Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Henk Oosterling

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Henk Oosterling (Rotterdam, 1952) is een Nederlandse filosoof en schrijver. Tot 2018 was hij werkzaam als universitair hoofddocent filosofie aan de Erasmus Universiteit Rotterdam.

Levensloop

Oosterling werd in 1952 geboren in Rotterdam en volgde er vanaf 1964 de mulo, in 1968 de havo en koos in 1970 voor de pedagogische academie voor het basisonderwijs. In 1973 voltooide hij binnen een jaar het gymnasium en slaagde voor het staatsexamen.[1]

In 1974 gaf hij een schooljaar les in het basisonderwijs in Rotterdam Zuid waar hij een innovatief onderwijsexperiment initieerde. In 1975 ging hij filosofie en linguïstiek studeren aan de Universiteit Leiden. Hij slaagde in 1978 voor zijn kandidaatsexamen. Tussen 1976 en 1979 ontwikkelde hij taalmethodes voor gastarbeiders op Rotterdam-Zuid en voor werkende jongeren met een migranten achtergrond voor het LOVWJ in Leiden. Hij publiceerde in 1980 voor het Nederlands Centrum Buitenlanders (NCB) een lesboek voor taaldocenten in buurthuizen en werkte twee jaar als onderwijstaalcoördinator in Rotterdam, Alkmaar, Haarlem en IJmuiden.

In 1980 en 1981 studeerde hij kendo in Japan, richtte na terugkomst op Rotterdam-Zuid de kendovereniging Fumetsu op en was daar ruim vijf jaar kendoinstructeur. Tussen 1981 en 1986 was hij lid van het nationale kendoteam, werd Nederlands kampioen in 1983 en met het nationale team derde bij de Europese kampioenschappen in 1986. In 1983 ontwikkelde hij een lesmethodiek over alternatieve energie en ecoproblematiek voor het basisonderwijs die 15 jaar op kinderboerderijen werd gebruikt.[2]

In 1981 ging hij Japans studeren aan de universiteit van Leiden. Dit combineerde hij met een doctoraalstudie filosofie aan de Erasmus Universiteit Rotterdam, waar hij in 1985 cum laude afstudeerde op het werk van Michel Foucault. Hij werd er universitair docent en onderzoeker gespecialiseerd in dialectiek en Franse filosofie. Met Heinz Kimmerle deed hij van 1989 tot 1996 onderzoek naar interculturaliteit. Met Awee Prins was hij redacteur van de Rotterdamse Filosofische Studies. Samen publiceerden zij acht bundels. Met Prins startte hij in 1991 het Centrum voor Filosofie en Kunst (CFK).

Oosterling promoveerde in 1996 cum laude op het Franse differentiedenken en kreeg voor zijn dissertatie de Erasmus Onderzoeksprijs. In 1998 zette hij een groot internationaal onderzoek op naar Intermedialiteit, waarin hij intensief samenwerkte met universiteiten in de VS en Canada, de International Association for Philosophy and Literature (IAPL) en kunstenaars uit alle kunstdisciplines. De resultaten van de debatten en symposia zijn gepubliceerd in het door hem opgerichte InterAkta. Van 2001 en 2005 was hij lid van de board van de IAPL. In 2001 werd hij universitair hoofddocent filosofie. In 2004 lanceerde hij met Henk Slager en Renée van der Vall de Dutch Aesthetics Federation (DAF).

In 2004 hield hij de Rotterdam Lezing 'Kleurloos Rotterdam 2025' waarin hij de problemen in Rotterdamse samenleving na de moord op Pim Fortuyn analyseerde. Dit leidde tot samenwerking met het Pact op Zuid, waar hij met straatjongerengroepen werkte, integrale wijkvisies ontwikkelde en ecosociale onderwijsinnovaties initieerde. In 2007 nam hij op de EUR halftijds ontslag om een onderwijsinnovatie op te zetten met Rotterdam Vakmanstad waarvan hij tussen 2008 en 2016 directeur was.[3] In 2015-2018 werkte hij op ArtEZ, Hogeschool voor de Kunsten, in Arnhem voor de Academie voor Dans en Theater aan een nieuw concept voor lectoraten. In 2014 initieerde hij aan de EUR een double degree cursus Ecophilosophy. Vanaf 2014 verzorgt hij aan de EUR jaarlijks met Jan Rotmans de honorscourse 'Sustainability'.

