Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Ludwig Juliusberger
Ludwig Juliusberger (Berlijn 29 september 1893 - Fort van Breendonk 9 april 1941) was een Duits-Joods slachtoffer van de holocaust.[1]
Levensloop
Voor 1932 werd hij in Duitsland 12 keer veroordeeld wegens verschillende vormen van verduistering. Hij arriveerde in augustus 1939 in België en werd na vijf dagen gearresteerd wegens oplichting adat hij onder valse naam incheckte in Brusselse hotels en vertrok zonder de rekening te betalen. Hij werd veroordeeld tot 14 maanden gevangenisstraf. Ondertussen brak de Tweede Wereldoorlog uit en omdat hij een Jood was werd hij op 11 november 1940 opgesloten in het Fort van Breendonk.
In Breendonk vertelde hij zijn medegevangenen dat hij een journalist was die werd gearresteerd omdat hij pamfletten had verspreid. Er zijn geen bewijzen gevonden dat dit verhaal klopt en het lijkt waarschijnlijk dat Juliusberger zijn criminele verleden verdoezelde.
Hij deelde in Breendonk de kamer met Jacques Ochs die bewaarde tekeningen maakte van Juliusberger.
Na een tirade tegen zijn medegevangenen over de kwaliteit van het brood werd hij door een gevangene verraden. Hij werd aangeklaagd voor muiterij en moest zijn eigen graf delven. Commandant Philipp Schmitt deed vervolgens alsof hij de trekker overhaalde. Hij werd niet geëxecuteerd en moest terug dwangarbeid verrichten terwijl hij nauw in het oog werd gehouden door Walter Obler en Arthur Prauss. Obler stal vaak het eten van Juliusberger, die op zijn beurt trachtte eten te stelen van zijn medegevangenen.
Op een dag hield Juliusberger in de cel een speech waarin hij verklaarde dat er een dag zou komen waarin de huidige gevangenen hun bewakers zouden kunnen aanklagen. Obler liet hem hierop overbrengen naar de barak van Sally Lewin waar Juliusberger nog harder moest werken voor nog minder eten. Hij was zo hongerig dat hij alles deed voor wat eten. Hij draaide eens 15 keer rond als een ballerina in ruil voor 2 broden die opat op een halfuur waarna zijn spijsvertering ontregeld raakte.
Juliusberger trachtte zelfmoord te plegen door in de gracht rond het Fort te springen. Hij werd gered door Prauss omdat zelfmoord niet toegelaten was. Hij probeerde nadien nog opnieuw zelfmoord te plegen.
Volgens zijn overlijdenscertificaat stierf hij op 9 april 1941 een natuurlijke dood.
Bronnen, noten en/of referenties
|