Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Succulent

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Een vetplant in pot

Een succulent oftewel vetplant is een plant die water opslaat in een deel van zijn lichaam. Dit kan zowel in de wortel, stengel of het blad gebeuren en dan spreekt men respectievelijk van knol-, stam of bladsucculenten.

De naam succulent komt van het Griekse woord succus, wat sap betekent.

Er bestaan tientallen plantenfamilies, die succulente soorten hebben, sommige bestaan bijna alleen uit succulenten, andere hebben slechts enkele succulente soorten.

Het meest bekend zijn waarschijnlijk de cactussen, die allemaal tot dezelfde plantenfamilie behoren. Alle andere succulente plantenfamilies worden dan meestal verzameld onder de naam succulenten, 'de rest' om zo te zeggen. Onder die noemer zit ook de plantenfamilie van de middagbloemen (Aizoaceae) die op zich misschien méér soorten bevatten dan alle andere succulenten tezamen, als we de cactussen buiten beschouwing laten.

Succulenten hebben speciale structuren ontwikkeld om water in hun lichaam op te slaan, meestal als aanpassing tegen droogte en worden daarom xerofyten genoemd. Evolutie en geografische verspreiding hebben er voor gezorgd, dat elke succulent zich aan zijn eigen omgeving heeft aangepast. Dit resulteert in een grote verzameling unieke vormen.

Cactussen en succulenten komen echter niet alleen in de woestijn voor. In België en Nederland vindt men langs de snelweg of in de duinen de muurpeper, dat is slechts één van de lokale succulenten die zich aangepast hebben aan droge zandgrond. In de Alpen zijn op rotswanden talloze sempervivums te vinden, bruikbaar voor een winterharde rotstuin. In Spanje zijn ook veel aangeplante succulenten in plantsoenen en tuinen, maar ook verwilderde cactussen (opuntia's) en aloës.

Het is echter in Amerika en Afrika dat we de meeste en de opvallendste succulenten vinden: van de gigantische saguaro's in Mexico tot de bijna onzichtbare Lithops in Zuid-Afrika.

Sommige tuinliefhebbers houden zich specifiek met cactussen en succulenten bezig. Er wordt zelf gezaaid, jonge plantjes worden uitgewisseld en er worden planten van kwekerijen gekocht.

Tegenwoordig proberen verenigingen erop toe te zien dat er geen wilde, geïmporteerde planten verkocht worden en iedereen gestimuleerd om de natuur te respecteren en planten te laten staan waar ze groeien. Het is echter ook wel anders geweest: planten werden geroofd uit de natuur en te koop aangeboden in kwekerijen en beurzen. Een grote wilde plant die misschien honderd jaar oud was kon een liefhebber nooit verhopen zelf te kweken: het was dus makkelijker 'grootsheid te kopen'... Een groter probleem echter blijft de verstedelijking: grote gebieden waar vroeger succulenten groeiden en bloeiden, moeten plaatsmaken voor nieuwe steden en landbouwgebieden.

Voorbeelden van succulenten

Wikimedia Commons  Vrije mediabestanden over Succulent op Wikimedia Commons