Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Myalgische encefalomyelitis: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(wl, copyedit, +1 cat, meer over Wereld ME dag)
(ziektesjabloon, wl)
Regel 1: Regel 1:
{{ziedp|[[ME]]}}{{disclaimer medisch lemma}}
{{ziedp|[[ME]]}}{{disclaimer medisch lemma}}
{{Ziekte}}
{{Ziekte|G93.3|Postviraal vermoeidheidssyndroom|Benigne myalgische encefalomyelitis}}


'''Myalgische Encefalomyelitis''' (ME) betekent met spierpijn ([[myalgie]]) gepaard gaande [[ontsteking (geneeskunde)|ontsteking]] van ruggenmerg en/of hersenen ([[encefalomyelitis]]).  
'''Myalgische encefalomyelitis''' (ME) betekent met [[spierpijn]] (myalgie) gepaard gaande [[ontsteking (geneeskunde)|ontsteking]] van [[ruggenmerg]] en/of [[hersenen]] ([[encefalomyelitis]]).  
ME en [[Chronisch vermoeidheidssyndroom]] (CVS) zijn twee verschillende [[diagnose]]s voor dezelfde [[aandoening]].
ME en [[Chronisch vermoeidheidssyndroom]] (CVS) zijn twee verschillende [[diagnose]]s voor dezelfde [[aandoening]].


Patiënten ervaren een invaliderende, op inspanning volgende lichamelijke en mentale vermoeidheid, spierpijn, griepachtige malaise, abnormale uitputting die niet verdwijnt door slaap, en andere symptomen waaronder verlies van concentratie en korte-termijn-geheugen, slaapstoornissen, dyslexie, balansverstoring, gevoeligheid voor licht en lawaai alsook alcoholintolerantie, stemmingswisselingen, zicht- en maagproblemen - de symptomen wisselen en fluctueren.
Patiënten ervaren een invaliderende, op inspanning volgende lichamelijke en mentale [[vermoeidheid]], spierpijn, [[griep]]achtige [[malaise]], abnormale [[uitputting]] die niet verdwijnt door [[slaap]], en andere [[symptoom|symptomen]] waaronder verlies van [[concentratie]] en [[korte-termijn-geheugen]], [[slaapstoornis]]sen, [[dyslexie]], balansverstoring, gevoeligheid voor [[licht]] en [[geluid]] alsook [[alcohol]]intolerantie, [[stemming]]swisselingen, [[zicht]]- en [[maag]]problemen - de symptomen wisselen en fluctueren.


