002) Traditionele landschappen van het Vlaamse Gewest; versie 6.1; online beschikbaar op aardrijkskunde.dbz.be
  4. º F. Claes, 'Inleiding tot de Oostbrabantse Toponymie', Naamkunde, 19 (1987), p. 59.
rel=nofollow
rel=nofollow