Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Salvatorianen

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Deel van de serie over
kloosters

en het christelijke monastieke leven

Stift St. Peter

Salvatorianen zijn leden van de Societas Divini Salvatoris (afgekort S.D.S.), vertaald als Sociëteit van de goddelijke Heiland. De salvatorianen vormen een internationale religieuze congregatie van priesters en broeders binnen de Rooms-Katholieke Kerk, in 1881 gesticht te Rome door de Beierse priester Johann Baptist Jordan (Gurtweil, 16 juni 1848 - Tafers, 8 september 1918), die de kloosternaam Franciscus Maria van het Kruis droeg.[1]

Geschiedenis

Op 8 december 1881 stichtte Pater Frans Jordan in Rome het Apostolisch Leergezelschap dat uit zou groeien tot het Societas Divini Salvatoris. Frans Jordan was opgegroeid in een arm gezin waarvan de vader vroeg overleden was, in het kleine dorpje Gurtweil dat nu een stadsdeel is van Waldshut-Tiengen in de deelstaat Baden-Württemberg. Hij begon zijn werkzame carriere als huisschilder en behanger. Eerst na zijn twintigste ging hij studeren en werd op zijn dertigste tot priester gewijd van het aartsbisdom Freiburg en voor verdere studie naar Rome gestuurd.[2]

De congregatie werd in 1911 definitief pauselijk goedgekeurd. De door pater Frans Jordan samen met de eerste algemeen overste Therèse von Wüllenweber (1833-1907), kloosternaam Maria van de Apostelen, in 1888 te Tivoli gestichte congregatie der salvatorianessen werd in 1926 pauselijk goedgekeurd.

De congregatie bestond uit drie orden. Tot de eerste orde behoorden mannen en vrouwen die de geloften van armoede, kuisheid en gehoorzaamheid aflegden. De tweede orde bestond uit personen die invloed op de kerk konden hebben, zoals kunstenaars, wetenschappers, intellectuelen en journalisten. De derde orde bestond uit leken die als goed christen leefden en het doel van de congregatie uitdroegen.

Naam

Salvatorianen is niet afgeleid van een persoonsnaam van een stichter of heilige, of naar een plaatsnaam, maar komt van het Latijnse woord Salvator, „Redder, Verlosser, Heiland”, als titel van Jezus Christus.

Verspreiding

Begin 2016 waren er wereldwijd nog een kleine 1200 salvatorianen, verspreid over 41 landen over de vijf continenten. De meest recente vestigingen zijn die van Vietnam (opgestart in 2014), Kenia (2015) en Peru (2016).[3]

Wereldwijd

  • In Europa zijn de salvatorianen actief in Albanië, België, Duitsland, Engeland, Hongarije, Ierland, Italië, Montenegro, Oekraïne, Oostenrijk, Polen, Roemenië, Rusland, Slowakije, Spanje, Tsjechië, Wit-Rusland en Zwitserland.
  • In het continent Australië zijn ze actief in Australië.
  • In Azië heeft de congregatie kloosters in China, de Filippijnen, India, Sri Lanka, Taiwan en Vietnam.
  • In Afrika is de congregatie actief in Congo, de Comoren, Kameroen, Kenia, Mozambique en Tanzania.
  • In Amerika zijn de salvatorianen actief in Brazilië, Canada, Columbia, Ecuador, Guatemala, Mexico, Peru, Suriname, Venezuela en de Verenigde Staten.

België

In België hebben zij huizen in Hamont-Achel en Scherpenheuvel (provincialaat).[4] In België waren begin 2016 nog 36 salvatorianen actief. Daarnaast waren nog enkele Belgische salvatorianen actief in het buitenland: Duitsland, Zwitserland, Oostenrijk, Italië, Congo, Venezuela en Suriname.

Hamont

In Hamont-Achel vestigden de salvatorianen zich reeds in 1900.[5] Ze richtten zich meteen op onderwijs en beheerden er het Salvatorcollege.[6]

De „salvatoriaanse congregatie” in Hamont omvat drie organisaties. In 1963 werd de Salvatoriaanse Hulpactie vzw opgericht voor het inzamelen van kleding. Door de groei van het inzamelen van kleding werd in 1976 de Salvatoriaanse Ontwikkelingshulp vzw opgericht die zich uitsluitend bezig zou houden met het inzamelen. Vanaf die tijd hield de salvatoriaanse Hulpactie zich uitsluitend bezig met fondsenwerving. In 1981 werd in Eindhoven (Nederland) de Stichting Salvatoriaanse Hulpactie opgericht die zich zowel met fondsenwerving als met kledinginzamelen bezig houdt.[7]

Scherpenheuvel

In Scherpenheuvel zijn de salvatorianen aanwezig sinds 1973.[8] In 2003 werd in het centrum van Scherpenheuvel het onthaalcentrum De Pelgrim geopend door de salvatorianen en salvatorianessen.[9] Het gebouw was sinds 1836 een school van de ursulinen, tot de laatste zuster op pensioen ging.

Nederland

In Nederland is de congregatie behoudens de zusterorganisatie van de congregatie Hamont in Eindhoven niet aanwezig.

Salvatorianessen

Tot de salvatoriaanse familie behoren ook de zusters salvatorianessen. Deze vrouwelijke congregatie werd op 8 december 1888 gesticht door Johann Baptist Jordan, samen met Maria van de Apostelen Wüllenweber.

De salvatorianessen werden in België actief in 1905.[10] Ze begonnen hun activiteiten in Overpelt-Fabriek en vanaf 1907 ook in Lommel-Fabriek. Ze deden er aan ziekenzorg in de arbeiderswijken, maar gaven vooral onderwijs aan meisjes. Anno 2016 hebben de salvatorianessen in België nog gemeenschappen in Hasselt en Scherpenheuvel.[4] In 2012 waren er in totaal nog een 20-tal salvatorianessen actief in België.[11] In Hasselt beheren ze het woonzorgcentrum Salvator.[12] In 1926 richtten ze eveneens in Hasselt het Salvatorziekenhuis op. Na de fusie in 2010 ging dit ziekenhuis op in het Jessa Ziekenhuis. In Scherpenheuvel zijn ze sinds 1993 aanwezig.

Literatuur

  • Kiebele, A., A. Kielbasa, A. Münk & P. van Meijl (red.) (2008) The Salvatorians in history and today: 1881-1981. Bangalore: Society of the Divine Saviour
  • Sencourt, R. (1952) Father Jordan and the Salvatorians
  • Vanderkrieken, D. (1962) Pater Franciscus Maria van het Kruis

Externe links

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Salvatorians op Wikimedia Commons.

rel=nofollow

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen
Verwijzingen
rel=nofollow
  • Dit artikel is geheel of gedeeltelijk gebaseerd op een artikel uit de Winkler Prins, 8ste editie (1979 - 1984).

q775519 op Wikidata  Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)

rel=nofollow
rel=nofollow