== Geschiedenis ==
==Geschiedenis==
De diagnose '''Myalgische encefalomyelitis''' dateert uit [[1956]]<ref>Acheson DE, "A New Clinical Entity?", Leading Article, Lancet, 26 mei 1956, pp. 789-90</ref> toen kort na elkaar diverse uitbraken van de ziekte hadden plaatsvonden<ref name="Ramsay86">Ramsay A. Melvin, "Postviral Fatigue Syndrome. The saga of Royal Free disease", Londen, 1986, ISBN 0-906923-96-4</ref> en bij enkele [[autopsie]]s ontstekingen in hersenen en ruggenmerg werden geconstateerd<ref>Pellew RAA, Miles JAR, "Further investigations on a disease resembling poliomyelitis seen in Adelaide", Medical Journal of Australia, [[1955]], Sep 24;2(13):480-2</ref><ref>Wallis AL, "An investigation into an unusual illness seen in Epidemic and Sporadic Form in a General Practice in Cumberland in 1955 and subsequent years", M.D. Thesis, Edinburgh University</ref>. Voor die tijd was als diagnose (epidemische) [[Neuromyasthenie]] gebruikelijk<ref>Parish JG, "Early outbreaks of 'epidemic neuromyasthenia'", Postgraduate Medical Journal, [[1978]], Vol 54, 711-717</ref>. De Canadese wetenschapper [[Byron Hyde]]<ref name="Hyde92">Hyde BM (red.), "The Clinical and Scientific Basis of Myalgic Encephalomyelitis / Chronic Fatigue Syndrome", Nightingale Research Foundation, Ottawa, Canada with editorial and conceptual advice from Levine P and Goldstein J, [[1992]], ISBN 0-9695662-0-4</ref> geeft als enkele eerdere diagnoses die min of meer hetzelfde ziektebeeld beschrijven  [[Poliomyelitis|Atypical poliomyelitis]] en [[Spierreuma|Musculaire reumatiek]] ([[Thomas Sydenham]], [[168]]1)<ref>Sydenham T, "The Works of Thomas Syndenham, M.D.", (vertaling uit de Latijnse tekst van Greenhill WA door Latham RG), Vol. 1, Londen, Sydenham Society, [[1847]]</ref>. Beschrijvingen van het ziektebeeld gaan, aldus Hyde, terug tot [[papyrus]]-fragmenten van 1900 en 1400 v.Chr.
De diagnose '''Myalgische encefalomyelitis''' dateert uit [[1956]]<ref>Acheson DE, "A New Clinical Entity?", Leading Article, Lancet, 26 mei 1956, pp. 789-90</ref> toen kort na elkaar diverse uitbraken van de ziekte hadden plaatsvonden<ref name="Ramsay86">Ramsay A. Melvin, "Postviral Fatigue Syndrome. The saga of Royal Free disease", Londen, 1986, ISBN 0-906923-96-4</ref> en bij enkele [[autopsie]]s ontstekingen in hersenen en ruggenmerg werden geconstateerd<ref>Pellew RAA, Miles JAR, "Further investigations on a disease resembling poliomyelitis seen in Adelaide", Medical Journal of Australia, [[1955]], Sep 24;2(13):480-2</ref><ref>Wallis AL, "An investigation into an unusual illness seen in Epidemic and Sporadic Form in a General Practice in Cumberland in 1955 and subsequent years", M.D. Thesis, Edinburgh University</ref>. Voor die tijd was als diagnose (epidemische) [[Neuromyasthenie]] gebruikelijk<ref>Parish JG, "Early outbreaks of 'epidemic neuromyasthenia'", Postgraduate Medical Journal, [[1978]], Vol 54, 711-717</ref>. De Canadese wetenschapper [[Byron Hyde]]<ref name="Hyde92">Hyde BM (red.), "The Clinical and Scientific Basis of Myalgic Encephalomyelitis / Chronic Fatigue Syndrome", Nightingale Research Foundation, Ottawa, Canada with editorial and conceptual advice from Levine P and Goldstein J, [[1992]], ISBN 0-9695662-0-4</ref> geeft als enkele eerdere diagnoses die min of meer hetzelfde ziektebeeld beschrijven  [[Poliomyelitis|Atypical poliomyelitis]] en [[Spierreuma|Musculaire reumatiek]] ([[Thomas Sydenham]], [[168]]1)<ref>Sydenham T, "The Works of Thomas Syndenham, M.D.", (vertaling uit de Latijnse tekst van Greenhill WA door Latham RG), Vol. 1, Londen, Sydenham Society, [[1847]]</ref>. Beschrijvingen van het ziektebeeld gaan, aldus Hyde, terug tot [[papyrus]]-fragmenten van 1900 en 1400 v.Chr.


Regel 16: Regel 16:
Nadat het [[CDC]] in [[1994]] een relatief eenvoudig te hanteren set van [[onderscheidingscriterium|criteria]] voor de ''werkdiagnose'' "Chronisch vermoeidheidssyndroom" had geïntroduceerd raakte de diagnose ME in het wetenschappelijk [[onderzoek]] in onbruik; vrijwel al het onderzoek op dit gebied vond sindsdien plaats bij mensen die voldoen aan deze criteria voor CVS. Een uitzondering hierop is het werk van de [[Nightingale Research Foundation]]. Sinds [[2007]] is de internationale specialistenorganisatie [http://www.aacfs.org/ IACFS/ME], in navolging van veel [[patiëntenorganisatie]]s, voorstander van het gebruik van de gecombineerde aanduiding ME/CVS.
Nadat het [[CDC]] in [[1994]] een relatief eenvoudig te hanteren set van [[onderscheidingscriterium|criteria]] voor de ''werkdiagnose'' "Chronisch vermoeidheidssyndroom" had geïntroduceerd raakte de diagnose ME in het wetenschappelijk [[onderzoek]] in onbruik; vrijwel al het onderzoek op dit gebied vond sindsdien plaats bij mensen die voldoen aan deze criteria voor CVS. Een uitzondering hierop is het werk van de [[Nightingale Research Foundation]]. Sinds [[2007]] is de internationale specialistenorganisatie [http://www.aacfs.org/ IACFS/ME], in navolging van veel [[patiëntenorganisatie]]s, voorstander van het gebruik van de gecombineerde aanduiding ME/CVS.