Erkenning

  • 1983: Nederlands kampioen kendo (Japans zwaardvechten)
  • 1996: Erasmus Research Award (EUR)
  • 2008: Laurenspenning (Rotterdam)
  • 2013: Dr. J.P. van Praag-prijs
  • 2015: Enlightened Society Award (Shambhala Tibetanen)
  • 2016: Lof der Zotheid-speld [4]

Bibliografie

Bibliografie
Jaar Titel Vertaling Uitgeverij ISBN Opmerkingen
1976-1979 Nederlands voor gastarbeiders I.II SHBW (Rotterdam) met Frank Nijhuis, Rob Lenoir en Rik Meinema
1979 En nou in 't Nederlands LOVWJ (Utrecht) met o.a Rik Meinema
1980 Lesgeven NCB (Utrecht) met Paula Jansen, Wim Coumou
1983 Energie in 't klein! Argus (Rotterdam) met Cok Beekhuijzen, Rik Meinema
1985 Kendo. Strategie, tactiek en didaktiek NKR (Rotterdam) met Louis Vitalis en Rik Meinema
1989 De opstand van het lichaam : over verzet en zelfervaring bij Foucault en Bataille SUA (Amsterdam)
1990 Denken Unterwegs. Philosophie im Kraftefeld sozialen und politischen Engagements B.R.Gruner (Amsterdam) red. met Frans de Jong
1996 Door schijn bewogen : naar een hyperkritiek van de xenofobe rede Kok Agora (Kampen) doctoraat aan Erasmus Universiteit Rotterdam
1996 Time and Temporality in Intercultural Perspective. Rodopi (Atlanta/Amsterdam) red. met Douwe Tiemersma
1998 Chaos ex machina. Het ecosofisch werk van Felix Guattari op de kaart gezet CFKj 1 CFK (Rotterdam) red. met Siebe Thissen
2000 Radicale middelmatigheid Boom (Amsterdam)
2002 Intermedialiteit. Over de grenzen van filosofie, kunst en politiek. InterAkta 1-5 CFK (Rotterdam) red. met Richard de Brabander, Piet Molendijk, Siebe Thissen, Luk Van den Dries
2003 Bewoningsin(ter)venties. Een prospectus voor alternatieve woningbouw Themazecorporation (Rotterdam) red. met Dennis Kaspori
2005 Interkulturalität im Denken Heinz Kimmerles Interkulturelle Bibliothek Band 44, Verlag Bautz (München)
2007 Jean-Luc Nancy : de kunst van het denken Pelckmans (Kapellen) met Ignaas Devisch, Peter De Graeve en Joost Beerten
2007 Intermediale reflecties. Kruisbestuivingen en dwarsverbanden in de hedendaagse kunst DAF (Rotterdam) red. met Henk Slager en Renée van der Vall
2008 Rotterdam Vakmanstad. Publiek onderzoek 2006-2008 AIR (Rotterdam) met Dennis Kaspori en Arie Lengkeek
2009 Woorden als daden, Rotterdam vakmanstad / Skillcity 2007-2009 Jap Sam Books (Heijningen)
2011 Intermedialities. Philosophy, Arts, Politics Textures, Lexington Books, Rowman & Littlefield Publishers (Lanham) red. met Ewa Plonowska-Ziarek
2012 Wat heet lichamelijke opvoeding? Eco-sociale educatie op de brede school Jap Sam Books (Heijningen) red. met Aetzel Griffioen
2013 Eco3 doen denken, Rotterdam vakmanstad / Skillcity 2010-2012 Jap Sam Books (Heijningen)
2015 Doordenken doorwerken: intercultureel en ecosociaal denken en doen Garant (Utrecht) red. met Renate Schepen
2016 Waar geen wil is, is een weg. Doendenken tussen Europa en Japan Boom (Amsterdam)
2016-2018 Lectori salutem 1,2 Artez, Academie voor Theater & Dans (uitgeverij) (Arnhem) }

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º Henk Oosterling. Henk Oosterling, CV. henkoosterling.nl (2017) Geraadpleegd op 12 februari 2019
  2. º Erwin Jans. De kunst van het inter-esse en de hypokritiek. rekto:verso (12 april 2007) Geraadpleegd op 12 februari 2019
  3. º Elke van Riel. Filosoof Henk Oosterling over de toekomst van het onderwijs. SER.nl (september 2017) Gearchiveerd van het origineel op 8 februari 2018
  4. º Wieneke Gunneweg. Henk Oosterling: nogal een robuust karakter. Erasmus Magazine (31 januari 2017) Geraadpleegd op 12 februari 2019
rel=nofollow
rel=nofollow

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Henk Oosterling op Wikimedia Commons.

rel=nofollow