Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Zeehonden
| Zeehonden | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Gewone zeehond (Phoca vitulina) | |||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||
| |||||||||
| Familie | |||||||||
| Phocidae Gray, 1821 |
Zeehonden oftewel (zee)robben oftewel Phocidae vormen een familie van zeezoogdieren. Ze behoren tot de roofdieren (Carnivora). Zeehonden in Nederland komen het meest voor in de Waddenzee. Jonge zeehonden noemt men ook wel huilers of zeekalveren.
Zeehonden hebben korte stugge haren en nauwelijks ondervacht. Ze houden met een dikke speklaag de lichaamswarmte vast. Ze hebben goed ontwikkelde tastharen, niet alleen in de snor, maar ook in de wenkbrauwen. De meeste soorten hebben een gevlekte vacht. Bij enkele soorten bestaat er seksueel dimorfisme, waarbij de mannetjes veel groter zijn dan de vrouwtjes, een ander vlekkenpatroon hebben, en zelfs een slurf (zoals bij de zeeolifanten). Mannetjes hebben ook een penisbot of baculum. De achtervinnen zijn groter dan de voorvinnen. Met deze achtervinnen zwemmen de zeehonden. De zeehonden hebben geen oorschelp.
Sommige soorten worden bedreigd, in het verleden door de jacht en tegenwoordig door vervuiling van de zee. Zieke en verlaten zeehonden worden in Nederland opgenomen in de opvangcentra Lenie 't Hart en Ecomare op Texel. Zeehonden komen ook in de buurt van beide polen voor. Ze zijn belangrijke prooidieren voor ijsberen en orka's.
De jacht op zeehonden door middel van knuppelen is over de hele wereld verboden, behalve in Canada. In Nederland is het al enkele decennia verboden, voor het verbod werd er in Nederland nog geknuppeld in de Waddenzee en de toen nog niet afgesloten zeearmen in Zeeland.
Zeehonden hebben een zwakke ademreflex en onder water stikken zij nog voordat zij kunnen verdrinken. Een zeehond kan onder water slapen en houdt dan tot twintig minuten lang de adem in. Ook wanneer een zeehond op het droge slaapt zal hij tijdens de slaap niet ademen. Zeehonden slaan zuurstof niet alleen op in hun bloed maar ook in hun lichaam. Wanneer de zeehond niet ademt geven de spieren zuurstof af.[1]
Indeling
- Familie: Phocidae
- Onderfamilie Noordelijke zeehonden (Phocinae)
- Tribus Cystophorini
- Geslacht Cystophora
- Tribus Erignathini
- Geslacht Erignathus
- Tribus Phocini
- Geslacht Halichoerus
- Grijze zeehond of kegelrob (Halichoerus grypus)
- Geslacht Phoca
- Kaspische rob (Phoca caspica)
- Bandrob (Phoca fasciata)
- Zadelrob (Phoca groenlandica)
- Ringelrob, stinkrob of kleine zeehond (Phoca hispida)
- Larghazeehond (Phoca largha)
- Baikalrob (Phoca sibirica)
- Gewone zeehond (Phoca vitulina)
- Geslacht Halichoerus
- Tribus Cystophorini
- Onderfamilie Monachinae
- Tribus Lobodontini
- Geslacht Hydrurga
- Geslacht Leptonychotes
- Geslacht Lobodon
- Geslacht Ommatophoca
- Tribus Miroungini
- Tribus Monachini
- Tribus Lobodontini
- Onderfamilie Noordelijke zeehonden (Phocinae)
- º Onderzoek van Thomas Jue, gepubliceerd in NRC -Handelsblad op 25-10-2008. Jue leerde een zeeolifant om in een scanner te slapen.
Vrije mediabestanden over Phocidae op Wikimedia Commons