== Oorzaken ==
==Oorzaken==
=== Ontstaan ===
===Ontstaan===
Myalgische encefalomyelitis ontstaat in veel gevallen na een acute infectie, hoewel sommige patiënten een langzaam, sluipend begin ervaren. Ook bloedtransfusies en vaccinaties zijn met het ontstaan van de aandoening in verband gebracht<ref>De Becker P, McGregor N, De Meirleir K ([[2002]]), "Possible Triggers and Mode of Onset of Chronic Fatigue Syndrome", Journal of Chronic Fatigue Syndrome, 10 (2) 3-18</ref>.
Myalgische encefalomyelitis ontstaat in veel gevallen na een acute [[infectie]], hoewel sommige patiënten een langzaam, sluipend begin ervaren. Ook [[bloedtransfusie]]s en [[vaccinatie]]s zijn met het ontstaan van de aandoening in verband gebracht<ref>De Becker P, McGregor N, De Meirleir K ([[2002]]), "Possible Triggers and Mode of Onset of Chronic Fatigue Syndrome", Journal of Chronic Fatigue Syndrome, 10 (2) 3-18</ref>.


Er is steeds meer bewijs voor een relatie met bepaalde veelvoorkomende virussen, waaronder [[herpes]]virussen zoals het [[Epstein-Barrvirus]]<ref>Vernon S, Whistler T, Cameron B, Hickie I, Reeves W, Lloyd A ([[2006]]), "Preliminary evidence of mitochondrial dysfunction associated with post-infective fatigue after acute infection with Epstein Barr Virus", BMC Infect Dis. Jan 31;6 (1):15 16448567</ref>, maar ook [[enterovirus]]sen zoals [[Coxsackie virus|Coxsackie B]]<ref name="Ramsay86"/> en [[polio]]virussen<ref name="Ramsay86"/>. Bij een onderzoek in 2007<ref>Chia JKS, Chia AY (2007), "Chronic fatigue syndrome is associated with chronic enterovirus infection of the stomach", Journal of Clinical Pathology</ref> werden bij 82% van de volgens CVS-criteria onderzochte patiënten enterovirussen aangetoond in maagbiopten. Bij vrijwel alle patiënten werd een milde chronische ontsteking geconstateerd.
Er is steeds meer bewijs voor een relatie met bepaalde veelvoorkomende virussen, waaronder [[herpes]]virussen zoals het [[Epstein-Barrvirus]]<ref>Vernon S, Whistler T, Cameron B, Hickie I, Reeves W, Lloyd A ([[2006]]), "Preliminary evidence of mitochondrial dysfunction associated with post-infective fatigue after acute infection with Epstein Barr Virus", BMC Infect Dis. Jan 31;6 (1):15 16448567</ref>, maar ook [[enterovirus]]sen zoals [[Coxsackie virus|Coxsackie B]]<ref name="Ramsay86"/> en [[polio]]virussen<ref name="Ramsay86"/>. Bij een onderzoek in 2007<ref>Chia JKS, Chia AY (2007), "Chronic fatigue syndrome is associated with chronic enterovirus infection of the stomach", Journal of Clinical Pathology</ref> werden bij 82% van de volgens CVS-criteria onderzochte patiënten enterovirussen aangetoond in maagbiopten. Bij vrijwel alle patiënten werd een milde chronische ontsteking geconstateerd.
Regel 24: Regel 24:
Fysieke en mentale stress kunnen de aandoening verergeren.
Fysieke en mentale stress kunnen de aandoening verergeren.


=== Vatbaarheid, behandeling en prognose ===
===Vatbaarheid, behandeling en prognose===
Zo'n 30.000 mensen in Nederland zijn getroffen waaronder enkele duizenden kinderen<ref>Stichting Economisch Onderzoek ([[2000]]), "Maatschappelijke kosten en ME", Universiteit van Amsterdam</ref>. Dit is in verhouding tot schattingen voor andere Westerse landen. Het aantal gevallen lijkt groter dan toen de naam ME werd geïntroduceerd. [[Byron Hyde]] verklaart de toename van het aantal patiënten uit het terugdringen van [[polio]]<ref name="Hyde92"/>.
Zo'n 30.000 mensen in [[Nederland]] zijn getroffen waaronder enkele duizenden kinderen<ref>Stichting Economisch Onderzoek ([[2000]]), "Maatschappelijke kosten en ME", Universiteit van Amsterdam</ref>. Dit is in verhouding tot schattingen voor andere Westerse landen. Het aantal gevallen lijkt groter dan toen de naam ME werd geïntroduceerd. [[Byron Hyde]] verklaart de toename van het aantal patiënten uit het terugdringen van [[polio]]<ref name="Hyde92"/>.


