Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Thuis in Thienen
| Thuis in Thienen | ||
| Het Toreke | ||
| Het Toreke | ||
| Oorspronkelijke titel | ||
| Auteur(s) | Paul Kempeneers | |
| Land | België | |
| Taal | Nederlands | |
| Reeks/serie | ||
| Onderwerp | Geschiedenis van Tienen | |
| Genre | Geschiedkunde | |
| Uitgever | Orientaliste | |
| Uitgegeven | 1999 | |
| Pagina's | 1216 | |
Het boek Thuis in Thienen is een toponymische en geschiedkundige studie door de plaatsnaamkundige dr. fil. Paul Kempeneers over Vissenaken, een deelgemeente van Tienen. Het boek verscheen in 1999 in een luxe-uitgave van drie delen.
Tienen en de deelgemeenten
In 1987 verscheen over Tienen het boek "Tiense Plaatsnamen" in twee delen en in 1999 het driedelige werk "Thuis in Thienen". Kempeneers vergat de deelgemeenten niet. Hij beschreef immers uitvoerig de gemeente Bost in zijn boek over Hoegaarden. Verder verschenen systematisch: Hakendover, Goetsenhoven, Oorbeek, Kumtich, Oplinter, en Sint-Margriet Houtem met een deel over Bunsbeek. Met de uitgave van het lijvige boek over Vissenaken is de auteur rond met de toponymische en geschiedkundige studies over Tienen en zijn deelgemeenten.
Inhoud
Het boek Thuis in Thienen wordt beschouwd als de encyclopedie van het Tiense verleden. Twintig jaar opzoekingswerk stelde de auteur in staat om alle huizen van de binnenstad te lokaliseren. De sleutel hiervoor was een onuitgegeven manuscript met de beschrijving van de structuur van de hertogelijke cijnsboeken, die zich in het rijksarchief van Brussel bevinden. Deze structuur bestaat uit een opsomming van de verschillende posten met de aan de hertog betaalde cijnzen.
Hiermee kon de schrijver eeuw na eeuw teruggaan tot in het begin van de 14e eeuw. Hierdoor werd ook het stratenpatroon van de stad duidelijk. Een voorbeeld. De Lombardenpoort verwees niet naar de Lombarden, bewaard in de naam Lombardstraat. Wel naar de bewoners van de Grote en de Kleine Lombaard op de Wolmarkt, later bekend als de Van Ranst-huizen. De Peperpoort stond dan weer aan het begin van de Peperstraat. Niet de huidige, maar het deel dat heden bekend is als de Minderbroedersstraat. De Wolmarkt heet in de volksmond Baronnekensberg. De Van Ransten waren geen baronnen. De naam verwijst wel naar baron de la Viefville.
Huizen worden groter of kleiner. De Ooievaar werd vergroot met de Keizer en de Fonteinkamer. De Tinnen Schotel slorpte de Sint-Joris op. Het huidige stadhuis kwam op de plaats van 3 huizen. Meer dan 350 huizen schreven aldus geschiedenis. Het hele grondgebied werd overzichtelijk voorgesteld op 75 kadastrale kaarten. Interessant is ook de verklarende Nederlandse en Latijnse woordenlijst met de verklaring van verdwenen woorden, zoals cleyne, heimelijkheid of stille, onze latere WC's. In de uitgebreide klapper komt ook de genealoog aan zijn trekken. Vorsers vinden hier namen van voorzaten terug die ze elders niet meer terugvinden.
Externe links
Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)