Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Witte abeel
| Witte abeel | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 De bladeren (met witte onderkanten) van een witte abeel (Populus alba). | |||||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||||
| Populus alba L. (1753) |
De witte abeel oftewel zilverpopulier oftewel Populus alba is een boom uit de wilgenfamilie (Salicaceae). De plant komt van nature voor in Midden- en Zuid-Europa en in het midden en het westen van Azië. Sinds de zeventiende eeuw komt de soort voor in Nederland. In parken en tuinen wordt de boom veel aangeplant voor de sier.
De witte abeel kan tot 30 m hoog worden. De plant komt meestal voor als een veel kleinere boom. De schors is glad en wit of grijs met ruitvormige tekeningen. Aan de voet wordt de schors later donkerder en ruwer. De gelobde bladeren zijn 4-10 cm lang en bij het ontluiken, net als de jonge takken en knoppen volledig witviltig behaard. Later wordt de bovenkant glanzend donkergroen; de onderkant blijft bedekt met een dicht viltig dons. De bloemen ontluiken in april vóór de bladeren. De mannelijke katjes hebben een karmozijnrode kleur en zijn behaard. In juni laten de katjes het witte, katoenachtige zaad vrij. De witte abeel is lichtminnend en verkiest vrij droge tot meestal vochtige, matig voedselrijke tot voedselrijke, meestal kalkhoudende grond. Hij heeft een vrij groot natuurlijk verspreidingsgebied: Zuid-, West- en Midden-Europa, West-Siberië, Zuidwest-Azië en Noord- Afrika. De wite abeel is waarschijnlijk niet autochtoon in Vlaanderen, maar de soort wordt in de kuststreek vaak aangeplant vanwege zijn weerstand tegen zout in de lucht.
De schors is glad en grijswit bij jonge bomen, later wordt deze zwart en ruw aan de voet en vlekkerig daarboven. De twijgen en knoppen zijn dichtbezet met wit, wollig haardons.
De bladeren kunnen òf groot (9 x8 cm) en vijflobbig zijn, òf klein (5 x 5 cm) en eivormig met getande of gelobde rand. De bladstelen zijn 3-4 cm lang. De onderzijde van de bladeren en bladstelen is wit viltachtig.
De witte abeel draagt katjes die 4-8 cm lang zijn. Mannelijke katjes zijn karmozijnrood en grijs, vrouwelijke katjes bleekgroen of groenachtig geel. Ze leveren pluizige draden.
Plaatsnamen
Nogal wat plaatsnamen verwijzen hoogstwaarschijnlijk naar deze boomsoort. Enkele voorbeelden
- Abele, een parochie op het grondgebied van de Poperingse deelgemeente Watou
- Abele, industrieterrein in Roeselare
- Abeelhoek, wijk in Kuurne
Vrije mediabestanden over Populus alba op Wikimedia Commons
Externe link
- {{{2}}} op SoortenBank.nl (gebaseerd op de 22e, voorlaatste, druk van de Heukels)