Over het algemeen betreft het gezonde, hardwerkende mensen van 20-40 jaar. Beroepen als leerkrachten en gezondheidswerkers schijnen een hoger risico op te leveren, maar ME/CVS treft mensen van alle leeftijden en sociaal-economische milieus. Uit wetenschappelijk onderzoek komen geen factoren naar voren die de kans op ME vergroten<ref>Hempel S, Chambers D, Bagnall AM, Forbes C (2007), "Risk factors for chronic fatigue syndrome/myalgic encephalomyelitis: a systematic scoping review of multiple predictor studies", Psychol Med. Sep 25;:1-12</ref>.  
Over het algemeen betreft het gezonde, hardwerkende mensen van 20-40 jaar. Beroepen als leerkrachten en gezondheidswerkers schijnen een hoger risico op te leveren, maar ME/CVS treft mensen van alle leeftijden en sociaal-economische milieus. Uit wetenschappelijk onderzoek komen geen factoren naar voren die de kans op ME vergroten<ref>Hempel S, Chambers D, Bagnall AM, Forbes C (2007), "Risk factors for chronic fatigue syndrome/myalgic encephalomyelitis: a systematic scoping review of multiple predictor studies", Psychol Med. Sep 25;:1-12</ref>.  
Regel 33: Regel 33:
Het verloop is variabel en onvoorspelbaar. Na de beginfase vertoont de ziekte deze in de meeste gevallen door de jaren heen een patroon van verslechtering en verbetering. De meesten worden geleidelijk iets beter, een belangrijke minderheid blijft echter ernstig aangedaan.
Het verloop is variabel en onvoorspelbaar. Na de beginfase vertoont de ziekte deze in de meeste gevallen door de jaren heen een patroon van verslechtering en verbetering. De meesten worden geleidelijk iets beter, een belangrijke minderheid blijft echter ernstig aangedaan.


== Differentiaaldiagnoses ==
==Differentiaaldiagnoses==
De onderstaande diagnoses worden soms ten onrechte voor ME aangezien. Andersom worden bij ME soms ten onrechte de diagnoses Lupus en MS gesteld, maar ook psychiatrische diagnoses zoals [[overspannenheid]] of [[burn-out]].
De onderstaande diagnoses worden soms ten onrechte voor ME aangezien. Andersom worden bij ME soms ten onrechte de diagnoses Lupus en MS gesteld, maar ook psychiatrische diagnoses zoals [[overspannenheid]] of [[burn-out]].
* [[Cardiomyopathie]]
* [[Cardiomyopathie]]
Regel 43: Regel 43:
* [[Ziekte van Lyme]]
* [[Ziekte van Lyme]]


== Comorbiditeit ==
==Comorbiditeit==
(Onder andere) de volgende aandoeningen komen met enige regelmaat als secundaire diagnoses bij ME-patiënten voor. Daarentegen is ME niet als secundaire diagnose bij een andere aandoening bekend.
(Onder andere) de volgende aandoeningen komen met enige regelmaat als secundaire diagnoses bij ME-patiënten voor. Daarentegen is ME niet als secundaire diagnose bij een andere aandoening bekend.
* [[Candidiasis]]
* [[Candidiasis]]
Regel 52: Regel 52:
* [[Persoonlijkheidsstoornis]]
* [[Persoonlijkheidsstoornis]]


== Richtlijnen ==
==Richtlijnen==
In Nederland bestaan nog geen specifieke richtlijnen voor ME. In [[1996]] publiceerde het [[TICA]] een richtlijn over het [[medisch arbeidsongeschiktheidscriterium]]<ref>[[TICA]], "Richtlijn Medisch Arbeidsongeschiktheids Criterium", mededeling 19 september 1996, nr. M 96 122</ref>, met een aparte paragraaf over 'moeilijk objectiveerbare aandoeningen' waartoe ME werd gerekend. Daarin staat als belangrijkste leidraad: ''"Het feit dat er geen lichamelijke of psychische oorzaken gemeten of aangetoond kunnen worden betekent niet dat er daarom geen stoornissen, beperkingen en handicaps bestaan."'' Deze richtlijn is nog steeds geldig.  
In Nederland bestaan nog geen specifieke richtlijnen voor ME. In [[1996]] publiceerde het [[TICA]] een richtlijn over het [[medisch arbeidsongeschiktheidscriterium]]<ref>[[TICA]], "Richtlijn Medisch Arbeidsongeschiktheids Criterium", mededeling 19 september 1996, nr. M 96 122</ref>, met een aparte paragraaf over 'moeilijk objectiveerbare aandoeningen' waartoe ME werd gerekend. Daarin staat als belangrijkste leidraad: ''"Het feit dat er geen lichamelijke of psychische oorzaken gemeten of aangetoond kunnen worden betekent niet dat er daarom geen stoornissen, beperkingen en handicaps bestaan."'' Deze richtlijn is nog steeds geldig.  



