Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Stop-motion
Stop-motion of stop-frameanimatie is een filmtechniek waarmee speciale effecten in films kunnen worden gecreëerd. De techniek is al bijna net zo oud als filmen zelf en was voor de komst van digitale animatie een van de primaire special-effects-technieken in de filmindustrie.
Werkwijze
Voor stop-motion is een camera nodig die in staat is om opnames frame per frame te maken. Eerst wordt het voorwerp dat op film moet bewegen in een bepaalde houding neergezet en met de camera wordt hiervan een frame geschoten. Vervolgens wordt de houding van de figuur een fractie veranderd en wordt er opnieuw één frame geschoten met dezelfde achtergrond. Dit wordt herhaaldelijk gedaan. Door vervolgens alle plaatjes achter elkaar (snel) af te spelen lijkt het alsof het voorwerp uit zichzelf beweegt. Dezelfde techniek past men ook toe bij tekenfilms.
Proces
Stop-motion is zeer tijdrovend. Indien goed uitgevoerd zal het vloeiend bewegende beelden opleveren, maar het kan ook resulteren in zeer schokkerige en onregelmatige bewegingen. Om een goed vloeiend beeld te krijgen, heeft men 24 frames per seconde nodig en is het essentieel dat de camera stilstaat, maar men kan de camera een heel klein beetje verschuiven zodat het lijkt of er met een bewegend standpunt wordt gefilmd. Veel amateurs, maar inmiddels ook veel professionelen, gebruiken 12 frames per seconde omdat dat minder tijd kost. Het resultaat ziet er daardoor vaak wel schokkeriger uit.
Moderne technieken
Hoewel digitale animatie standaard is geworden in grotere films, komen er nog steeds volledig stop-motiongeanimeerde films uit, tegenwoordig geproduceerd met behulp van digitale opnametechnieken. In 2005 verschenen Corpse Bride en Wallace & Gromit and the Curse of the Were-Rabbit. Beide films werden genomineerd voor de Academy Award (Oscar) voor beste animatiefilm. Wallace & Gromit won de Oscar.
Er zijn ook apps die stop-motionanimatie mogelijk maken. Daarnaast is het ook mogelijk om met speciale software stop-motionanimaties te maken op een computer.
Stop-motion in Nederland
In Nederland wordt ook gewerkt met stop-motionfilms, zowel voor bedrijfsfilms als ook voor animatiefilms voor kinderen en volwassenen. In de jaren zeventig en tachtig was Toonder Studio's reeds actief met stop-motionproducties. In de jaren negentig richtten, na het beëindigen van de activiteiten van de Toonder Studio's, drie stop-motionmakers, Peter Mansfelt, Paul Mathot en Patrick Raats hiervan een eigen studio op, Pedri Animation, die toonaangevend is in zowel reclame- als animatiefilms. Bekende stop-motionproducties zijn de Nijntje-films die door deze studio geproduceerd worden en de filmpjes van Loeki de Leeuw, in de Ster-reclameblokken van de publieke omroep van 1972 tot 2004.
Belangrijk voor stop-motion in Nederland is het Nederlands Instituut voor Animatiefilm en het Holland Animation Film Festival.