Sally Lewin
Sally Lewin (Wongrowitz, thans Wągrowiec (PL), 1899 - Mechelen 12 april 1947) was een Duitse Jood die tijdens de Tweede Wereldoorlog opgesloten was in het Fort van Breendonk.[1]
Levensloop
Lewin raakte als lid van het Duitse leger gewond tijdens de Eerste Wereldoorlog waardoor hij blijvend invalide werd. Na de pogroms in 1938 vluchtte hij naar Schaarbeek. Hij werd bij het begin van de oorlog door de Belgische overheid gedeporteerd naar Frankrijk. Hij keerde in mei 1940 reeds terug naar België en werd meteen door de Duitsers opgesloten in het Fort van Breendonk.
Lewin was kreupel en moest geen dwangarbeid uitvoeren. Hij was kameroverste en mishandelde verschillende andere gevangenen. Als kameroverste kreeg hij priviliges, zo mocht hij af en toe zijn vrouw ontvangen.
In 1942 werd hij, als Jood, toch vrijgelaten. Hij leefde tijdens de de rest van de oorlog samen met zijn echtgenote en leefde opmerkelijk rijkelijk. Er is nooit opgehelderd waarom hij werd vrijgelaten, noch waar het geld vandaan kam.
Na de oorlog was hij mede-beklaagde tijdens de processen tegen de kampbewakers van het Fort van Breendonk. Hij kreeg de doodstraf wegens medeplichtigheid aan de dood van acht gevangenen. Hij werd op 12 april 1947 geëxecuteerd. Voor het vuurpeloton wilde hij "Deutschland über Alles" uitroepen maar hij werd geraakt voor hij de zin kon beëindigen.[2]
Bronnen, noten en/of referenties
|