Versie van 22 okt 2008 12:30

Er is een doorverwijspagina over ME met mogelijke andere betekenissen.
Wikisage is niet aansprakelijk voor eventuele onjuistheden of toepassing van de in dit lemma gegeven medische informatie.    lees meer
Ziekteclassificatie WHO
G93.3 Postviraal vermoeidheidssyndroom
Benigne myalgische encefalomyelitis

Myalgische encefalomyelitis (ME) betekent met spierpijn (myalgie) gepaard gaande ontsteking van ruggenmerg en/of hersenen (encefalomyelitis). ME en Chronisch vermoeidheidssyndroom (CVS) zijn twee verschillende diagnoses voor dezelfde aandoening.

Patiënten ervaren een invaliderende, op inspanning volgende lichamelijke en mentale vermoeidheid, spierpijn, griepachtige malaise, abnormale uitputting die niet verdwijnt door slaap, en andere symptomen waaronder verlies van concentratie en korte-termijn-geheugen, slaapstoornissen, dyslexie, balansverstoring, gevoeligheid voor licht en geluid alsook alcoholintolerantie, stemmingswisselingen, zicht- en maagproblemen - de symptomen wisselen en fluctueren.

Geschiedenis

De diagnose Myalgische encefalomyelitis dateert uit 1956[1] toen kort na elkaar diverse uitbraken van de ziekte hadden plaatsvonden[2] en bij enkele autopsies ontstekingen in hersenen en ruggenmerg werden geconstateerd[3][4]. Voor die tijd was als diagnose (epidemische) Neuromyasthenie gebruikelijk[5]. De Canadese wetenschapper Byron Hyde[6] geeft als enkele eerdere diagnoses die min of meer hetzelfde ziektebeeld beschrijven Atypical poliomyelitis en Musculaire reumatiek (Thomas Sydenham, 1681)[7]. Beschrijvingen van het ziektebeeld gaan, aldus Hyde, terug tot papyrus-fragmenten van 1900 en 1400 v.Chr.

De diagnose ME werd - met de doorgaans weggelaten toevoeging benign (goedaardig) - in 1969 opgenomen in de ziekteclassificatie van de Wereld Gezondheidsorganisatie, waar het tegenwoordig staat gerangschikt onder Postviraal vermoeidheidssyndroom in het hoofdstuk 'overige hersenaandoeningen'. In Nederland wordt door o.a. UWV gebruik gemaakt van de van de WHO-classificatie afgeleide CAS code[8], waar ME met de code N690 staat vermeld als ziekte van het zenuwstelsel.

In Japan is de ziekte bekend geworden onder de naam "Low natural killer cell syndrome", naar een veel voorkomende afwijking.

Nadat het CDC in 1994 een relatief eenvoudig te hanteren set van criteria voor de werkdiagnose "Chronisch vermoeidheidssyndroom" had geïntroduceerd raakte de diagnose ME in het wetenschappelijk onderzoek in onbruik; vrijwel al het onderzoek op dit gebied vond sindsdien plaats bij mensen die voldoen aan deze criteria voor CVS. Een uitzondering hierop is het werk van de Nightingale Research Foundation. Sinds 2007 is de internationale specialistenorganisatie IACFS/ME, in navolging van veel patiëntenorganisaties, voorstander van het gebruik van de gecombineerde aanduiding ME/CVS.

Oorzaken

Ontstaan

Myalgische encefalomyelitis ontstaat in veel gevallen na een acute infectie, hoewel sommige patiënten een langzaam, sluipend begin ervaren. Ook bloedtransfusies en vaccinaties zijn met het ontstaan van de aandoening in verband gebracht[9].

Er is steeds meer bewijs voor een relatie met bepaalde veelvoorkomende virussen, waaronder herpesvirussen zoals het Epstein-Barrvirus[10], maar ook enterovirussen zoals Coxsackie B[2] en poliovirussen[2]. Bij een onderzoek in 2007[11] werden bij 82% van de volgens CVS-criteria onderzochte patiënten enterovirussen aangetoond in maagbiopten. Bij vrijwel alle patiënten werd een milde chronische ontsteking geconstateerd.

