Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Stefan Hertmans

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Stefan Hertmans
Afbeelding gewenst
Algemene informatie
Geboren 31 maart 1951, Gent
Land Vlag van België België
Werk
Genre(s) Poëzie, proza
Bekende werken Oorlog en terpentijn
Uitgeverij(en) De Bezige Bij
Onderscheiding(en) Constantijn Huygens-prijs 2019
Website
rel=nofollow

Stefan Hertmans (Gent, 31 maart 1951) is een Belgisch schrijver, dichter en essayist.

Hij is auteur van een literair en essayistisch oeuvre (poëzie, roman, essay, theatertekst, kortverhaal) dat hem in binnen- en buitenland bekend maakt. Zijn gedichten en verhalen verschenen in het Frans, Spaans, Italiaans, Roemeens, Kroatisch, Duits, Bulgaars. Hertmans doceerde aan het Stedelijk Secundair Kunstinstituut Gent en de Koninklijke Academie voor Schone kunsten (KASK, Hogeschool Gent) en leidde er het Studium Generale tot oktober 2010. Hij gaf lezingen aan de Sorbonne, de universiteiten van Wenen, Berlijn en Mexico City, Library of Congress (Washington), University College London. Zijn werk verscheen onder meer in The literary Review (Madison) The Review of contemporary fiction (Illinois) en Grand Street (New York). Hertmans werkte mee aan tijdschriften zoals Raster, De Revisor, Het Moment, NWT, Yang, Dietsche Warande & Belfort, Poëziekrant en Parmentier. Van 1993 tot 1996 was hij redacteur van het Nederlandse tijdschrift De Gids, hij recenseerde voor De Morgen en schreef de boekenbijlage van De Standaard. In Nederland publiceerde hij in Trouw.

In 2017 werd hij Commandeur in de Kroonorde.[1]

Werk

Hertmans publiceert romans, verhalenbundels, essayboeken, theaterteksten en poëzie. Zijn eerste publicatie was de roman Ruimte (1981). De bundel Sneeuwdoosjes bevat essays over onder meer Walter Benjamin, Jorge Luis Borges, Marguerite Duras, Ernst Jünger, W.H. Auden en Igor Stravinsky. Naar aanleiding van de bundel verleende het Amsterdams Fonds voor de kunst hem in 1991 een opdracht die resulteerde in de niet gepubliceerde studie over de componisten Hindemith en Honegger.

Later komt de theatertekst Kopnaad, waarvan Radio 3 (Nederland) in 1993 een radiobewerking uitzond en de Amsterdamse regisseur Jan Ritsema een opvoering maakte (nominatie theaterfestival 1995) voor het Brusselse Kaaitheater. Kopnaad werd in 1997 in Duitse vertaling in het theaterbestand van Fischer Verlag opgenomen en is sindsdien een radioproductie in Berlijn.

Naar Merelbeke

De roman Naar Merelbeke (1994) werd genomineerd voor de Librisprijs en voor de Schrijvers-van-Nu-prijs van ECI.[2] De dichtbundel Muziek voor de overtocht werd genomineerd voor de VSB-poëzieprijs en kreeg in 1995 de Prijs van de Vlaamse Gemeenschap voor Poëzie en de Paul Snoek-prijs 1996. De essays in Fuga's en pimpelmezen (1996) mengden zich in het debat over fundamentalisme, de oorlog in Bosnië en ideologieën, Slavoj Žižek, Jan Fabre, Paul Hindemith, Leoš Janáček en Elvis Costello, Bernard-Henri Lévy, George Steiner. Het reisverhaal Steden, verhalen onderweg verscheen in maart 1998.[3]

Na 2000

Op uitnodiging van uitgeverij Boom schreef Hertmans het essay Het Bedenkelijke voor de reeks filosofische commentaren Boom Essay over het obscene in de cultuur. In opdracht van het Kaaitheater Brussel en Brussel 2000 schreef hij een theatertekst rond het motief van de Griekse vrouwen in de antieke tragedie. Hertmans maakte het thema radicaal en eigentijds in Mind the Gap. Het stuk werd opgevoerd in het najaar 2001 door Toneelgroep Amsterdam in een regie van Gerardjan Rijnders. In datzelfde jaar verscheen Als op de eerste dag.[4] In het najaar van 2002 verschenen de essayboeken Het Putje van Milete en Engel van de metamorfose. Het eerste bevat essays over actuele kwesties en over Martin Walser, D.H. Lawrence, Samuel Beckett, J.L. Borges, Hugo Claus en Peter Verhelst). Het tweede verzamelt essays over het oeuvre van Jan Fabre. In het najaar van 2003 verscheen de dichtbundel Vuurwerk zei ze. In 2004 verscheen Le Paradoxe de Francesco, een selectie gedichten en essays (met niet in het Nederlands gepubliceerde teksten).[5] In december 2004 stapte Hertmans over naar De Bezige Bij. Daar publiceerde hij de bundel Kaneelvingers. In 2006 verscheen Muziek voor de overtocht, Gedichten 1975-2005, een herziene uitgave van alle dichtbundels, een selectie verspreide gedichten en een selectie uit een eerste, nooit tevoren gepubliceerde bundel, De Kleine Woordwoestijnen (uit 1975-1979). In 2007 verscheen Het zwijgen van de tragedie, die essays samenbrengt die ontstonden rond de theatertrilogie Kopnaad, Mind the Gap en De dood van Empedokles.[6] Najaar 2008 verscheen de roman Het verborgen weefsel, die de innerlijke strijd van een hedendaagse schrijfster oproept. In 2010 verscheen de dichtbundel De val van vrije dagen.

Oorlog en terpentijn

Oorlog en terpentijn is gebaseerd op een paar cahiers die Hertmans in de jaren 1980 kreeg van zijn grootvader, een gedecoreerde held uit de Eerste Wereldoorlog, een plichtsbewuste en gedisciplineerde soldaat. De roman reconstrueert het leven van Urbain Martien. Zijn leven begint in een Gentse volksbuurt tijdens de belle époque en krijgt een onvoorziene wending tijdens de Eerste Wereldoorlog. Hiervoor kreeg hij op 13 november 2014 de AKO Literatuurprijs.

Festivals, symposia

In 1997 was hij 'writer in residence' aan de universiteit van Wenen. In de lezingenreeks (uitgegeven door de Universiteit van Wenen in Wiener Broschüren) verscheen het essay Wenen uit Steden in de reader Wien, Wien, nur du allein?[7] Hertmans vertegenwoordigde de Nederlandstalige literatuur op internationale festivals en symposia, zoals Struga (Macedonië 1989), Adelaide (Australië 1996), Wenen (writer in residence 1997), Frankfurt, Londen, Parijs, Berlijn, Washington DC (Lezing Library of Congress 1998) en Portugal (Porto, januari 2000). In maart 1999 nam hij deel aan The London Book Fair, in 1999 nam hij deel aan het Franse festival Les Belles Etrangères, in 2001 aan de Lyrikertage Münster en aan de Fiera del Libro, in Turijn. In 2000 werd hij geselecteerd als eerste Belgische 'writer in residence' in de Villa Mont Noir of Villa Marguerite Yourcenar waar Marguerite Yourcenar kwam als kind. In 2003 was hij op het Salon du Livre in Parijs. In 2018 is Hertmans gastschrijver aan de Universiteit Leiden.

