Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Willem Bartelings
Willem Bartelings (Balikpapan, 9 april 1919) was Engelandvaarder net als zijn broer Charles.
Oorlogsjaren
Bartelings vertrok in 1941 met Hans Knoop via Spanje naar Engeland en werd onder meer in Sevilla geholpen door Albert de Voogd. In 1942 werden zij onderscheiden met het Kruis van Verdienste (KV) wegens "voorbereiden en uitvoeren plan tot ontsnapping uit bezet Nederland en na vele moeilijkheden Engeland bereikt "[1]
Nadat Bartelings in Engeland was aangekomen, zou hij met Hans Knoop (1919-2012) naar Suriname gestuurd worden, maar met steun van de koningin werd dat gewijzigd en kregen ze een vliegersopleiding aan de Royal Netherlands Military Flying School in de Verenigde Staten. Daarna werden George van Dam en Rudy Albert Blatt bij de RAF ingedeeld en werden Knoop en Bartelings naar Australië gestuurd om bij de net opgerichte 120 Squadron RAAF te Merauke te dienen. Later werden ze overgeplaatst naar Biak en vlogen ze met Curtiss P-40 Kittyhawks. Deze gemengde Nederlands-Australische eenheid vloog veel missies onder Australisch commando.
Na de oorlog
Na de oorlog ging 120 Squadron naar Soerabaja en werden Knoop en Bartelings ingedeeld bij 121 Squadron. Daar vlogen ze met nieuwe P-51 Mustangs.
In 1950, na de overdracht van Indonesië, gingen ze terug naar Nederland. Bartelings bleef vliegen en werd squadroncommandant met F-84 straaljachtvliegtuigen. Bartelings werd de eerste commandant van de 3e Groep Geleide Wapens in het Duitse Blomberg 1965.[2]
Later kwam hij op de stafschool terecht en daarna werd hij als exchange officer op een RAF hoofdkwartier geplaatst als squadron leader Plans. Daar schreef hij onder meer het witboek voor de verdediging van Nieuw-Guinea. Hij mocht ook als hoofd van een Belgisch-Nederlandse commissie een nieuw vliegtuig uitkiezen en dat later als projectofficier invoeren. Bartelings nam ontslag en gaf vervolgens zeven jaar lang les in natuurkunde op het Aloysius College in Den Haag. Ondertussen maakte hij plannen om te emigreren en besloot naar Alberta in Canada te verhuizen. Hij trouwde in Canberra met een vrouw die bij het Canadese Ministerie van Buitenlandse Zaken werkte. Haar vader had tijdens de Eerste Wereldoorlog bij de Australische Luchtmacht gediend, haar moeder kwam uit Wales. Ze gingen in Calgary wonen en kregen vier kinderen, waarvan er twee in Noord-Brabant wonen en twee in Canada (2011). [bron?].
Zie ook
Referenties
- º Kruis van Verdienste: Bartelings, W.
- º "Nederlandse raketten voor een stad in West-Duitsland", Amigoe di Curacao : weekblad voor de Curacaosche eilanden, 2 februari 1965. Geraadpleegd op 1 januari 2015.
Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)