Fysieke en mentale stress kunnen de aandoening verergeren.

Vatbaarheid, behandeling en prognose

Zo'n 30.000 mensen in Nederland zijn getroffen waaronder enkele duizenden kinderen[12]. Dit is in verhouding tot schattingen voor andere Westerse landen. Het aantal gevallen lijkt groter dan toen de naam ME werd geïntroduceerd. Byron Hyde verklaart de toename van het aantal patiënten uit het terugdringen van polio[6].

Over het algemeen betreft het gezonde, hardwerkende mensen van 20-40 jaar. Beroepen als leerkrachten en gezondheidswerkers schijnen een hoger risico op te leveren, maar ME/CVS treft mensen van alle leeftijden en sociaal-economische milieus. Uit wetenschappelijk onderzoek komen geen factoren naar voren die de kans op ME vergroten[13].

Er is geen geneeswijze bekend; behandelingen gericht op diverse symptomen helpen sommige patiēnten. Het lijkt erop dat degenen die vroeg zijn gediagnosticeerd, en voldoende rust nemen in de acute fase van de ziekte en bij terugvallen het meest herstellen. Overmatige inspanning kan de symptomen verergeren.

Het verloop is variabel en onvoorspelbaar. Na de beginfase vertoont de ziekte deze in de meeste gevallen door de jaren heen een patroon van verslechtering en verbetering. De meesten worden geleidelijk iets beter, een belangrijke minderheid blijft echter ernstig aangedaan.

Differentiaaldiagnoses

De onderstaande diagnoses worden soms ten onrechte voor ME aangezien. Andersom worden bij ME soms ten onrechte de diagnoses Lupus en MS gesteld, maar ook psychiatrische diagnoses zoals overspannenheid of burn-out.

Comorbiditeit

(Onder andere) de volgende aandoeningen komen met enige regelmaat als secundaire diagnoses bij ME-patiënten voor. Daarentegen is ME niet als secundaire diagnose bij een andere aandoening bekend.

Richtlijnen

In Nederland bestaan nog geen specifieke richtlijnen voor ME. In 1996 publiceerde het TICA een richtlijn over het medisch arbeidsongeschiktheidscriterium[14], met een aparte paragraaf over 'moeilijk objectiveerbare aandoeningen' waartoe ME werd gerekend. Daarin staat als belangrijkste leidraad: "Het feit dat er geen lichamelijke of psychische oorzaken gemeten of aangetoond kunnen worden betekent niet dat er daarom geen stoornissen, beperkingen en handicaps bestaan." Deze richtlijn is nog steeds geldig.

In 2007 is het Kwaliteitsinstituut voor de gezondheidszorg CBO in opdracht van ZonMw van start gegaan met het schrijven van een multidisciplinaire richtlijn (diagnose, behandeling, begeleiding, beoordeling) voor ME/CVS. Bij de ontwikkeling van deze richtlijn zijn ook de patiëntenorganisaties betrokken. De publicatie wordt in 2009 verwacht. Er zijn al wel diverse richtlijnen voor ME/CVS uitgebracht in Canada[15][16][17], Australië[18], Engeland[19][20], de Verenigde Staten[21][22] en Noorwegen[23].

Verzekeringsprotocol

In 2007 publiceerde de Gezondheidsraad een verzekeringsprotocol voor CVS[24]. Hierin wordt echter niet gerefereerd aan ME. In dit protocol erkent de Gezondheidsraad CVS als een reële en invaliderende aandoening, met zowel fysieke als cognitieve beperkingen. Vanuit de patiëntenorganisaties is dit protocol niettemin sterk bekritiseerd. De organisaties stellen onder meer dat de omschrijving van het ziektebeeld onherkenbaar is en dat er overdreven aandacht is voor Cognitieve Gedragstherapie[25][26]. Het protocol zou vanaf 1 januari 2008 door UWV worden gebruikt.

Wereld ME dag

  • 12 mei is Wereld ME dag, een dag waarop stilgestaan wordt bij de gevolgen van ME.[27] Het is de geboortedag van Florence Nightingale, van wie wordt gedacht dat zij aan de ziekte leed. De dag werd in 1995 door het provinciaal bestuur van Brits Columbia op voorspraak van de toenmalige ME Society of British Columbia tot ME awareness day uitgeroepen. Dit werd vervolgens door patiëntenorganisaties over hele wereld overgenomen.

Externe links

Referenties