Oppervlaktebewerking
Een oppervlaktebewerking of oppervlakteafwerking (Oppervlaktetechniek) is een proces waar de buitenkant van een product mechanisch wordt bewerkt. Een oppervlak bewerken kan als doel hebben om een werkstuk een fraaier uiterlijk te geven en het kan ook functionele doeleinden hebben. Voorbeelden van voor- en nabehandelingen zijn: afbramen, borstelen, glasparelen, glijslijpen, kanten breken, ontbramen, passiveren, polijsten, reinigen, 'shotpeening', schaven, schuren, slijpen, (nat)stralen (vroeger zandstralen). Deze oppervlaktewerkingen hebben als doel: antieke look geven, corrosiebestendigheid bevorderen, glad oppervlak realiseren, hechting verbeteren, producten en werkstukken harder maken, hooggglans uiterlijk geven, lak of roest verwijderen, vermoeiing tegengaan, walshuid verwijderen, wrijving en slijtage verminderen. Deze vorm van metaalbewerking is een niet-verspanend proces en kan in combinatie met chemische hulpmiddelen worden ingezet om bewerkingsprocessen te versnellen, zoals REM's ISF (Isotropic Superfinish) proces.
Toegepaste oppervlaktebewerkingsprocessen als voor-, tussen- en eindstap zijn o.a.:
A
B
C
D
E
F
G
H
|
IJK
L
MN
O
PQ |
R
S
T
UV
W
XYZ
|