Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Zwartkoren
| Melampyrum | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Melampyrum cristatum (kamzwartkoren) | |||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Geslacht | |||||||||||||||||
| Melampyrum L. (1753) |
Zwartkoren oftewel zwartkoorn oftewel Melampyrum is een geslacht uit de bremraapfamilie (Orobanchaceae). De botanische naam Melampyrum is afgeleid van het Oudgriekse 'melas' = zwart en 'pyros' = graan. De achtergrond is dat wanneer de zaden met graan gemengd werden, het brood de neiging had om zwart te worden. Ook de Nederlandse naam Zwartkoren is hiervan afgeleid.
De planten in dit geslacht zijn halfparasieten. De onderste bladen zijn gaafrandig, de bovenste hebben vaak enkele grotere tanden, vooral tegen de bladvoet. De kelken hebben vier tanden. De kroonbuis heeft geen spoor of uitzakking aan de voet. De bloem heeft vier meeldraden. De hokken van de doosvrucht bevatten een of twee zaden.
De habitat bestaat uit droge, zanderige plaatsen, vaak in of bij naaldbossen. De soorten komen van nature voor in Europa, maar een aantal komen ook in Noord-Amerika voor.
Taxonomie
Een aantal soorten in dit geslacht zijn:
- Hengel (Melampyrum pratense)
- Wilde weit (Melampyrum arvense)
Buiten Vlaanderen en Nederland komen onder meer voor:
- Melampyrum cristatum Kamzwartkoren
- Melampyrum lineare groeit op Vaccinium stamineum en mogelijk op Pinus strobus.
- Melampyrum nemorosum, lila tot paarse topbladen, gele bloemen. Het geel kan bij oudere bloemen rood worden. Het verspreidingsgebied looopt van Scandinavië en Midden-Europa tot de Oeral.
- Melampyrum sylvaticum
Ecologie
Planten in dit geslacht zijn waardplant voor Eupithecia plumbeolata, Melitaea diamina, Melitaea didyma occidentalis, Mellicta athalia (Bosparelmoervlinder), Mellicta aurelia, Mellicta parthenoides, Opsibotys fuscalis, Phytomyza rostrata, Proclossiana eunomia en Schrankia costaestrigalis
Vrije mediabestanden over Melampyrum op Wikimedia Commons