Snaak

Een snaak is een term die in verschillende Nederlandse dialecten en slang met verschillende betekenissen wordt gebruikt.

Middelnederlands

In het Middelnederlands betekende het een slang.

Zuidnederlands

In het Zuidnederlands wordt het gebruikt met de betekenis „grappenmaker”. Volgens de taalkundige Jacob Grimm ging het bij het Nederduitse woord snake om een afleiding van het werkwoord snacken, wat ’kletsen’, ’praten’ betekent.

Snaaks betekent dan ook grappig, schalks, ondeugend, guitig, kwajongensachtig, bengelachtig, en dergelijke. Het heeft die betekenis behouden in het Afrikaans, waarin het meer wordt gebruikt dan in het Nederlands.

Via de „grappenmaker” en de „kwajongen” wordt snaak ook gebruikt als ironisch synoniem voor een „jongeman”. Het woord wordt dikwijls gebruikt in combinatie met „jong”: een „jonge snaak”.

Groningen en Drenthe

Vooral in de provincies Groningen en Drenthe wordt het in de jongerentaal gebruikt met dezelfde betekenis als joint. Men bedoelt met het woord snaak vaak wiet of hasj. Daarnaast wordt de term vaak gebruikt als alternatief voor het woord waus, bijvoorbeeld: „Die jongen is helemaal naar de snaak!” De term wordt ook als werkwoord gebruikt: snaken heeft dan dezelfde betekenis als blowen.

Taal verandert, en zo wordt de term in de loop der jaren steeds vaker in afgeleide betekenissen gebruikt, die oorspronkelijk door diegenen die het woord gebruikten, als fout of als een verbastering worden beschouwd. Zo wordt vaak ook „Dat klinkt wel snaak!” gezegd, wat zoiets als „Dat klinkt goed!” zou betekenen. Iemand die veel snaakt, wordt geregeld een Snakie genoemd.