Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Platform de Krijger
Platform de Krijger (PDK) was een denktank uit de provincie Utrecht. Het PDK bestond tussen oktober 2004 en 2006 en werd opgericht door enkele ex-leden van de Jonge Fortuynisten.[1][2]
Het PDK wilde naar eigen zeggen "het maatschappelijk debat stimuleren met de westerse cultuur als fundament". Men plakte posters doorheen de stad Utrecht, organiseerde lezingen en leverde sprekers voor bijeenkomsten. Het platform publiceerde opiniestukken die zich kenmerken zich door afwijzing van "de multiculturele samenleving" en linkse partijen als de PvdA en GroenLinks.[bron?]
Platform de Krijger gaf in 2004 het boekje Beroep: hoernalist over de verwevenheid van politiek en journalistiek uit en in 2005 Zwartboek Rode Terreur met 'onthullingen over links geweld'. Beide uitgaven werden voornamelijk samengesteld uit reeds gepubliceerd werk van de oprichters. In 2005 bepleitte het platform een verbod van het Centrum Informatie en Documentatie Israël (CIDI) wegens veronderstelde kritiekloze steun aan de politiek van de Israëlische regering jegens de Palestijnen.[3]
In Almere was een zelfstandige afdeling van het platform actief.[2]
In de zomer van 2006 organiseerde PDK in samenwerking met de politieke partij Nieuw Rechts een zomerschool in Frankrijk, waarbij jongeren werden getraind in rechtsradicaal gedachtegoed en vaderlandse geschiedenis, nationalisme en activisme.[4]
Het platform viel in 2006 uit elkaar door een conflict tussen het hoofdbestuur en het Almeerse bestuur enerzijds en een deel van de achterban anderzijds over het over het wel of niet toelaten van skinheadkleding.[2]
Bronvermelding
Bronnen, noten en/of referenties:
- º Website Platform de Krijger op archive.org
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Amy-Jane Gielen, Radicalisering en identiteit: radicale rechtse en moslimjongeren vergeleken, Amsterdam University Press/Aksant, 2008, ISBN 9789052603018, pagina 51-52.
- º Joep Dohmen, Extreem-rechts hielp Wilders, NRC, 13 januari 2007.
- º Zomerkamp voor rechtsextremisten Algemeen Dagblad, 26 juni 2006 (gearchiveerd).
Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)