Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Teraura

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Teraura (Moorea? ca. 1774- Pitcairn 15 juni 1850) was een van de Tahitiaanse vrouwen die zich met de mannen van de HMAV Bounty op het eiland Pitcairn vestigde. Zij was de partner van Edward (Ned) Young.

Zij was bekend onder een aantal namen:

  • Susannah- Haar Engelse naam.
  • Tera Ura - Heilige dans.
  • Mata Ohu - Gebogen gezicht.
  • Doubit - Engels: 'my two', waarschijnlijk afkomstig van Young, die een sterk voorstander was van polygamie.
  • Taoupiti - Tahitianse uitspraak van Doubit

Teraura was waarschijnlijk geboren op Moorea, het zuster-eiland van Tahiti. Zij was meest waarschijnlijk de dochter van een vooraanstaand stamhoofd. Het is onduidelijk of zij een van de vrouwen was die gekidnapt werd door Fletcher Christian en de overige muiters toen zij in 1789 Tahiti verlieten. Zij was met 15 de jongste van de vrouwen die op Pitcairn aankwamen en zij was met 75 in 1850 de laatst overlevende Tahitiaanse vrouw op Pitcairn. Zij werd beschreven als 'petite' en zij lijkt nogal gewild te zijn geweest onder de mannen op Pitcairn, hoewel ze trouw was aan Edward Young.

Teraura speelt een centrale rol in de gebeurtenissen in de woelige jaren op Pitcairn. Nadat vijf van de muiters door de Polynesische mannen zijn gedood, probeert een van hen, Timoa, indruk op haar te maken met fluitspel, waarna hij door een jaloerse Menealee wordt doodgeschoten. Het is ook Teraura die Tetahiti met een bijl het hoofd afhakt terwijl hij na de moordpartij door Teatuahitea, de echtgenote van de vermoorde William Brown wordt verleid.

Hoewel Teraura tot zijn dood in 1800 bij Edward Young blijft, heeft zij geen kinderen met hem. Op zich is dat opmerkelijk omdat Edward Young, een groot polygamist, 7 kinderen had, o.a. bij de Maimiti en Faahotu, de weduwen van resp. Fletcher Christian en John Williams en Teraura wel een zoon heeft van de beruchte Matt Quintal. Dit heeft geleid tot speculatie dat Quintal werd omgebracht door John Adams en Young omdat Edward Young jaloers was. Teraura's verbondenheid met Young blijkt echter uit het feit dat zij haar kind Edward noemt.

In 1805, als er behalve John Adams al vijf jaar geen originele kolonisten meer op Pitcairn zijn, trouwt Teraura met Fletcher Christian's eerstgeborene, Thursday October Christian. Thursday is dan 15 en Teraura 30. Samen hebben ze 7 kinderen. Tragiek blijft Teraura niet bespaard als in 1831, tijdens de gedoemde migratie naar Tahiti, haar man Thursday en 3 van haar kinderen komen te overlijden waardoor zij opnieuw weduwe wordt.

Teraura wordt 75 en overlijdt op 15 juni 1850. De andere laatste overlevende van de groep die met de Bounty aankwam, Maimiti, is dan al 9 jaar dood. Zij wordt altijd beschreven als vriendelijk, met een hypnotische glimlach. Ze maakt de eerste 'Burning of the Bounty Day', 23 januari 1850 nog mee.

Kinderen:

Met Matthew Quintal

  • Edward Quintal (1800 - 8 Sep 1841)

Met Thursday October Christian

  • Joseph John Christian (1806 - Tahiti 24 nov 1831)
  • Charles Christian ("Big Charlie") (Jan 1808 - Tahiti 25 Jun 1831)
  • Mary Christian (1810 - 25/10/1852) Volgens overlevering een zeer mooie vrouw
  • Polly Christian (1814 - Tahiti 16-5-1831)
  • Artur Christian (geb 1815)
  • Peggy Christian (1815 - Norfolk 12/5/1884)
  • Thursday October Christian II (nickname "Duddie") (Pitcairn Oct 1820 - Pitcairn 27/5/1911)

Zie ook

Externe link

[1] Sydney gazette 17 juli 1817

Literatuur

  • Michael Sturma: South Sea Maidens: Western Fantasy and Sexual Politics in the South Pacific, Greenwood Press, 2002, 193 blz, ISBN 0313316740
  • Robert Nicolson: The Pitcairners University of Hawaii Press, 1997, 264 blz., ISBN 0824819217
  • Robert Langdon: 'Dusky Damsels': Pitcairn Island's Neglected Matriarchs of the Bounty Saga In: The Journal of Pacific History, Volume 35, Issue 1 June 2000 , pages 29 - 47