Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Zorgethiek
De zorgethiek (ethics of care) is een onderdeel van de ethiek die de zorg van mensen voor elkaar centraal stelt, en meer in praktische zin, die zich op de zorg richt, bijvoorbeeld in ziekenhuizen en in het welzijnswerk.
Theorie
Zorgethiek heeft in theoretische zin verschillende wortels.[1] Bij de zorgethiek ziet men de zorg voor elkaar en voor de wereld, alsmede het opbouwen van goede relaties als doel. Vanwege de sterke nadruk op relaties wordt zorgethiek als vierde stroming gezien naast de teleologie, deontologie en deugdenethiek. Zorgethiek bouwt ook voort op het werk van andere filosofen, onder andere de praktijkopvatting van Ludwig Wittgenstein.
De zorgethiek vindt zijn moderne wortels in sterke mate in de feministische kritiek op de klassieke morele theorieën, die als te strak en te afstandelijk werden beschouwd. Enkele - feministische - denkers binnen deze stroming zijn Carol Gilligan, Nel Noddings en Joan Tronto. Gilligan zette zich af tegen denkers die vrouwen als moreel minder ontwikkeld beschouwden en betoogde dat deze juist te mannelijk dachten. Andere feministische filosofen, zoals Noddings, werkten dit uit en kritiseerden heersende benaderingen die te veel nadruk zouden leggen op eigendom, contracten en rechtvaardig heersen waardoor andere, meer 'vrouwelijke' relaties minder aandacht kregen zoals zorg voor kinderen of zieken. Bovendien werd bepleit om meer ruimte te geven aan spontaan en creatief handelen en aan betrokkenheid en minder aan het volgen van regels en afstandelijkheid.
Praktijk, Onderwijs en Onderzoek
Zorgethiek, als onderdeel 'ethiek van de zorg', behoort soms tot de opleiding, bijscholing en het werk van werkers in de zorg, zoals verpleegkundigen en welzijnswerkers. Inge van Nistelrooij schreef hiervoor een basisboek.[2]
Zorgethiek is tevens object van onderzoek aan verschillende universitaire centra in Nederland. De Universiteit voor Humanistiek, met als hoogleraar Carlo Leget, heeft als enige een masteropleiding.
Externe links
- Ethicas over zorgethiek
- Universiteit voor Humanistiek onderzoek
- Zorgethiek.nu
- Stimul zorgethisch lab
- zorgethiek belgie
Bronvermelding
Bronnen, noten en/of referenties:
- º (en) 'Care ethics' op Internet Encyclopedia of Philosophy
- º Inge van Nisterrooij (2014), Basisboek Zorgethiek. Over menslievende zorg, moreel beraad en de motivatie van verpleegkundigen". Heeswijk: Abdij van Berne