Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Siebe Thissen
| Siebe Thissen | ||
| Siebe Thissen tijdens boekpresentatie "Interactive Landscapes" van Daan Roosegaarde, 2010 | ||
| Siebe Thissen tijdens boekpresentatie "Interactive Landscapes" van Daan Roosegaarde, 2010 | ||
| Persoonsgegevens | ||
| Naam | Sybrand Johannes Josephus Maria Thissen | |
| Geboren | 1960 | |
| Land |  Nederland
| |
Sybrand Johannes Josephus Maria (Siebe) Thissen (1960) is een Rotterdamse filosoof, auteur en ambtenaar.
Thissen studeerde in 1990 af in geschiedenis aan de Erasmus Universiteit Rotterdam op een scriptie over de strijd tussen de katholieke priester Ludo Gompertz en de joodse ondernemer Lodewijk Pincoffs. Van 1992 tot 1996 was hij onderzoeker in opleiding in het kader van het NWO-project 'De Nederlandse cultuur in Europese context'. Op 9 juni 2000 promoveerde hij bij Michael Petry in de geschiedenis van de wijsbegeerte op het proefschrift De Spinozisten. Wijsgerige beweging in Nederland (1850-1907), een dissertatie over religieuze en antireligieuze vrijdenkers in Nederland en hun invloed.
Na zijn afstuderen werkte hij bij het Centrum voor Filosofie en Kunsten in Rotterdam. Hij schreef mee aan verschillende boeken en publiceerde ook enige grote artikelen in Trouw in de rubriek Letter & Geest.[1] Zijn filosofische artikelen verschenen onder meer in de tijdschriften Geschiedenis van de wijsbegeerte in Nederland, Krisis, Filosofie Magazine en Wijsgerig perspectief op maatschappij en wetenschap.[2]
In 2000 trad hij in dienst bij het Centrum Beeldende Kunst Rotterdam, waar hij onder Ove Lucas als beheerder van de kunst in de openbare ruimte optreedt.[3] In deze functie zette hij zich in 2018 in voor het gezamenlijk initiatief van het Chabot Museum en het kunstenaarscollectief Observatorium voor het "Plan voor Land van Chabot."[4]
Thissen ontving voor het boek Beelden. Stadsverfraaiing in Rotterdam sinds 1940 de 13e mr. Jacques Dutilhprijs, bestaande uit een beeldje van Joep van Lieshout en een geldbedrag van 6.000 euro.[5]
Bibliografie (selectie)
- Met Ad van den Oord en Jacqueline de Vries: De Huifkar. Een geschiedenis van de fabriek en haar personeel, Oisterwijk: WIGO, 1988.
- Met Ad van den Oord (eindred.) en Jacqueline de Vries: De akelige twee procent. Andersdenkenden in katholiek Oisterwijk 1891-1940, Werkgroep Integrale Geschiedschrijving Oisterwijk, 1992.[6]
- 'Jonkheer Bernard van der Wijck (1836-1925). Wegbereider van het Nederlandse fin de siècle', in: H.A. Krop, J.A. van Ruler, A.J. Vanderjagt (red.), Zeer kundige professoren. Beoefening van de filosofie in Groningen van 1614 tot 1996, Hilversum: Verloren, 1997.
- Met Henk Oosterling: Chaos ex machina. Het ecosofisch werk van Felix Guattari op de kaart gezet, Centrum Filosofie & Kunst, Rotterdam 1998.
- Met Jorinde Seijdel en Abdelkader Benali: Kunst, subculturen en de duivel in de stad, Rotterdam: Stichting Rotterdam Festivals, 1998.
- De spinozisten. Wijsgerige beweging in Nederland (1850-1907), Den Haag: Sdu Uitgevers, 2000.
- Beelden. Stadsverfraaiing in Rotterdam sinds 1940, JAPSAM Books, 2016.
Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Siebe Thissen op Wikimedia Commons.