Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Leonardus van Bretagne
Leonardus van Bretagne, ook Lunaire, Léonor of Luner (gestorven rond 560) zou een Bretoense koningszoon en heilige zijn geweest. Volgens de legende was hij een zoon van koning Hoël van Bretagne (die echter alleen uit de sage van koning Arthur bekend is), en van de diens vrouw Pompea.
Jeugd
Hij werd geboren op het moment dat het koninklijk paar in Wales verbleef, en daar bracht Leonardus zijn jeugd door. Hij werd er achtereenvolgens leerling van Iltutus en Dubritius (tot 545). Toen heel Groot-Brittannië onder de voet werd gelopen door de Saksen, stak hij over naar zijn vaderland en vestigde zich in het noorden van Bretagne. Daar herstelde hij een vervallen kapelletje, hield er preken voor de plaatselijke bevolking en leidde er een kluizenaarsleven.
Legenden
Al gauw sloten zich enkele mannen uit de omgeving bij hem aan. Volgens een legende zouden er op een bepaald moment uit het bos twaalf herten zijn verschenen die zich aan Leonardus aanboden om zijn ploeg te trekken. Ondertussen had de heilige prins veel te stellen met de politieke verwikkelingen. Zijn broer was intussen koning van Bretagne geworden als Hoël II. Maar hij werd vermoord door een jaloerse edelman, Conao. Deze Conao trouwde vervolgens met de weduwe van de vermoorde koning. De zoon van Hoël kwam bescherming zoeken bij zijn oom in het afgelegen klooster, maar Leonardus besefte dat de jongen daar niet veilig was. Inderdaad raakte deze dan ook op een dag verwikkeld in een gevecht met Conao zelf. Leonardus probeerde tussenbeide te komen. Toen de moordenaar van zijn broer hem een zweepslag in het gezicht toediende, werd Leonardus zo kwaad, dat hij het paard van zijn belager in de flanken stak, zodat het op hol sloeg en een eind verder van de rotsen stortte. Niet alleen brak het dier zijn nek, maar ook zijn berijder werd gewond; hij brak zijn been op drie plaatsen. De legende wil dat hij geruime tijd later aan de gevolgen hiervan onder heftige pijnen overleed.
Bisschop
Volgens de overlevering volgde hij vervolgens Placidus op als achtste bisschop van de stad Rennes. De historische betrouwbaarheid van deze traditie wordt echter zeer betwijfeld. Leonardus zou, als hij al bestaan heeft, nooit bisschop zijn geweest. Nog altijd volgens diezelfde traditie zou hij enige tijd later als bisschop opgevolgd zijn door Moran I.
Verering
Leonardus wordt vooral vereerd in het diocees Rennes. In de kathedrale kerk van de stad was vroeger een kapel die aan hem was toegewijd. Verschillende Bretoense plaatsen zijn naar hem genoemd, zoals Lunaire, Lourmel en Launneuc.
De heilige wordt gevierd op 1 juli en op 2 september, samen met alle bisschoppen van Rennes.