Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
ULO-school Heerlen
| ULO-school Heerlen | ||
| Het gebouw in 2011 | ||
| Het gebouw in 2011 | ||
| Locatie | Laan van Hövell tot Westerflier 23 Heerlen | |
| Coördinaten | 50°52′N 5°58′E | |
| Oorspronkelijke functie | ULO-school | |
| Bouw gereed | 1932 | |
| Verbouwing | 1998 (restauratie) | |
| Status | Rijksmonument | |
| Bouwstijl | Nieuwe Bouwen | |
| Monumentstatus | Beschermd | |
| Monumentnummer | 512785 | |
| Architect | Frits Peutz | |
De ULO-school, volledig school voor Uitgebreid Lager Onderwijs Sint Pancratius, is een schoolgebouw in Heerlen.
De heer W. A. Brasse (1902-1965) was van 1944 tot en met 1965 hoofd van deze R.K.ULO. De heer Brasse was de opvolger van de heer Bremmers.[1]
Bouw
Tussen september 1931 en mei 1932 werd deze school gebouwd door Frits Peutz, aan een daarvoor bestemd plantsoen in de Laan van Hövell tot Westerflier 23.
Vijf op het oosten - de ochtendzon - en op een rustige binnenplaats geörienteerde leslokalen, door gangen gescheiden van het straatrumoer, vormen met het practicum en verdeeld over drie verdiepingen, de grootste bouwmassa. Deze massa bepaalt met het ernaast gelegen trappenhuis de voorgevel van de ULO. De ingang is tussen beide bouwmassa's gesitueerd. De monumentale ingangshal bevindt zich op een zes traptreden hoog, halfrond bordes. De ramen hiervan zijn als een etalage met zicht op de binnenverdiepingen doorgetrokken tot boven het platte dak.
Het zesde leslokaal, de docentenkamer, de toiletten en de directiekamer vormen de overige bouwmassa's. De principes van het Nieuwe Bouwen zijn vertaald in heldere architectuur: de toetreding van veel licht en lucht, de toepassing van eigentijdse bouwmaterialen en technieken (glas, staal en beton), het gebruik van platte daken, luifels en scherpkantige, geometrische vormen, het witte ex- en interieur, de afwezigheid van ornamenten en functionele plaats, vorm en afmeting van raam- en deuropeningen.
De ULO werd door Peutz uitgevoerd in de stijl van het Nieuwe Bouwen, waarbij de natuurlijke bouwmaterialen aan het zicht werden onttrokken met een lichtgrijze pleisterlaag van Terra Nova.
De ULO werd in 1997 aangekocht door pensioenuitvoerder AZL. Het gebouw verkreeg dat jaar de status van Rijksmonument. In 1998 is het gebouw nauwgezet gerestaureerd door architect Wiel Arets. De enige bouwkundige ingreep is de lift die in de hal werd aangebracht.
Sinds 1999 geniet het gebouwd bescherming als rijksmonument.[2]
Bronvermelding
Bronnen, noten en/of referenties:
- Voormalige-ulo-school
- Econ.College/Limb.Opl.voor Fysioth. in Heerlen
- Openmonumentendag 2007 Heerlen, P 11
.JPG){kind=link}