Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Victor De Klerck

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Beeld ter ere van Victor De Klerck, ’de Dikke van Pamel’.
Ontworpen door Patrick Van Craenenbroeck, ingehuldigd op 9 september 2001 door het millenniumcomité, het Open Monumentencomité en het gemeentebestuur van Roosdaal. In Pamel (Roosdaal), aan de Dender.

Victor De Klerck, gekend als de Dikke van Pamel (Pamel, 14 juni 1848 – Pamel, 16 februari 1885) is een volksfiguur uit Pamel (thans een deelgemeente van Roosdaal).

Leven

Victor De Klerck[noot 1] werd geboren in het landbouwersgezin van Petrus Josephus De Klerck (1810-1883) en Joanna Maria Smet (1814-1882), beide uit Pamel.[noot 2] Zij woonden in de Kerkhofstraat, in het toenmalige dorpscentrum. In het gezin werd al eerder een zoontje (Victorius, 1843-1847) en een dochtertje (Joanna Francisca, 1845-1847) geboren. Er was in die tijd een grote kindersterfte door tyfus en cholera. Victors oudere broer en zus waren al overleden voor hij werd geboren. Volgens getuigenissen had Victor een zorgeloze jeugd, maar er werd al snel vastgesteld dat hij uitzonderlijk snel toenam in gewicht. Schoolvriendjes noemden hem ’den Dikke’, een naam die hij zijn hele leven zou behouden.

Op school in Ledeberg pastte hij niet in de gebruikelijke schoolbankjes van toen, zodat de onderwijzer hem een eigen plaats gaf met meer ruimte. De selectie voor de miliaire dienst gebeurde toen door loting, en toen hij 19 was Victor moest naar Brussel om zich te laten keuren. Hij vertrok naar Brussel in een goederenwagon vanuit het destijds nieuwe station van Okegem. Bij de militaire keuring noteerde men dat hij toen al 225kg woog en 180cm groot was. Hij werd afgekeurd voor de legerdienst.[1]

Als jonge volwassene maakte hij volgens pastoor Hendrik Van Eyndhoven een gezonde indruk,[1][2] maar later werd het hem onmogelijk om zwaar landbouwerswerk te verrichten. In de zomer had hij last van de warmte. Hij wandelde vaak naar de rivier de Dender om zich in het water te verfrissen. De Dender was destijds een belangrijke transportweg van kasseistenen die per boot vanuit Lessen werden aangevoerd. De schepen werden voortgetrokken door boottrekkers vanaf het jaagpad. Mensen met zo’n groot overgewicht waren destijds eerder een zeldzaamheid, en dus vertelden de boottrekkers, die hem regelmatig op het water zagen drijven, verder wat ze hadden gezien. ’De Dikke van Pamel’ werd een begrip in de streek, zelfs in die mate, dat er regelmatig op zondag kijklustigen naar Pamel kwamen om de Dikke vanuit zijn woning naar de kerk te zien afzakken, waar hij plaats nam op drie stoelen. Hij was er niet blij mee om op die manier een schouwspel te zijn en hij werd stilaan mensenschuw. Wanneer hij op café ging, zette hij zich aan de deur, zodat mensen die hem wilden komen bekijken, niet binnen konden. Er bestonden heel wat verhalen over de Dikke, waarvan niet kan worden vastgesteld of deze gebaseerd zijn op feiten. Hij werd meermaals benaderd door circusmensen die hem als curiosum wilden opnemen in hun programma, of zelfs een goed betaalde aanbieding om zich te laten tentoonstellen op de Wereldtentoonstelling van Parijs, maar Victor weigerde dit soort voorstellen pertinent.

Volgens dr. Marcel De Beenhouwer (1904-1990), zoon van de Pamelse gemeentesecretaris en goede kennis van de Dikke, had De Klerck een ernstige afwijking van de schildklier, waardoor hij maar in gewicht bleef toenemen. Maar een grote eetlust speelde ook een rol.[1]

Toen hij overleed, stonden in overlijdensberichten schattingen over zijn gewicht en grootte, want tijdens zijn leven wou Victor niet meer gewogen worden, en alleen de kleermaker mocht hem meten.

Vernoemingen en erkenningen

  • 2001: Een standbeeld van De Dikke van Pamel (enkel van de kleren) werd aan de Dender geplaatst.
  • Naar hem is een bushalte genoemd in de Lombeekstraat.
  • Er is ook een wandelpad naar hem genoemd rond Pamel, tot Okegem en langs de Dender.[3]
  • 1985: het Davidsfonds van Roosdaal en het gemeentebestuur zorgden voor een herdenking honderd jar na zijn overlijden. Voor deze gelegenheid werd ook een ’reus’ gebouwd, die de Dikke van Pamel voorstelde. De reus trok op de eerste zondag van september in een stoet door de straten van Pamel.[4]
  • 1991: De folkloristische muziekgroep Arjaun zong een lied over den Dikke van Poumel.[5]
  • 2019: een verscheen een stripverhaal over de Dikke van Pamel. Scenario: Walter Evenepoel, tekeningen: Kathleen Gouwy (’Julsdottir’).[6]

Noten

  1. º Soms gespeld als De Klercq of De Clercq.
  2. º Sinds 1964 is Pamel een deelgemeente van Roosdaal.

Verwijzingen

Weblinks

rel=nofollow