Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Sonnet 56

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Sonnetten van Shakespeare, 1609

Sonnet 56 van William Shakespeare maakt deel uit van een reeks van 126 'Fair youth' (mooie jongeling)-sonnetten waarbij de dichter een knappe jongeman toespreekt. In totaal schreef Shakespeare 154 sonnetten, die voor het eerst werden gepubliceerd in 1609. Het thema van sonnet 56 is de pijn die de dichter moet verwerken na een scheiding met de geliefde.

Sonnet 56

Sonnet 56

Sweet love, renew thy force; be it not said
Thy edge should blunter be than appetite,
Which but to-day by feeding is allayed,
To-morrow sharpened in his former might:
So, love, be thou, although to-day thou fill
Thy hungry eyes, even till they wink with fulness,
To-morrow see again, and do not kill
The spirit of love, with a perpetual dulness.
Let this sad interim like the ocean be
Which parts the shore, where two contracted new
Come daily to the banks, that when they see
Return of love, more blest may be the view;

Or call it winter, which being full of care,
Makes summer's welcome, thrice more wished, more rare.

Vertaling

Vernieuw, mijn zoete Liefde toch uw kracht,
Zodat zij als weleer aan scherpte wint
Meer nog dan lust door voeding wordt verzacht
Wordt liefde sterker voor wie haar bemint:
Zelfs als je ogen vol verzadigd lijken
En d' ergste liefdeshonger is gestild,
Mag geest van liefde niet voor dofheid wijken;
Zo zoek haar morgen weer voor ze verkilt.
De eenzaamheid die als een oceaan
Geliefden scheidt kan niet voor eeuwig duren,
Die droeve tussentijd is slechts een waan
Want hoop doet daag'lijks in de verte turen;

Of laat dit onze droeve winter zijn
Die zomerlust verjaagt met zonneschijn.
(Vertaler: Jules Grandgagnage, 2010)[1]

Analyse

Shakespeares sonnetten zijn voornamelijk geschreven in een metrum genaamd jambische pentameter, een rijmschema waarin elke sonnetregel bestaat uit tien lettergrepen. De lettergrepen zijn verdeeld in vijf paren, jamben genoemd, waarbij elk paar begint met een onbeklemtoonde lettergreep.

Het gedicht laat veronderstellen dat de jongeman die de dichter toespreekt zijn geliefde is, en waarschijnlijk vertrokken is. De passie lijkt wat uit hun relatie te zijn verdwenen. Zoals seksuele 'appetijt' zich door een 'honger' de volgende dag vernieuwt, zou ook de liefde dat moeten doen. Hij troost zich met de gedachte dat een lange scheiding (de metafoor van de oceaan en de geliefden die hunkerend aan de oevers wachten) het terugzien nog eens zo plezierig zal maken.

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen

  • The Riverside Shakespeare: Sonnets, p. 1839 e.v., Houghton Mifflin Company; 2nd edition (31 december 1996), ISBN 0-395-75490-9
  • David West: Shakespeare's Sonnets, Overlook Hardcover (14 juni 2007), UK ISBN 97807-15636619
  • David Crystal en Ben Crystal: Shakespeare's Words: A Glossary and Language Companion, Penguin (Non-Classics) (31 december 2002), ISBN 978-0140291179

Literatuur

  • The Oxford Shakespeare 'The Complete Works', 1994, Clarendon Press- Oxford, ISBN 0-19-818284-8

Referenties

rel=nofollow
rel=nofollow

Externe links

rel=nofollow