Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Sirtaki
De Sirtaki (Grieks: συρτάκι, letterlijk „kleine Syrtos”) is een populaire Griekse dans, voornamelijk bekend door de film Zorba de Griek.
Naam
De naam ’Sirtaki’ is afgeleid van het Griekse woord syrtos (van σύρω, wat ’slepen’" betekent). Dit woord verwijst naar een stijl van traditionele Griekse dansen waarbij de dansers hun voeten slepend over de grond bewegen, wat in contrast staat met de pidichtos- (πηδηχτός) dansen, een stijl waarbij de dansers juist springen. Hoewel de sirtaki elementen bevat van zowel de syrtos- als de pidichtos-stijl, is het zelf geen traditionele dans maar een choreografie die speciaal werd ontworpen voor de film.
Oorsprong
De danspassen van de sirtaki werden voor het eerst opgevoerd in de film Zorba de Griek uit 1964. De muziek werd gecomponeerd door Mikis Theodorakis, een beroemde Griekse componist. De choreografie is bedacht door Giorgos Provias om tegemoet te komen aan acteur Anthony Quinn, die fysieke beperkingen had na een gebroken voet en moeite had met de ingewikkelde passen van de traditionele Griekse dansen.[1][2] De sirtaki is dus een samengestelde dans gebaseerd op eenvoudiger variaties van de hasapiko-dansen, een traditionele dans van de Griekse slagersgilde.
Door de populariteit van de film werd de sirtaki wereldwijd beroemd en staat hij inmiddels symbool voor Griekse cultuur en dans, hoewel het geen traditionele volksdans is.
Muziek
De muziek van de sirtaki, gecomponeerd door Theodorakis, kenmerkt zich door een langzame start die geleidelijk versnelt. Dit creëert een opbouwende spanning en energie, wat de dans een meeslepend karakter geeft. De muziek begint in een 4/4-maat, maar kan tijdens de versnelling overgaan naar een snellere 2/4-maat, wat de intensiteit van de dans benadrukt.
Uitvoering
De sirtaki wordt doorgaans uitgevoerd door een groep dansers die in een lijn of een halve cirkel naast elkaar staan. In tegenstelling tot de meeste traditionele Griekse reidansen, waarbij dansers elkaars handen vasthouden, leggen de dansers bij de sirtaki hun handen op de schouders van de personen naast hen. Vervolgens beweegt de groep synchroon, van links naar rechts, waarbij de voeten afwisselend worden opgetild in het ritme van de muziek.
De dans bevat variaties, variërend van de originele choreografie uit de film Zorba de Griek tot vereenvoudigde versies die vaak bij feesten en evenementen worden uitgevoerd. Bij de ’feest’- of ’party-sirtaki’ worden de danspassen soms nog verder vereenvoudigd om de toegankelijkheid voor niet-dansers te vergroten.[3]
Invloed
De sirtaki heeft wereldwijd bekendheid gekregen en wordt vaak beschouwd als een van de meest iconische dansen uit de Griekse cultuur, hoewel het geen traditionele dans is. Door zijn eenvoud en toegankelijkheid is de sirtaki geliefd geworden bij toeristen en wordt hij vaak uitgevoerd op culturele evenementen, bruiloften en toeristische plekken.
Bronnen, noten en/of referenties
|
Hulp genealogie en geschiedenis (Nederland) • Deepl vertaler • Schrijfassistent VRT • ChatGPT (Opgepast! Altijd verifiëren!) • Claude.ai (Opgepast! Altijd verifiëren!) • Copilot (Opgepast! Altijd verifiëren!) • tekst herschrijven met scribbr.io •