Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Maasmechelen Village
| Maasmechelen Village | ||
| Officiële website |
Maasmechelen Village is een groot outletshoppingcentrum in Maasmechelen van de Britse firma Value Retail.
Het winkelcentrum werd in 2001 opgebouwd als onderdeel van de reconversie van de plaatselijke mijnsite van de steenkoolmijn van Eisden. Het winkelcentrum bevindt zich naast de als monument bewaarde lifttorens van de mijnschachten van de in 1987 gesloten mijnen van Eisden, de winkels zijn ook naar dit thema gebouwd. De Limburgse Reconversiemaatschappij die mee participeerde in het project wilde de tewerkstelling van laaggeschoolden met dit project stimuleren.
Het winkelcomplex bestaat uit een grote niet overdekte winkelstraat, de Mijnwerkersstraat, met enkele kleinere dwarse winkelstraatjes. De straat maakt sinds de afwerking van fase 2 in 2003 in de helft van de totale lengte een rechte hoek. De parking, met 4.000 staanplaatsen, bevindt zich in de door de winkelstraat half omsloten ruimte. De winkels trekken tienduizenden bezoekers per week, waaronder veel Duitsers, Nederlands en Belgen. In 2009 werden 2,5 miljoen bezoekers geteld.
Value Retail baat naast Maasmechelen Village ook nog acht andere soortgelijke outletcentra uit in Europa. De centra bevinden zich steeds binnen redelijke afstand van grote steden. Locaties werden uitgebouwd bij Londen, Dublin, Frankfurt en München, Parijs, Madrid en Barcelona. Een Italiaanse vestiging ligt tussen Milaan en Bologna, Maasmechelen wordt gepositioneerd tussen Brussel, Antwerpen, Keulen en Düsseldorf.[1]
Kritiek
Onderzoek van het Limburg Universitair Centrum in 2003 toonde aan dat de op dat moment 500 tewerkgestelde personeelsleden in de verkoop en horecasector niet de hoge werkloosheid van vrouwelijke laaggeschoolde arbeidskrachten in de regio hebben beïnvloed. Door de gevraagde meerdertaligheid bij de vacatures zijn de jobs naar hoger opgeleide gekwalificeerde meertalige werkkrachten gegaan. Enkel in de onderhouds- en schoonmaakafdelingen van het centrum konden lager geschoolden aan het werk.[2]
Het winkelcentrum kwam in 2009 in de pers door overtredingen op de wetgeving rond zondagssluitingen. Het centrum is door zijn ligging in een toeristische zone in staat 45 zondagen van het jaar geopend te zijn. Het centrum opent evenwel ook op de zeven door de wet per jaar verplichte zondagssluitingen.
Externe link
Bronvermelding
Bronnen, noten en/of referenties:
