Spelrepetitie

Een spelrepetitie (vaak ook korter speletitie genoemd) is in het voortgezet onderwijs een bijzondere vorm van een proefwerk, waarbij door de toevoeging van een aantal extra mogelijkheden de repetitie een speels karakter krijgt.

Geschiedenis

Het idee van de spelrepetitie dateert uit de negentiger jaren van de vorige eeuw. De bedoeling was om na een lang schooljaar met veel repetities de leerlingen voor de laatste repetitie van dat jaar extra te motiveren. De vrijheid die ze daarbij kregen om zelf de vorm van hun repetitie te bepalen maakte de spelrepetitie al snel populair bij de leerlingen. Later bleek dat een aantal van hen de speelse vorm van het proefwerk toch verwarrend vond. Voor hen was er de mogelijkheid de spelrepetitie als gewone repetitie te maken.

Een nadeel van de spelrepetitie is dat van de docent veel extra werktijd gevraagd wordt bij het opstellen van de vragen en het nakijken daarvan. Dat zal er toe bijgedragen hebben dat een spelrepetitie tegenwoordig minder vaak voorkomt dan vroeger

Mogelijkheden

De leerling beschikt bij de spelrepetitie over drie mogelijkheden:

• Vragen kiezen: Uit een aantal vragen mag hij zelf kiezen welke hij wel en welke hij niet wil beantwoorden. Wat hij voor een goed antwoord krijgt staat bij iedere vraag er bij. De maximale score die hij zo kan halen is tien.
• Joker inzetten: Vermoedt hij dat hij een vraag heel goed beantwoord heeft, dan kan hij alleen bij die ene vraag de joker inzetten. De score voor die vraag wordt dan verdubbeld. Met die verdubbeling er bij mag de maximale score niet hoger worden dan tien.
• Bonusvragen: Hoger dan tien kan de score worden door één of meer bonusvragen te beantwoorden. Er is daar wel een risico bij. Bij een fout antwoord gaat de helft van de bonus van het eindcijfer af.

Externe link

• Universiteit Utrecht: samenvatting van een presentatie op een conferentie over spelvormen in het onderwijs (2013)
• Speletitie-1
• Speletitie-2

Voorbeeld

• De spelregels

  De spelregels

• De opgaven

  De opgaven