Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Tom Poes en de reis naar de Schemerbergen
Tom Poes en de reis naar de Schemerbergen | ||
Stripreeks | Tom Poes | |
Volgnummer | 12 | |
Scenario | Toonder Studio's | |
Tekeningen | Toonder Studio's | |
Type | Softcover | |
Eerste druk | 1979 | |
Lijst van verhalen van Heer Bommel en Tom Poes |
Tom Poes en de reis naar de Schemerbergen is een ballonstripverhaal uit de Tom Poes-stripreeks. Het verhaal verscheen eerst in afleveringen in het weekblad Donald Duck, van nummer 3 tot 16 in 1962. In 1979 kwam het ook uit als stripalbum.
Samenvatting
Heer Bommel vindt op zolder een oude luchtballon van een oom, en hij wil zijn oom nadoen. Na herstel eindigt de eerste vlucht al snel, op het kasteel van de markies de Canteclaer, die zoals meestal Heer Bommel beledigt. Als Heer Bommel daarop ingaat, wil de neef van de markies een weddenschap afsluiten: hij denkt dat heer Bommel de Schemerbergen niet zal halen. Inzet is het slot Bommelstein. Heer Bommel wil zich natuurlijk niet laten kennen en gaat akkoord.
Later horen Super en Hieper dit, en tegen betaling willen zij de neef nog wel een handje helpen. Dus proberen de boeven middels sabotage de reis te beëindigen. Dat levert wel veel problemen op, maar uiteindelijk zijn ze zelf het slechtste af. Heer Bommel wint de weddenschap en behoudt dus zijn kasteel, tot ergernis van de neef van de markies.
Bronnen
- https://heerbommel.info/verhalen/tom-poes-in-weekbladen/tom-poes-en-de-schemerbergen.
- stripalbum Tom Poes en de reis naar de Schemerbergen, uitgeverij Oberon, 1979.