Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Yoka Berretty
| Yoka Beretty | ||
| Yoka Berretty in 1974 | ||
| Yoka Berretty in 1974 | ||
| Algemene informatie | ||
| Volledige naam | Johanna Ernstina Petrusa Meijeringh | |
| Geboren | 8 mei 1928 | |
| Overleden | 28 november 2015 | |
| Land | Nederland | |
| Werk | ||
| Jaren actief | 1954-2000 | |
| Beroep | actrice en zangeres | |
| IMDb-profiel | ||
Yoka Berretty, artiestennaam van Johanna Ernstina Petrusa Meijeringh (Rotterdam, 8 mei 1928 – Rijswijk, 28 november 2015), was een Nederlandse actrice en zangeres.
Biografie
Ze studeerde aanvankelijk piano aan het conservatorium maar moest door een peesontsteking stoppen. Daarna volgde ze schildersles op de Rijksacademie te Amsterdam. Ze trouwde met de fotograaf Dominique Berretty[1] met wie ze een dochter kreeg. Het huwelijk duurde niet lang.
Berretty volgde een opleiding aan de Actors Studio in New York en kreeg mimelessen van Marcel Marceau en Étienne Decroux in Parijs.[2] Ze begon haar carrière als actrice in Italiaanse speelfilms als Angela (1955, Edoardo Anton, Dennis O'Keefe) de hitfilm Pane, amore e... (1955, Dino Risi), La banda degli onesti (1956, Camillo Mastrocinque) en Gli occhi senza luce (1956, Flavio Calzavara), en speelde in internationale producties als The Last Blitzkrieg (1959, Arthur Dreifuss) en Das letzte Kapitel (1961, Wolfgang Liebeneiner). Een rol in Il bidone (1955) van Fellini sloeg ze af.[2]
In 1959 presenteerde Berretty het eerste Nederlandse goededoelenprogramma op televisie, Redt een Kind. Begin jaren zestig was ze een van de hoofdpersonen in de satirische televisieserie Zo is het toevallig ook nog eens een keer en had ze een rol in de Nederlandse speelfilm De Overval.
.jpg){kind=link}
In 1985 speelde ze de rol van moeder in de film De Prooi, waarin ook Rijk de Gooijer een kleine rol speelde. In 1994 speelde zij een rol in de film Eva van Theo van Gogh.
Berretty was gehuwd met Andreas Landshoff[3]en is de moeder van regisseur Benjamin Landshoff.
Ze overleed 28 november 2015 op 87-jarige leeftijd in een ziekenhuis, nadat ze een week eerder van een trap was gevallen.[4]
Filmografie
- Makkers, staakt uw wild geraas (1960) - mevrouw Lomijn
- Stemmen (1972), eenakter van Wim T. Schippers
- Rufus (1975) - Theresa
- Charlotte (film) (1981) - Frau Morgan
- De Dageraad (tv serie) (1991) - Josephine Taylor
- Eindeloos leven (tv serie) (1994) - Eva
- Advocaat van de Hanen (1996) - moeder Quispel
- In het belang van de staat (1997) - mevrouw Den Dulk
- Baantjer (tv serie) aflevering: De Cock en de moord op ome Arie (2000) - Leentje
Bronnen, noten en/of referenties
|