Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Tom Barman
Tom (Johannes) Barman (Thomas Andrew Barman) (Antwerpen, 1 januari 1972) is een Belgische muzikant, best bekend als frontzanger en gitarist van de groep dEUS, en filmregisseur.
Biografie
Barman studeerde aan de filmschool Sint Lukas Hogeschool in Brussel maar maakte zijn studies niet af omwille van zijn andere passie: muziek. Hij verkoos een muziekcarrière met zijn rockgroep dEUS opgericht in 1989. DEUS kwam in 1992 in de finale van Humo's Rock Rally en werd daarna een bekende band in binnen -en buitenland.
Filmactiviteiten
Ondanks zijn muzikale activiteiten met dEUS kon hij zijn filmische talenten wel gebruiken, onder meer met het regisseren van de videoclips voor zijn eigen band dEUS, Arno en Axelle Red en met het maken van een kortfilm in 1996: Turnpike.
Na het afronden van de tournee van de derde dEUS-plaat The Ideal Crash kon Barman beginnen aan een lang gekoesterde droom: het maken van een speelfilm. In de zomer van 2002 begon hij aan de opnamen van zijn eerste avondvullende film Any Way the Wind Blows in Antwerpen die in 2003 in de zalen een redelijk succes kende.
Muzikale projecten
Barman houdt zich op muzikaal gebied naast dEUS nog bezig met akoestische concerten samen met Guy Van Nueten en met dj-sets met Magnus, een dance-project van Barman samen met CJ Bolland.
Met Magnus nam Barman in 2003 ook een plaat op die in 2004 in de winkelrekken lag: The Body Gave You Everything. Enkele nummers van deze plaat gebruikte Barman ook in Any Way the Wind Blows. Op Magnus' debuutalbum staan ook gastbijdragen van onder andere Mauro Pawlowski, Tim Vanhamel (Millionaire) en Peter Vermeersch.
Van zijn concerten met Van Nueten verscheen in 2003 een live-registratie, bestaande uit een cd met tien tracks en een SACD met nog eens zes tracks. De set bevat zowel dEUS-nummers alsmede covers van artiesten als Nick Drake, David Bowie en Joni Mitchell ingespeeld door Tom Barman op zang en gitaar en Van Nueten op piano.
In 2014 begon Barman met de jazzband TaxiWars.
Recente activiteiten
Op 12 september 2005 verscheen de plaat Pocket Revolution van dEUS. Nadien vertrok dEUS op tournee door België, Frankrijk, Nederland, de rest van Europa en Amerika. In hetzelfde jaar was hij tevens gast bij het bekende Nederlandse programma Zomergasten.
Op 1 oktober 2006 organiseerde hij samen met Arno en Sioen de 0110-concerten voor verdraagzaamheid, tegen racisme, extremisme en zinloos geweld. Eind 2006 bracht hij de compilatie-CD "That's Blue! + Painters Talking" uit: een selectie jazztracks waaraan geluidsfragmenten uit interviews met bekende schilders als Jasper Johns, Kenneth Noland, Barnett Newman, Willem de Kooning en Robert Rauschenberg zijn gesampeld.
In 2007 werkte Barman mee aan het nieuwe album van The Scene. Op dit album, '2007' genaamd, vertolkt hij samen met de band het nummer 'Rigoureus'.
In 2008 bracht dEUS de plaat Vantage Point uit.
In 2009 zong Tom Barman mee op 'Sisters & Empathy' van Axelle Red.
In 2011 wordt de opvolger van Vantage Point verwacht.[1]
Controverse
Op de uitreiking van de MIA's op één in februari 2009 veroorzaakte hij controverse door te roken, een wegwerpgebaar naar Milow te gooien nadat deze 'de song van het jaar' award won en achteraf brak een ander dEUS-lid, Mauro Pawlowski, het decor af .
Onderscheidingen
In juli 2007 raakte bekend dat Barman op de Belgische nationale feestdag (21 juli) tijdens de Gentse Feesten op Sint-Jacobs, de "Prijs voor de Democratie" in ontvangst mag nemen omwille van zijn rol bij de 0110-concerten. Deze in 1992 ingestelde prijs gaat uit van "Democratie 2000" en "vzw Trefpunt" en werd in het leven geroepen als reactie op de Zwarte zondag van 24 november 1991. De prijs omvat een door Walter De Buck ontworpen beeldje.[2]
Medio november 2007 werd eveneens bekend gemaakt dat Barman de tweejaarlijks uitgereikte gouden erepenning van het Vlaams Parlement kreeg toegewezen.[3]
In december 2008 wint Barman een prijs op het Internationaal Kortfilmfestival Leuven (IKL) voor zijn clip 'Eternal Woman'.
Trivia
- In 2005 werd Barman genomineerd voor de titel De Grootste Belg in de Vlaamse versie van de wedstrijd. Hij eindigde op nr. 65.
- In 2006 (13 december) werd hij door Focus Knack, naast Karel De Gucht en Raf Simons verkozen tot "Man van het Jaar 2006."
- In de stripreeks De Kiekeboes wordt in het album Geld terug" (2008) een woordspeling op zijn naam gemaakt. De barkeeper van een discotheek heet "Tom, de barman" en lijkt fysiek ook een beetje op de zanger.
- In 2009 brachten Manu Riche en Renaat Lambeets een documentaire rond Barman uit: "Tempo of a Restless Soul". De documentaire volgt Barman in de periode 2005-2009.
- In 2010 tekent dEUS een platencontract bij PIAS (play it again sam) voor de verdeling buiten België
Referenties