Prijzen en nominaties

Bibliografie

  • Ruimte. Proza. Ertvelde, Van Hyfte, 1981.
  • Ademzuil. Poëzie. Gent, Grijm, 1984
  • Melksteen. Poëzie. Gent, Poëziecentrum, 1986.
  • Gestolde wolken. Proza. Amsterdam/Leuven, Meulenhoff/Kritak, 1987.
  • Zoutsneeuw. Elegieën. Poëzie. Amsterdam/Leuven, Meulenhoff/Kritak, 1987.
  • Bezoekingen. Poëzie. Amsterdam/Leuven, Meulenhoff/Kritak, 1988.
  • Oorverdovende steen. Essays over literatuur. Essays. Antwerpen/Amsterdam, Manteau, 1988.
  • De grenzen van woestijnen. Proza. Amsterdam/Leuven, Meulenhoff/Kritak, 1989.
  • Sneeuwdoosjes. Essays. Amsterdam/Leuven, Meulenhoff, Kritak, 1989.
  • Het Narrenschip. Poëzie. Gent, Poëziecentrum, 1990.
  • Verwensingen. Poëzie. Amsterdam/Leuven, Meulenhoff/Kritak, 1991.
  • Kopnaad. Poëzie; drama. Amsterdam/Leuven, Meulenhoff/ Kritak, 1992.
  • Muziek voor de Overtocht. Poëzie. Amsterdam/Leuven, Meulenhoff/Kritak, 1994.
  • Naar Merelbeke. Roman. Amsterdam/Leuven, Meulenhoff/ Kritak, 1994.
  • Fuga’s en pimpelmezen. Over actualiteit, kunst en kritiek. Essays. Amsterdam/Leuven, Meulenhoff/Kritak, 1995.
  • Francesco’s paradox. Gedichten. Amsterdam/Leuven, Meulenhoff/Kritak, 1995.
  • Annunciaties. Gedichten. Amsterdam, Meulenhoff, 1997.
  • Steden. Verhalen onderweg. Proza. Amsterdam/Leuven, Meulenhoff/Kritak, 1998.
  • Het bedenkelijke. Over het obscene in de cultuur. Essays. Amsterdam, Boom, 1999.
  • Waarover men niet spreken kan : elementen voor een agogiek van de kunst. Brussel, VUB Press, 1999.
  • Goya als hond. Poëzie. Amsterdam, Meulenhoff, 1999.
  • Mind the gap. Drama. Amsterdam, Meulenhoff, 2000.
  • Café Aurora. Essays; bij het werk van kunstenaar Jan Vanriet. Breda, De Geus, 2000.
  • Als op de eerste dag. Roman in verhalen. Roman. Amsterdam, Meulenhoff, 2001.
  • Het putje van Milete. Essays. Amsterdam, Meulenhoff, 2002.
  • Engel van de metamorfose. Over het werk van Jan Fabre. Amsterdam, Meulenhoff, 2002.
  • Vuurwerk zei ze. Gedichten. Poëzie. Amsterdam, Meulenhoff, 2003.
  • Harder dan sneeuw. Roman. Amsterdam, Meulenhoff, 2004.
  • Kaneelvingers. Poëzie. Amsterdam, De Bezige Bij, 2005.
  • Jullie die weten. Acht scènes naar Le Nozze di Figaro van W.A. Mozart. Gent, Poëziecentrum, 2005.
  • Muziek voor de Overtocht. Gedichten 1975-2005. Poëzie. Amsterdam, De Bezige Bij, 2006.
  • Het zwijgen van de tragedie. Essays. Amsterdam, De Bezige Bij, 2007.
  • Het verborgen weefsel. Roman, Amsterdam, De Bezige Bij, 2008.
  • De val van vrije dagen. Gedichten, Amsterdam, De Bezige Bij 2010.
  • De mobilisatie van Arcadia. Essays. Amsterdam, De Bezige Bij 2011.
  • Oorlog en terpentijn. Roman. Amsterdam, De Bezige Bij 2013.
  • De bekeerlinge. Roman. Amsterdam, De Bezige Bij 2016.
  • Antigone in Molenbeek, theater. Amsterdam, De Bezige Bij 2017.
  • Onder een koperen hemel. Gedichten. Amsterdam, De Bezige Bij 2018.

Externe links

Biografieën, werken en teksten bij de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren (dbnl)

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º Zeg voortaan baron Dries Van Noten. De Standaard (19 juli 2017) Geraadpleegd op 22 juli 2017
  2. º Van de roman verscheen in 1997 een Duitse vertaling bij Kiepenheuer onder de titel Amselbach.
  3. º Van Steden verscheen in het voorjaar van 2001 een Engelse vertaling bij Reaktion Books in Londen. De Franse vertaling, Entre Villes, verscheen begin 2003 ter gelegenheid van de Salon du Livre bij Editions Le Castor Astral en werd onderscheiden met de Prijs La Ville à Lire 2003, (France Culture & Urbanisme). Het boek werd meteen bekroond met de Prix la Ville à Lire, France Culture. Tegelijk verscheen bij Ed. Bourgois Comme au premier jour (vertaling van Als op de eerste dag), en bij Ed. L'Arche zijn boek over het werk van Jan Fabre, L'Ange de la métamorphose.
  4. º Het verscheen voorjaar 2003 in het Frans bij Christian Bourgois. Een selectie van 20 gedichten verscheen in het Engels in Modern Poetry in translation. In 2001 verscheen een Duitse bloemlezing bij Athena Verlag onder de titel Scardanelli, Gedichte. Uitgeverij Calima publiceerde in 2002 een Spaanse bloemlezing, vertaald door José Luis Reina Palazon. Een Spaanse vertaling van Steden verscheen bij Pre-textos in 2003.
  5. º De vertaler, Marnix Vincent, ontving voor de vertaling de cultuurprijs Vertalingen van de Vlaamse Gemeenschap 2005.
  6. º Spaanse vertaling 'El Silencio de la Tragedia', Uitgeverij Pre-Textos, Valencia 2009.
  7. º In het Duits: Sprache im technischen Zeitalter, 26.Jg., dezember 1988, Europäische Standpunkte, Werkstattgespräche über Poetik. (Essay Vitale Melancholie).
rel=nofollow
rel=nofollow

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Stefan Hertmans op Wikimedia Commons.

rel=nofollow
Overgenomen van "https://nl.wikisage.org/w/index.php?title=Stefan_Hertmans&oldid=318022"