Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Tom Poes en de tik van Joost
Tom Poes en de tik van Joost | ||
Stripreeks | Tom Poes | |
Volgnummer | 2 | |
Scenario | Marten Toonder | |
Tekeningen | Marten Toonder | |
Type | Softcover | |
Eerste druk | 1974 | |
Lijst van verhalen van Heer Bommel en Tom Poes |
Tom Poes en de tik van Joost is een ballonstripverhaal uit de Tom Poes-reeks. Het stond eind 1964 en begin 1965 als vervolgverhaal in de Donald Duck.[1] In 1974 werd het als tweede Tom Poes-verhaal (na Tom Poes en de schatscherven) uitgegeven in de Oberon-reeks.
Samenvatting
Op een dag krijgt de deftige bediende van Heer Bommel Joost terwijl hij aan het werk is in de tuin van slot Bommelstein ineens last van een "tik". Hij spuit Heer Bommel met stoel en al de tuin uit. Ook daarna doet hij onbewust de gekste dingen, waarvan hij zich het volgende moment niets meer kan herinneren. Heer Bommel is algauw kwaad en ontslaat Joost in eerste instantie. Maar Heer Bommel krijgt ook een tik, en Tom Poes is de dupe daarvan. Als het voorbij is belt Heer Bommel de dokter. Die komt naar Bommelstein, onderzoekt Heer Bommel, maar ongevraagd ook Joost, en zegt dat Heer Bommel moet genezen door Joost te genezen. Met veel tegenzin stemt Heer Bommel toe.
Met zijn drieën gaan ze op reis om een manier te vinden Joost te genezen. Op hun reis besmetten ze voortdurend anderen met de "tik". Ze melden zich voor een "rustkuur op zee" aan bij kapitein Wal Rus, die hen zoals gewoonlijk onvriendelijk ontvangt. Zijn schip is geen rusthuis! Maar als Heer Bommel veel geld laat zien, stemt hij zoals gewoonlijk toch in. Maar de rust duurt niet lang; de kapitein en de stuurman krijgen ook een tik. Hierdoor wordt de kapitein woedend, en schopt Joost en Heer Bommel overboord. Tom Poes protesteert nog, maar ook hij gaat overboord. Ze spoelen aan in een oosters land.
Het gevolg van zo'n tik kan ook inhouden dat diegene een poosje heel vrolijk wordt. Zoals de sultan van dat oosterse land. Hij wil zelfs nog een tik! Maar dat gaat niet zomaar. Maar in bepaalde situaties kan dat heel gevaarlijk zijn: een vliegreis wordt levensgevaarlijk als de piloot besmet wordt. Tom poes wordt ook "getikt", waardoor Heer Bommel moordneigingen krijgt. De noodlanding is toevallig bij een kliniek, waar ze direct opgevangen worden. Joost is dan als enige rustig, en dus gelooft de arts niet dat Joost de patiënt is. Waardoor Joost weer een tik krijgt, en daarna de arts. Een koude douche blijkt te helpen.
Uiteindelijk wordt door middel van een hersenscan de oorzaak van Joosts ziekte achterhaald: hij blijkt al langere tijd een hekel aan zijn werkgever te hebben vanwege de autoritaire manier waarop Heer Bommel hem behandelt. De rollen moeten daarom omgedraaid worden, maar dáár heeft Heer Bommel natuurlijk geen zin in. Tom Poes verzint een list, samen met de dokter, en de dokter vertelt Heer Bommel over Joost zijn "laatste dagen". Heer Bommel trapt er in, en hij stemt alsnog in. Als Joost vervolgens op zijn beurt een tijdlang door heer Bommel wordt verpleegd, is ook Joosts "tik" hierna definitief verdwenen. Als Tom Poes daarna zijn list bekend, heeft Heer Bommel daar wel begrip voor.
Trivia
- Ook op de momenten dat Joost onder invloed van zijn tik is, blijft hij tegenover anderen zijn deftige beleefdheidsformuleringen gebruiken.
- In het oosterse land waar ze belanden worden door middel van grote hoorns de onderdanen gemaand te buigen voor de vorst/sultan.[2] Dat wordt "betoeteren" genoemd. Als de vorst echter die tik heeft, draait hij de rollen om, en dus zijn ze dus allemaal "betoeterd" (woordspeling).
- De eerste hersenscan vond plaats in 1971, terwijl dit verhaal al van 1964 is.[3]
Bronnen
Bronnen, noten en/of referenties
|