Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Middeleeuwse kledij
In de middeleeuwen kon men aan de kledij zien tot welke stand de drager behoorde. Elke sociale groep had een type kledij. Men kon bijvoorbeeld de monnik herkennen aan zijn pij, de ridder aan zijn sporen, de boer aan zijn kiel, de geletterde aan zijn toga, enz.
De kleuren van de kledij speelden ook een rol. Sommige kleuren stonden voor minderwaardige groepen of oneerbare beroepen. Daarom moesten prostituees en joden gele kledij dragen. Het geel stond symbool voor vals goud.
Mode
De kledij van de armen kenden geen modetrends. De mannen droegen een tuniek tot boven hun knieën. Daaronder zat een maillot. Ze droegen ook een hoofddeksel tegen de regen en wind. De vrouwen droegen een langere tuniek dan mannen. De kledij van de adel volgde wel de mode. Ze pronkten met kostbare stoffen, zoals laken, zijde en fluweel. Ze hadden dure kapsels, hoeden, schoenen en handschoenen. Hun kledij bestond vooral uit mantels of capes. In de bovenkledij zaten gaten, zodat de anderen de kledij konden zien die ze eronder droegen. De vrouwen kleedden zich altijd met jurken tot de enkels. Getrouwde vrouwen droegen een hoofddeksel. De modes volgden elkaar op. Eerst was bont in de mode, daarna werden lichtere stoffen populair, zoals linnen, katoen en zijde.
Kostbaar
Kleding was heel kostbaar, doordat men ze nog maakte met de hand.